Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Pier Thomas Stombrink
Te Ljouwert hat ris in grutte hurdriderij west, dêr dienen Adam en Atse ek oan mei. Mar der wie yn dy tiid nóch sa'n ferneamde hurdrider. Dat wie Pier Thomas Stombrink fan Wytgaard. Foardat de hurdriderij begûn, waarden de prizen toand. Dat wienen haloazjes: de earste priis in gouden, de preemje in sulveren en de tredde priis in...
nl.verhalenbank.13036
Der wie in man, dy moest in protte jild fuortbringe. 't Wie sulverjild, dat er yn in pûde droech.
Japik Ingberts trof dy man en sy rounen togearre op. Al gau krige de man fortrouwen yn Japik Ingberts. Doe sei Japik Ingberts ûnderweis: "Ik kin 't jild wol even foar jo drage."
"Jonge ja," sei de man, "dat liket my skoan ta. Mar it is my net like folle hwa't...
nl.verhalenbank.18201
Heit wie der faek mei Biesterveld op út to jeijen.
In tsjoenster foroare har ek wol yn in hazze. Mar dy wie noait to reitsjen. Allinne mei sulveren kûgels.
nl.verhalenbank.27768
Der wie in fanke yn Zevenhuizen, dat woarde samar ynienen slim siik. Alles roun har ôf. Hwat der út kaem, dêr sieten allegearre ielshûden tusken. Hja tochten: sy kin wol ris bitsjoend wêze. Doe toarnden se it holkessen los, en ja, dêr kaem in krâns fan fearren út. Dat wie 't biwiis, dat it fanke bitsjoend wie. Doe hellen se de duvelbanner der by. Dy...
nl.verhalenbank.31652
Van eenen schat die Doctor Faustus ghevonden hadde; in het 22e jaer synder ghelofte.
OPdat den duyvel zijneerfgenamen niet en soude laten ontbreken, so wijsde den geest Mephostophiles Fausto in een oude capelle, die ingevallen was, een half mijle van Wittenberch ghelegen, in dewelcke dat in eenen kelder eenen verborgen schat was, waernaer dat Doctor...
nl.verhalenbank.72352
Zo iets werd beweerd. As je een tovernaar had of as d'r een was die betoverd
was, dan moest je met zilver schieten, dan kon je 'm raken.
nl.verhalenbank.126561
Spookdieren
Het spookhaas was niet te raken. Men schoot op hem en dan wuifde hij met zijn voorpoot. Alleen door met zilver te schieten kon men hem treffen. De andere dag verscheen een van de knechts kreupel op de boerderij. Hij was dus de haas geweest.
nl.verhalenbank.13390
Op 'e Boppewei - fan 'e Westerein nei de Falom - siet in kiste mei goud en sulver yn 'e groun. Dy ha se dêr yndertiid bigroeven. It spoeke dêr froeger altyd op dat plak.
Doe binne trije mannen dêr bigong to graven. Mar doe't se de kiste omtrint boppe hienen skopte ien der tsjin oan. Doe is er wer sakke.
Doe binne se wer bigong to graven en doe ha se him...
nl.verhalenbank.28058
Imke en Durk fan Imke
Durk fan Imke de Jong, sa'nen ha'k fan myn libben noch noait sjoen. Dan koe syn heit noch neat. Ik wie sa'n jonge, doe stie er op Feanster merke (Surhústerfean). Hy hie sân ringen, dy wienen wol sa dik as myn finger. Hiele moaie, rûne ringen en dy wienen ál sa glêd as sulver. Hy hie se allegear yninoarren en hy toande se sa. Doe sei...
nl.verhalenbank.13025
Als men op een spook of tooverheks wilde schieten, zou het geweer niet afgaan of men moest met een zilverstukje langs den pan of de lip boven den pan strijken, alsdan kon men schieten of geeft de vuursteen vonken.
nl.verhalenbank.39626
Vroegere tijd hadde ze een jager gehad, die schoot op een haos. En da was ne toverheks, die d'r eige veranderd had in diejen haos. De jaoger had al enkele kere op diejen haos geschote, maar steeds mis. En toen heet ie een dubbeltje op z'ne loop van z'n geweer gelege. En toe schoot ie den haos raok. Maer bij de vrouw in d'r kont. En toen was 't zegge, dat...
nl.verhalenbank.72747
Sterke Hearke wenne yn Kimswerd. Hy wie fan birop jilddrager. Froeger hienen se gjin papierjild, mar allegearre sulverjild. As jy in soad byelkoar hienen woech dat der nochal hwat yn. Mar Hearke wie in sterke keardel.
Op in kear wied er oan 't ploegjen. Doe kom der ien by him, dy't frege: Hwer wennet Sterke Hearke?
Hearke krige de ploech yn 'e hân en...
nl.verhalenbank.36649
Ja, dan ging ie jage, dan hoorde je van die verhale, d'r was een kat die niet geraakt kon warde. Dan moes je op je patroon een zilver dubbeltje doen. Dan kon die kat wel geraakt warde. Maar die ouwe vrouw was dan angeschote of dood. Want een zwarte kat, dat was ok iets van een heks.
nl.verhalenbank.72802
Dy helm fan dy frou, dat wie in flueske. Dat flueske ha se har yn Frankryk ôfnaem. Dat biwarren se yn in sulveren doaske.
nl.verhalenbank.29581
,,De Kabouters", verklaart Aaltje Eshuis (zie Aant. 1941, fol. 19a), die regelmatig in aanraking zegt te komen met kabouters, die haar dan vriendelijk en hulpvaardig bejegenen -zij vond zelfs, ,,wat geheim dient te blijven", in de omgeving van Langeveen een stenen pot met o.a. zilveren en gouden munten, zulks op aanwijzing van een kabouter-, ,,De...
nl.verhalenbank.48631
Vroeger hadde mense, die konde tovere. Die maokte de boel ongelukkig. De toverkatte wiere ze genoemd. Die konde zich verandere in een kat. As ze d'r op schote konde ze'm niet doodschiete. Maor as ze d'r zilver op deje, dan wiere ze krom. Ze hadde een dubbeltje in d'r kont geschote.
nl.verhalenbank.72723
Mijn broer werkte in hotel Ravenhorst te Huis ter Heide.
Daar woonde een broer in met zes à zeven zusters. Die geloofden aan toveren.
Die man van dat hotel ging vaak op jacht. Daar kwam een haas in de wei, daar had hij al heel veel op geschoten, maar hij kom hem nooit raken. Toen zei hij tegen mijn broer:
"Willem, wil jij er eens op schieten? Dan moet je...
nl.verhalenbank.27087
Ter vergelijking bij Aant. 1951, fol. 14 D: Het verhaal van „vrouw Klaasje Duursma” [zie de documentatie §77- YY/1950] luidt, ontdaan van de minder terzake doende mededelingen, als volgt; Bij de wandeling van haar huis naar het dorp, of van het dorp naar haar woning, volgde zij bij goed weer vaak een iets langer, maar mooier en rustiger pad, lopend door...
nl.verhalenbank.48520
Dat vrouwtje haar man heette Bouwense.
Op een keer keerde ze lopende van Middelburg naar huis. 't Was anderhalf uur lopen. 't Was zeer laat, en 't was in 't donker.
Toen kwam ze onder een boom, die helemaal verlicht was zonder dat er ergens verlichting aanwezig was, en toen ze er onder door ging, sneeuwde het vlokjes van zilver.
nl.verhalenbank.33391
Altijd zat 'n haas aan 't moes (kool). We konden hem nooit raken. We wilden het proberen met zilveren hagel. De smid maakte die voor ons. We schoten, raakten hem, en zagen later dat de kapmantel van 'n heks vol hagelgaatjes zat.
nl.verhalenbank.46691
