Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Sechje: Dû bist sa dom as de Dokkumers. Ek: Men sjocht net in minske. Oars net as Dokkumers.
nl.verhalenbank.20943
Sy sizze wol: Dû fretst as in wjerwolf, dû kinst net sêd.
nl.verhalenbank.28123
DE DUIVEL ALS DIER
Heel lang geleden trok een voerman met zijn gerei en een vriend over de Kempische heide. Toen ze voorbij een kruisbeeld kwamen, zette de vriend zijn pet af en zei: ‘Geloofd zij Jezus Christus.’ De voerman die aan God nog gebod geloofde, lachte zijn vriend uit en zei: ‘Je kunt nog beter je pet afnemen voor een hond, dan voor een stuk...
nl.verhalenbank.49602
Zoo was er eertijds te Holysloot een kind van een bakker ziek. Aangezien er niet spoedig verandering ten goede kwam, werd dit aan de werking van een of andere kol toegeschreven. Men onderzocht, om dit te weten te komen, het hoofdkussen van het kind en vond daarin de duidelijkste bewijzen (rozen, sterren enzovoort). Dat kussen werd nu in den oven gestopt...
nl.verhalenbank.9404
Yn Warten hie in man kear op kear de wurden heard: De tijd is verschenen, de man is er niet.
De dûmny fan Warten woe 't net leauwe.
Op in kear farde er mei om 't mei eigen earen to hearren. Hy stie achter op 'e skou, op 't skouhúske om 't mar sa goed mooglik hearre to kinnen. Doe liet de skipper dy't skoude, de boat mei in skok foarútsjitte, dat dûmny...
nl.verhalenbank.20398
Yn 'e Hamster Pein wenne in boer dy ried by winter op 'e Wide Pet op redens. Doe hearde er dêr út in wek in stim weikommen: De tijd is verschenen, de man is er niet. Gauachtich dêrnei kaem der in man oanriden dy't yn dat wek ried.
nl.verhalenbank.17546
(âld skippersteltsje)
Sipke wie in tûke streuper. Se koenen him noait pakke. Twa plysjes pasten op him. Op in joun wie dat wer it gefal. Sy sieten achter de boskjes en tochten: "Nou sil er wol streupe." En ja, hear, dêr wie Sipke.
Hy hie de segen útset en wer ynlutsen. Dêr kom in moai soad fisk út.
Sipke wie tige froom en wûnderbêst to sprekken. Hy sei:...
nl.verhalenbank.21744
Us heit tsjinne by de boer. Der wie yn dat plak in feart mei in brêge der oer. Op in kear doe stie der in protte folk by dy brêge. Heit wie der ek by. Doe hearden se in stem út it wetter wei: "De tijd is der al, maar de man is der niet." Dat woarde in pear kearen achter elkoar sein. Mar der wie neat to sjen.
Doe kom der in seas oan riden mei in hynder der...
nl.verhalenbank.20091
De Popke-poel yn 'e Boelensloane is tige djip. Sy ha dêr froeger de klyn út helle. By 't winter hurdrieden wy dêr wol op. Sy ha der us in stem heard. De tijd is er en de man is er niet. Der moest ien forsûpe. Even leter forsûpte dêr ien.
nl.verhalenbank.24230
Op 'e Burgumermar is it gebeurd dat in reedrider by 't winter, doe't er by in wek lâns ried, in stem hearde: "De tijd is verschenen, maar de man is der nog niet." Krekt letter ried der doe ien yn it wek en is dêr fordronken.
nl.verhalenbank.19843
Hja fortelde, der wie in tsjoenster, dy hie har it tsjoenen leare sild. Doe sei dy tsjoenster tsjin har: "Dû mast my dit neisizze:
- Hier zitten we onder de weilge (= wylch),
vervloekende God met al zijn heilge. -"
Mar Antsje hie sein:
- Hier zitten we onder de weilge
vervloekende de duivel mei syn hiele oanhang -
Doe hie se 't tsjoenen net leare kind.
nl.verhalenbank.20541
Heksn kun man ook leern. Was n keerl dichte bie de grenze, die dat doen kon. Zo wazzen er twei jonges, die dat ook van hum leerden. Toen ze t konden, wilden ze naar zien wienkelder toe. Nou hadden ze leerd, dat ze dan zeggen moestn: “Over bos en stroek.” Ze vergistn zuk en zeden: “Deur bos en stroek”.
En toen begunden ze te loopn; deur de bossen, dat heur...
nl.verhalenbank.44439
Hendrik van der Molen het hier woond dat in eindje uut. Maar een stap of wat van ons af, hier flakbij. Hij was faak bij ons. Hij was een duvelbander, seiden se.
Hij het al jaren wei west.
Ons moeke was weduwvrouw.
Op in kear kwam Hendrik bij ons, doe froeg hij om de puidel van de tabak. Myn broer had der een.
"Mooi jongen", zeedie. 't Was een fremdig man....
nl.verhalenbank.23967
Wy wienen matteflechters. As fanke moest ik in kear in matte flechtsje foar hiel âlde minsken yn Feanwâldsterwâl. Doe fortelde dat âlde minske my it folgjende:
Ik wie in jongfaem, de âldste fan fiif bern.
Heit en mem en de fjouwer oare bern dy gongen op in snein mei in boatsje nei de Falom. Achter Feanwâlden yn 'e Blauwe klyndobbe binne se alle seis...
nl.verhalenbank.21911
Sa hat der ekris in moardner west dy hie ûnderdak frege by in boer. Mar dêr wie ek in soldaet, dy hie dêr ynkertiering. Dy hie in poppe makke fan strie en dy hied er njonken syn hynder op 'e stâl delset. De nachts kom de moardner om dy soldaet dea to stekken. Hy stuts yn 'e striepoppe en sei: "Dat is één." Mar de soldaet kaem foar 't ljocht en stuts fuort...
nl.verhalenbank.19780
Der wie in skuonmakker, dy kom op in joun út 'e Trynwâlden wei. Hy hie aerdich hwat jild by him. Doe't er oan 'e Slachtebrêge ta wie, wie't krekt as lei 't him sa by dat der wol us guon wêze koenen dy't it op syn jild forsjoen hienen. 't Wie donker en 't wie in iensume wei. Dat hy tocht: "Ik gean hjir even ûnder 'e brêge."
En dêr wie't al sa. Hy hearde...
nl.verhalenbank.20332
Yn Grinslân wenne in man, dy hie in hiele protte jild. Foardat er stoar bigroef er dat yn 'e groun, ergens ûnder in stien. Mar hy die oan duvelskunsten en hy hie it sa dien, dat noait ien dy skat út 'e groun krije koe.
Bigounen se op dat plak to dollen, dan sakke it jild fierder nei ûnderen ta.
Op in kear, foar syn dea, sei er: "Dat jild kin der oars net...
nl.verhalenbank.20730
Der ware ers drie studente en deervan was er ien, die niet an de opstanding geloofde.
De andere twee zeiden op laatst: "Nou, as de dooden dan niet op kennen staan, dan durf jij zeker wel op het kerkhof te gaan, 's nachts om twaalf uur, en driemaal te zeggen: 'Sta op, gij dooden'."
Dat dorst hij wel, dat toe gonge ze een weddenschap an. 's Nachts gong hij...
nl.verhalenbank.9333
Yn Eastemar wenne in beurtskipper. Dy moest freeds altyd nei Ljouwert ta. Dan farde hy oer de Burgumer mar. Doe fortelde hy us in kear yn 'e skearwinkel to Eastemar, dat hy hie, doe't er midden op 'e Mar wie, in stim heard, dy kom út it wetter wei: "De plaats is er, maar de man is er niet."
De skearbaes sei, dat woed er èk wol us hearre. De freeds dêr op...
nl.verhalenbank.22757
Der was een soldaat, dat was een bereden dragonder.
Die froeg om onderdak bij een boer. 't Was al laat. Dat worde him verskaft en toen kwam daar nòg een man, die kreeg óók onderdak.
Maar die soldaat fertroude 't saakje niet. Hy sei stikum tegen de boer: "Die man, dat lijkt mij een frou toe." En toe froeg-ie de boer of die ook appels had.
En toen gooide de...
nl.verhalenbank.20298
