Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
69 datasets found
Dutch Keywords: vrouw Place of Narration: Houtigehage
Yn Boelensloane, seinen se altyd, dêr doochde it net. Der wie us in kear feest yn 't Folksgebou en wy wienen dêr hinne: ikke mei twa kammeraten en trije famkes. Wy binne de Loane útpasseard. Even fierder as Jan en Met wie in âld wylgebosk en dat skodde wol sa bot en it bromde dêr - It gong der sa bot oan wei, as soe 't ta de groun út.
nl.verhalenbank.23566
Ik wie in jonge, doe hat Gjets Jel my ris in pepermuntsje jown. Doe't ik thúskom, sei mem: "Hast it opiten?" "Ja", sei 'k. "Dan bist bitsjoend", sei mem. "Dan sil 'k mei dy nei Frânse Hinke." Doe rekke ik mei mem nei dat minske ta, dat yn 'e Rottefalle wenne. "Ja," sei se tsjin my, "dû bist bitsjoend. In âld minske docht it. Dy foroaret har yn in swarte...
nl.verhalenbank.23573
Okke v.d. Berg - in hurdrider - wenne op 'e Veenhoop. Syn wiif hong krekt de ierpels oer. "Och heden," sei se, "nou ha 'k gjin sâlt yn 'e hûs, nou matte wy de ierpels flau ite." Sy wennen yn in skip. Okke sei: "Ik sil wol gau even sâlt helje." Hy boun syn redens ûnder en ried oer iis nei Ljouwert om sâlt. Doe't er wer thús kom, wienen de ierpels noch net...
nl.verhalenbank.24036
Alde Iebeltsje, dat wie Teije de Haan syn mem, dy seach hiel faek hwat fan tofoaren. Sa hat hja tiden fan tofoaren sjoen hoe't de lju dwaende wienen mei de fundaminten fan 'e Wilhelmina-hoeve. Dat is op 'e Skieding. Sy seach de pealtsjes yn 'e groun stean. Letter seach se fan tofoaren it hiele hûs. 't Wie in moai wyt hûs, sei se, mei koperen krukken oan...
nl.verhalenbank.21628
Ik kom fan Fryskepeallen. Dêr trof ik âlde Griet op 'e heide. Dy siet to gûlen. Ik sei: "Hwat is der nou oan, Grytsje?" Doe sei se: "Hjoed oer alve jier en dan noch tsien dagen dan mat ús Piter ûnder tsjinst." De oare deis kom ik wèr by har lâns. Doe wie se op 'e heide. Sy skriemde wer. "Myn skiep binne fuort", sei se. Sy hie fiif skiep. Doe wie der in...
nl.verhalenbank.23833
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy krige in poppe. Doe kom dêr hyltyd in âld minske by har, dy woe de poppe sjen. Doe woarde dy poppe siik. Se seinen: dat bern is bitsjoend. Doe hie 't minske dat âld wiif yn 'e rekken. Doe't dy wer kaem hat se har fuortjage. Sy mocht dêr net wer komme.
nl.verhalenbank.22046
Myn wiif droomde ris yn 'e tiid doe't skoanmem by ús yn wenne, dat har suster fan Nijesyl soe de oare deis op bisite komme. Dat wie op 31 jannewaris, krekt op dy har jierdei. Doe't se de moarns fan bêd kom, birêdde se earst de lytse bern, en doe sei se tsjin skoanmem: "Ik ha fannacht droomd. Gjerkje komt hjir hjoed." "Ei, fanke, hoe komst der by", sei...
nl.verhalenbank.24569
Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale. Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme. 't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...
nl.verhalenbank.37461
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou en dêr kom altyd in pleachbeest by as se jouns op stap wie. 't Wie in greate swarte houn sa't it like, mei flapearen, dy't him oer de kop hinne hongen. Dat pleachbeest roan deun tsjin har oan en sy koe 't net earder kwyt wurde of sy moest eerst thús wêze.
nl.verhalenbank.22044
Myn âld-omke Jille-om (Jille Pultrum) kom us by in frou, dy hie de koarts. Jille-om sei tsjin har: "Wolle jo de koarts graech kwyt?" (It minske hiet fan Froukje) "Ja seker", sei se. "Skriuw dan op 'e doar: Froukje is net thús." Hja die it en gong fuort. Doe't se wer thús kom, wie de koarts fuort.
nl.verhalenbank.23824
Wy ha yn Drachtster Kompenije wenne. Dêr woarde in hûs boud, dêr binne wy sels yn kom to wenjen. Ik haw fan to foaren de ljochtsjes fan 't hûs sjoen. 't Wie yn 't bigjin fan ús trouwen.
nl.verhalenbank.22045
Myn heit syn heit, dat wie greate Anders. Dat wie in keardel as in reus. Hy wie omtrint in heale meter greater as gewoan. En sterk! Mar hy wie sa bang, dat hy is wol dwars troch de wyk hinne gong nei hûs ta. Hy hie in lyts bihindich wyfke, Aeltsje, dêr wied er ek stjerrend-binaud foar. Hy dolde in weinfol jirappels, en as de kedde 't net lûke koe, dan...
nl.verhalenbank.24232
Taeke hie 't mar krap mei syn wyfke Gees. 't Wie yn 'e winter en sy hienen gjin brant. Doe gong Taeke der op út om hout. Hy seach in dikke iken stambeam lizzen. Dy krige er en hy sjoude him nei hûs ta. Njonken de doar smiet er him del. It wie de beam fan in boer en dy gong de oare moarns nei de plysje ta. Hy sei: "Sy ha my de iken stambeam ûntstellen." De...
nl.verhalenbank.23987
Mient Diemersen wie mei in nachtmerje biset. Dêr hied er sa'n lêst fan, dat doe ha se evangelist Hofstra ophelle. Dy hat yn 'e nacht de nachtmerje oansprutsen, doe is er net wer kommen. (Mient Diemersen hie syn frou min bihandele. Dêrtroch wie er mei de duvel biset. Hwant dy nachtmerje, dat wie de duvel.)
nl.verhalenbank.23777
Okke van der Berg en syn suster wienen de hurdste riders. Op in winterdei wienen se to praten yn Eastemar. Der lei iis. De frou sea de jirappels. Doe sei se: "Och heden, nou haw ik gjin sâlt yn 'e hûs!" Doe sei Okke: "Ik sil wol even oer iis sâlt ophelje fan Ljouwert." Hy boun de redens ûnder en doe't er mei 't sâlt werom kom, wienen de jirappels noch net...
nl.verhalenbank.24725
Der wie in faem, dy troude mei in wjerwolf. Hja hie in read baeijen rôk oan. Hy gong achter har stean en doe biet er hiel bot yn dy rôk. Hy hie de reade triedden fan it guod noch yn 'e kiezzen sitten. "Hast it wol sjoen?" seinen har âlden tsjin syn frou. Wjerwolven matte nou en dan bite, dat kinne se net litte. Fral yn read baei meije se graech bite.
nl.verhalenbank.25177
Yn Oerterp wenne in deagraver. Syn buorman wie in greate spotter. Dy hie altyd raer en ûnfoech praet. Op in kear skripte de deagraver op 't tsjerkhôf om. De buorman sei tsjin him: "Ha jo nochal hwat drokte tsjintwurdich?" "Och," sei de deagraver, "dat giet nochal." "Nou," sei dy buorman, "nije wike, hear, dan bring ik myn wiif hjir hinne. Dan hast der wer...
nl.verhalenbank.28043
Op 'e Houtigehaechster wyk hie ús buorfrou Jantsje in hiel soad katten byelkoar sjoen, dy hienen dêr forgadering by in wâl.
nl.verhalenbank.25610
Der waerd sein dat der nachts tusken Blaufallaet en Bûtenpost in frommes yn in regenkleed omspûke.
nl.verhalenbank.31115
Jehannes Bos syn wiif Sjouk en Ielke syn wiif dy gongen us op in nacht tusken tolven en ienen de wei del. Doe woarden se samar oplicht en kommen op in hiel oar plak wer del. 't Gebeurde yn Drachtster Kompenije. Se tinke, dat dêr in lykstaesje west hat.
nl.verhalenbank.23869
35