Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
E: Ik heb wa es mangs heurd, dat een wel at dat van te vuurtn zöag en at den der hen gung en he höl de haand der an an n post, at t dan woarm was, dan gebuurn t rap, wat t koold, dan kon der nog wa nen heeln zet owwer hengoan, vuurdat dat hoes zol ofbraandn.
Wit: Ja, dat weet ik nich, mer doar heb ik t fiene ok nooit van heurd. Zoo deadn ze t en zoo was...
nl.verhalenbank.128614
Verslag no.14. verteller: de heer M. Pachters.
Voorloop of voorgaan, daar weet ik wel iets van. Zelf heb ik nooit iets van te voren gezien. 'k Heb wel gereisd door donkere bossen in duistere nachten.
Jazeker, je schrok wel eens.
Maar 'k had de gewoonte, om er op af te gaan, als er iets geheimzinnigs in de buurt was. Dan had het doorgaans niks te betekenen.
nl.verhalenbank.43199
Heit sei tsjin ús, wy moesten noait midden op 'e wei rinne fanwege de lykstaesjes, dy't wol us passeare koenen. Ik ha my dêr hast altyd oan hâlden.
nl.verhalenbank.19861
It wie yn 'e simmer en fier foar myn tiid. Doe foeren der skippers oer de Galle by Grou. Dy kommen fan Ljouwert. Doe seagen dy skippers ynienen in baen mei ridersfolk foar har. Alle minsken, dy't op 'e baen wienen, sakken troch it iis. Letter wienen de minsken yn Grou altyd hwat skruten foar dat plak. Foaral de âlde minsken. Mar de ramp dy't dy skippers...
nl.verhalenbank.12216
Voorloop.
Verteller: De heer Brakke.
Dit verhaal heb ik van de dominee zelf, en die liegt er niet om.
Dominee kreeg eens een boerenknecht op bezoek. De jong was bleek van schrik. Onderweg had hij een lijkwagen gezien. Die kwam een laan af van een boerderij.
Plotseling sloegen de paarden op hol.
De wagen kantelde en uit de kist vielen twee mensen, een...
nl.verhalenbank.42971
Der wie in boerefeint dy slepte yn 't búthûs achter de kij yn in bêdsté. Dy feint hie yn 'e nacht al in pear kear sjoen dat se ûnder yn 't bûthús ien biklaeiden, dy't stoarn wie. Hy koe net sjen hwa't it lyk wie en dat woe er doch graech wite.
Doe wie it wer in kear it gefal dat se mei 't lyk oan 't biklaeijen wienen. Doe gong dy boerefeint dêr mei de...
nl.verhalenbank.31633
Op 'e Burgumer Nijstêd wenne in feint by in boer. Dy feint seach op in nacht in deakiste oer de flier stean. Hy hiet fan Jan. Hy miende dat er droomde. Hy frege: "Och heden, hwa mat dêr yn?" Deselde dy't yn 'e kiste [lei] sei: "Jan." Doe gong Jan fan 't bêd ôf en hy nom de skjirre en hy knipte deselde dy't yn 'e kiste lei in stik út it hier.
De oare...
nl.verhalenbank.21807
In Wedde gebeurde nog wel es wat.
Op sommige plaatsen deugde het niet.
Daar waren heksen en sproken.
Het beruchte heksenproces tegen Alke Engels is bekend genoeg.
Dat is al weer een paar honderd jaar geleden, dat het arme mens verbrand werd.
In mijn jeugd gebeurde zoiets natuurlijk niet meer. Maar toch wisten sommige mensen zeker, dat het spoken kon....
nl.verhalenbank.43310
Myn frou har omke Gjert v.d. Heide wie op in moandei-to-moarn ier fan 'e faem thús kom. Hy wie alhiel fan 'e wize. Hy sei, der wie him in lykstaesje foarby gong. Doe wied er sa binaud woarn, dat hy hie sa hurd roan, de soallen hienen ûnder 'e skuon wei west. 't Wie op 'e Trije Roede gebeurd (Boelensloane).
nl.verhalenbank.22266
Froeger wienen wy oan 't flaechs braekjen. Myn broer en ik moesten altyd ús heit en mem helpe, dan koenen wy deis in kwartsje de man fortsjinje. Heit hie in izeren slypbrake, wy hienen in houten brake. Elke bundel dy't wy makken woech seis poun en twa ûns. Mem kaem der noch by. Dy hie in lear oer de knibbel. Hja moest de lêste skjûden (?) der mei 't mes...
nl.verhalenbank.29511
Skippers to Grou seagen op in stik iis flak by Grou us in kear in freeslike ramp. In hiele smite minsken sakken der troch en fordronken. ('t Is noait gebeurd)
Letter doarsten se dêr noait wer to riden. Mar dêr is oant nou ta noch noait in ûngelok gebeurd.
nl.verhalenbank.21837
By de Triemen is in fytspaed, dêr doarsten guon froeger by nacht nèt lâns, hwant dêr passearden altyd lykstaesjes.
nl.verhalenbank.32254
Myn skoanmem hiet fan Tijke. Dy wie troud mei Albert Land. Sy wennen by 'Driewegen' yn 'e Harkema.
Har suster Antsje wenne yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema.
Op in kear wie Antsjemoai by skoanmem to praten west. 't Wie al op 'e joun en sy soe wer fuort. Mar sy wie noch mar krekt fuort of sy kom werom. Hja fleach der oer en rôp: "Hearink, de wereld forgiet!...
nl.verhalenbank.22052
Tamme Wobbes wenne to Eastemar, yn 'e buorren. Nachts gong er faek to pûren. Op in nacht wie dat wer it gefal. 't Wie oer tolven. Hy gong achter de feart nei de Lits ta. Doe bigoun dêr in houn to spûkgûlen. Der waerd er kjel fan. Hy stiet noch even to pûren en fangt noch in pear ielen.
Dan heart er ynienen in fremd lûd. Ut 'e Mar wei sjocht er in soarte...
nl.verhalenbank.31399
Der wie in minske, dat seach alle nachten in lykstaesje. 't Wie ien fan sa'n sawntjin jier dy't yn 'e kiste lei. Sy woe der net langer wenjen bliuwe en sy forhuzen nei in oar plak.
Doe kommen der oare minsken yn it hûs. Dy lju hienen in jonge fan sawntsjin. Dy jonge rekke siik en in healjier letter stoar hy.
Dat hie de foarige biwenster sjoen.
nl.verhalenbank.20069
Bontsje Keke syn heit wie èk de sawnde fan sawn. Sadwaende wie hy sèls mei de dûbelde helm geboaren. Fan Twizel nei de Swâdde roun in lykpaed. En der roun ek in lykpaed fan Kollumersweach nei de Swâdde. Dy beide lykpaden kamen sahwat op itselde plak by de Swâdde út. Op dy lykpaden wie Bontsje Keke nachts wit hoe faek to finen. Dêr seach er de lykstaesjes....
nl.verhalenbank.29924
Willem Peule (= Nicolai) hie ris by ús west to jounpraten. 't Wie al in moai eintsje yn 'e nacht op doe't er fuortgong. In skoft letter kom er werom, sa wyt as in deaden en alhiel oerstjûr.
Ik sei: "Hwat skeelt dy, jonge."
Hy sei: "Der kom my in lykstaesje foarby en ik woarde oerside set." Hy trille alhiel.
Myn soan hat him doe nei hûs ta brocht. It...
nl.verhalenbank.25360
It wie yn 'e simmer en fier foar myn tiid. Doe foeren der skippers oer de Galle by Grou. Dy kommen fan Ljouwert. Sy seagen samar ynienen in baen mei ridersfolk. It wienen dûbelde banen. Alle minsken dy't op en by de banen wienen sakken troch it iis hinne en forsûpten. It wie in allerfreeslikst gejammer.
Letter wienen de minsken fan Grou altyd skruten om...
nl.verhalenbank.11574
Op 'e Tike wennen Bouwe en Jits. Har soan Sibe gong elke dei nei Hilke en Baeije ta to arbeidzjen.
Op in kear doe kom er thús en doe sei syn suster Bouk: "Ik bin sa binaud, it knapt hjir sa hyltyd yn 'e hûs en dêr is neat to sjen."
"Ynbeeldings", sei Bouwe.
Doe't er in wike letter wer thúskaem fan it wurk om deselde tiid stie de klompkachel oer de flier...
nl.verhalenbank.19712
Ik hie to jounpraten west. Ik gong in sânreed del.
Doe stie der ynienen in hiele greate keardel foar my mei de strampels wiid fan elkoar. Ik roan dêr mei in bôge om hinne. Op itselde plak kom nei jierren in peal mei in strampel to stean foar 't elektrysk ljocht.
nl.verhalenbank.15511
