Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Wy kommen us in kear fan Eastemar ús mem en ik. Doe't wy oan 'e Fjouwer Roeden ta wienen, kom Minse Griper der oan.
Dy sei: "Sjoch, jonge, hjir hast in boltsje fan my."
Mem sei: "Net oannimme."
Wy roannen binnen troch en hy makke in hiele omwei nei Houtigehage. Mar hy wie der folle earder as wy, hwant hy wie der hinne flein.
nl.verhalenbank.23790
Ritske Postma kom us by de Houtigehaechster wyk. Hy wie doe noch net troud. Oan 'e oare kant de wyk dêr wenne âlde Jetse Jel mei har dochter.
Jel wie in tsjoenster, woarde der altyd sein.
Doe seach Ritske dy beide froulju de wyk delkommen. Sy woenen oer de wyk. Ritske seach dat se in biezemstok tusken de skonken hienen. De mem en de dochter sieten foar...
nl.verhalenbank.21634
As ien in krâns yn 't kessen hie, dan wie dyselde bitsjoend. Se seaden nuddels en spjelden yn in panne, dan kom de tsjoenster by de doar.
Neitiid sieten dy nuddels en spjelden yn 'e krânsen.
nl.verhalenbank.25888
Alde Rikele Myt en noch in frommeske wienen op wei nei de hemel ta. Rikele Myt wie in tsjoenster en koe fleane. Hja sei tsjin 't minske: "Gean my mar op 'e rêch sitten." Sa fleagen se dêr togearre hinne. Doe't se oan 'e himel ta wienen sei Myt: "Hobbe - hobbe - hobbe -" De hemelbewaerders wienen bang woarn en útnaeid en doe makken hja gau dat se yn 'e...
nl.verhalenbank.28403
Alde Rikele hat wol sein, as syn wiif, âlde Myt nachts fuort wie, dan leinen allinne de yngewanten njonken him op bêd.
nl.verhalenbank.24560
Ik ha in frou kend, dy hie in berntsje, dat gûlde altyd.
Rikele Myt kom dêr altyd oan om to freegjen hoe let as it wie. Myt wie in bikinde tsjoenster.
Doe tochten dy lju: "Us bern kin wolris bitsjoend wêze."
Doe joegen se har de rie nuddels en spjelden to sieden yn in panne, dan kom de tsjoenster wol op 'e lappen.
En doe wie 't èk sa. Rikele Myt kom by de...
nl.verhalenbank.25870
Alde Rikele Myt forkocht ek ierpels. Skoanmem en dy hellen der wol ierpels wei. Dan sei Myt: "Jimme meije myn ierpels wol, hè?"
Skoanheit hie in suster, dy woe der gjin ierpels wei ha. Lutske hiet se. Dy miende mar fêst dat de ierpels fan Myt bitsjoend wienen.
Letter wenne dyselde Lutske op 'e Trije Roede by har dochter yn. Sy wie doe al âld en Rikele Myt...
nl.verhalenbank.24561
Ritske dy wenne hjir yn 'e Houtigehage. Hy hie in fanke, dy tsjirme altyd, dat wie gjin goed spul.
Jehannes Wyts wenne hjir foar by de wei. Dat wie in tsjoenster, dy fortrouden se net.
Op in kear soe Ritske to streupen nei Oerterp. Doe kom der in dikke wite kat by harren. Ritske soe op 'e kat sjitte, mar hy koe der gjin skoat op krije. Hy gong de kat...
nl.verhalenbank.23781
In protte minsken hjir yn 'e Houtigehage hienen duveldrek ûnder 'e drompel lizzen. Dan koenen der gjin tsjoensters yn 'e hûs komme.
nl.verhalenbank.25882
Antsje Marten sei: "Ik ha de kâlde koarts."
Ik sei: "Dan matte jo âlde Piter Scheper komme litte."
Alde Piter kom en dy krige Marten by 't skouder en hy sei: "Dû bist de koarts kwyt, ik ha him op 'e beam oerbrocht."
Doe skodde de beam krekt as in rusk. De beam hie de koarts fan Marten oerkrige.
nl.verhalenbank.23820
Piter Scheper koe de lju útklaeije op 'e wei.
Piter Scheper koe de lju steanlitte op 'e wei.
nl.verhalenbank.23821
Ik wie in jonge, doe hat Gjets Jel my ris in pepermuntsje jown. Doe't ik thúskom, sei mem: "Hast it opiten?" "Ja", sei 'k.
"Dan bist bitsjoend", sei mem. "Dan sil 'k mei dy nei Frânse Hinke."
Doe rekke ik mei mem nei dat minske ta, dat yn 'e Rottefalle wenne.
"Ja," sei se tsjin my, "dû bist bitsjoend. In âld minske docht it. Dy foroaret har yn in swarte...
nl.verhalenbank.23573
Gjerte Jel en Janne Luts wienen mem en dochter. Hja koenen allebeide tsjoene. Sy gongen jouns op 'e biezem sitten en sa fleagen se troch de loft. Guon ha har alris oer de wyk fleanen sjoen.
nl.verhalenbank.25880
Alde Piter Scheper hie buorkerije en wenne op Luchtenveld. Dy koe de minsken stil stean litte. Sy hienen 't net rjocht op Piter stean. Hy koe de minsken de koarts ek ôfnimme.
nl.verhalenbank.25884
Alde Manus (en Syts) fan 'e Houtigehage liet wite mûzen ta de hurddobbe út komme. Syn muoike - Antsjemuoi - liet soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme.
nl.verhalenbank.23588
Der wie in tsjoenster, dy koe fleane. Hja fleach
over bossen, over bomen,
over alle waterstromen.
Sa gong 't op Spanje yn nei de wynkelder.
nl.verhalenbank.24031
Foekje wie in tsjoenster. Hja wenne yn Surhústerfean.
Durk Pultrum kocht ris in keal fan har. Hy soe der mei fuort, doe sei se: "Ho, hy mat earst noch hwat drinken ha."
Earst groeide it keal goed, mar al gau liet er it iten stean, en it keal stoar.
Doe hat de slachter it keal slachte en doe siet der in dikke pylsnoek yn.
nl.verhalenbank.23979
Myn âld-omke Jille-om (Jille Pultrum) kom us by in frou, dy hie de koarts. Jille-om sei tsjin har: "Wolle jo de koarts graech kwyt?" (It minske hiet fan Froukje)
"Ja seker", sei se.
"Skriuw dan op 'e doar: Froukje is net thús."
Hja die it en gong fuort. Doe't se wer thús kom, wie de koarts fuort.
nl.verhalenbank.23824
Guon stjûrden froeger skoppenboer der op út om in flesse jenever. Der wienen ek guon, dy koenen soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. Dy bigongen dan to marsjearen.
nl.verhalenbank.24568
Frânse Hinke fan 'e Rottefalle tsjoende krânsen yn 'e kessens.
As sa'n krâns foltoaid wie, stoar dyselde dy der op lei to sliepen. Der siet fan alles yn sa'n krâns. Allegear triedsjes fan dingen dêr't oan naeid of stoppe wurdt.
nl.verhalenbank.25611
