Datasets - ISEBEL

D’r was es ’n pèrdeknech, die smèrs vroeg ’t pjed uutte wei mos hoale. Op ’n mooie hèrsdag was ie bé’j de wei gekomme. En doar ston ’t pjed bé’j ’t hekke, doodmuuj en nat van ’t zweit. De jong doch: “Wa zou d’r gebeurd zien?” Hé’j keek rond. Mar hé’j zag niks. Hé’j luusterde ’n hortje, mar hé’j hörde ok niks. Hé’j zèi tegen zien eige: “Wa zou da nou zien?...

's morgens

nl.verhalenbank.50459

Voader vertelde duk wa grutvoader es meegemak had. Toe grutvoader ’n keer van De Graaf kwam, liep er heel tied ’n zwarte kat med’m mee. Grutvoader vertrouwde da nie. En durrum schuptenie de kat ienens bé’j ’m weg. Mar toe sprong de kat ’m veur op de bors. En hé’j kon ze nie kwiet worre. De kat bleef zitte, hoe grutvoader ok schudde en trok. Hé’j mos ze...

borst

nl.verhalenbank.50465

Mien voader was stenescherper bé’j ’n mölder. En grutvoader ok. En die, zèi voader, het duk zat wa verteld. De mölder had ’n jong, die Manus hiette. Net as zien voader. Dus ze hadden ’t over de grote en de kleine Manus. Of ok wel over den ouwe en de jonge Manus. Op ’n keer rolde de jonge Manus met mien grutvoader de zeile van de meuleroeje uut. Want ze...

bidden

nl.verhalenbank.50464

Leen S. verslete ze ok vur ’n heks. Toe ik es ’n keer ’s oaves uut de herberg nor huus gieng, kwam ik ze tege. “Goeien oavent, Jan. Goj wer nor huus? Zie mar vurzichtig, daj nie val”. Ik zie nie gevalle, want ik dronk gin borrel. Mar smèrs ha’k wel de knieë uut de boks.

avond

nl.verhalenbank.49645

Ik heb wel es di verhuilje gehörd. Mar ik begriep ’t eiges nie goed. Als de klok ien de kersnach twoalf uur sleet, moj mee ’n zwarte kat nor een kruuspunt goan - ze mot helemol zwart zien - en dor blieve stoan tot er een man kum, die de poes wil kope. Mar as hé’j de poes nie kup, moj medden mes ’n hoazeltak in ene snee afsnije en dan kuj meddie tak...

beest

nl.verhalenbank.49650

Ik het wel es gehörd, da vroeger iemand ’n aander stil kos loate stoan. Hé’j wier dan zo stief, dat ie niks mer kos. Zo iemand kos ok wel ’n pjed stil loate stoan.

gehoord

nl.verhalenbank.50315

Mien schonvoader zèj, dat hé’j meinde, datte vrouw van Jan den Uul ’n heks was. Op ’n keer mos ie smèrs heel vroeg nor den ove. Umdattie al wat loat was, noom ie de richste weg, dur de weies en over den dam. Da deetie wel dukker. Dan mos ie hier en doar over een vrach en dör de hekkes. Dor zag ie inens de vrouw. Ze zèj: “Gé’j ziet ok al vroeg ien de...

biezenpol

nl.verhalenbank.49644

Grutvoader gieng vroeger graag jage. Op ’n mèr stond ie vroeg op en zou d’r wer es op uut. Hé’j keek es dur ’t raam en zag toe ’n hoas opte wei vur ’t huus. Hé’j doch: “Da’s gaauw”. Hé’j schoof ’t raam umhoog en lei zien gewèr opte vensterbank. Hé’j richtte en hé’j had den hoas d’r precies veur. Da kos nie misse. Hé’j schoot. En hé’j rakten ’m goed, want...

doek

nl.verhalenbank.45917

Mien vrouw had ope bene. ’t Was heel erg. Ze kos bijna nie mer lopen en soms helemol nie. En de wonde gave ’n lellijke reuk. Den dokter kos er bliekboar niks on doen. En zuster Plechelma, die de bene kwam verbiende, wister ok gin road op. We hörde toe veul vertelle van ’t Winsense boertje, die zo’n halve wonderdokter scheen te zien. Ik doch: “t Kan nooit...

aanraken

nl.verhalenbank.50191

Ik bun ’n tied leerjong gewes bé’j ’n smid ien Huse. Hé’j besloeg ok de pèrd. En hé’j had veul verstaand van pèrd. Op ’n keer kwam Stèrk, ’n boer, mè zien pjed on den helter over de weg. Mien boas, de smid, gieng nor ’t midde van de weg en keek Stèrk en zien pjed noa. En hé’j zèj: “Eer dattie honderd meter weg is, is ’t pjed kreupel. En ’t was zo. Ge kos...

baas

nl.verhalenbank.50190

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur