Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Tusken Blauhûs en de Boelensloane spoeket in swarte houn. Ik haw him wolris sjoen.
nl.verhalenbank.17632
Us folk wenne op 'e Houtigehage. Ik wie sa'n acht jier âld.
Ritske van der Meer kom wolris by ús om in jounpraetsje. Dan hienen se 't meastal oer spûkjen. Ik wyt noch, dat Ritske ris in kear fortelde:
"Ik hie in kear fuort west en ik stapte op hûs yn. Doe kom der in dikke houn njonken my lâns. Ik seach nei him, en ik liet him stil gewurde. Mar doe wie 't...
nl.verhalenbank.25327
In neef fan my, dy flokte en swetste altyd hiel bot en dy sei altyd dat er foar gjin duvel bang wie.
Op in kear stie er by in kloft minsken by 't spoar.
Dêr stienen alle jounen in soad minsken by elkoar to praten. Dêr skepte er wer tige op en 't wie allegear raer en ûnfoech hwat er sei.
Doe soed er nei hûs ta. Underweis kom der in houn by him, dy wie sa...
nl.verhalenbank.38353
Op 't Heideloantsje yn Twizelerheide roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals. Soms roan der ek wol us in grouwe, swarte houn.
nl.verhalenbank.22684
Dêr roun altyd in dikke bûnte houn tusken de Driezumer brêge en de Deenzer brêge oan 'e Dokkumer Trekwei. Dy houn spûke dêr.
nl.verhalenbank.32252
Se ha my wolgauris forteld dat ien ûnderweis in grouwe, swarte houn trof, dy't mei him oproun, mar ik ha 't sels noait bileefd.
nl.verhalenbank.30479
Mysterieus Brielle
In de 17de eeuw deed de Brielse priester Taerling verslag van een monster dat uit het water van de Maas opdoemde. Hij beschreef het wezen als volgt: het hoofd van een (vrouwelijk) mens, oren en staart van een hond en voeten als een paard. Oorspronkelijk zou het in Nederlands-Indië voorkomen, maar was aan de mond van de Brielse Maas...
nl.verhalenbank.49145
Egbert Hoekstra hie nei de faem ta west op 't Fean.
Werom hie der in grouwe swarte houn west op it earste eintsje fan 't Blauhûs nei Boelensloane. Dy hie al mar njonken him roan. Hy sei: "Ik kom dêr noait wer lâns."
nl.verhalenbank.24380
Spookdieren
Vooral mensen die spotten, werden soms op de voet gevolgd door spookhonden of kalveren. Zo'n hond had dikwijls vurige ogen, en men vertelt van een man die bont en blauw thuiskwam, omdat de hond hem telkens met zijn staart sloeg. Die honden of kalveren werden beschouwd als de duivel. In die dieren werd dus de duivel gezien.
nl.verhalenbank.13316
Oan 'e reed dêrre dêr't wy oan wennen spûke soms in blauwe houn. Myn swager hat him sjoen.
nl.verhalenbank.29505
Us heit wie net gau bang.
Op in kear wie der mei de kroade om kunstmest west nei 't Fean. Myn âldste broer wie by him. 't Wie al tsjuster doe't se werom gongen. Doe't se wienen op it eintsje fan 't Blauhûs nei de Boelensloane rêstten se even út en gongen op 'e kroade sitten. Doe sei myn broer: "Sjoch heit, dêr komt hwat oan."
"Wy bliuwe sitten," sei heit,...
nl.verhalenbank.24382
Wibe Alma is yndertiid smiten woarn troch in lyts hountsje. Hy kom yn 'e Lange Wyk tolânne.
nl.verhalenbank.19981
Op de Harpelweg luip vroeger s oavends dikke zwaarde hond bie de weg. Teminste, t leek net n hond; t was n ander daier, zeden de mensn. Dai wat dochden, dat duvel t zulf was. Voak namen ze n stok mit, as ze dr langs muzn.
nl.verhalenbank.43293
Mem fortelde, der wie in naeister, as dy der jouns útkaem, dan roan der altyd in dikke swarte houn njonken har lâns. Dat wie yn Aldwâld.
nl.verhalenbank.32132
Tusken de Sawn Hûskes en de Skûlenburgster brêge spûke in houn mei in brijpot om 'e hals. Dêr waerden wy as bern bang mei makke. Op in joun moesten myn broer en ik as jonges ris in brief yn 'e bus bringe by de brêgedraeijer. Doe kaem dêr in ûnbikende swarte houn op ús ta. Wy binne fan bangens wer nei hûs gong.
nl.verhalenbank.31403
Oan 'e Folgersterloane is in sydweike, tichte by de Noarderdwarsfeart. Dêr spoeke froeger in grouwe swarte houn.
't Wie in pleachbeest. Dat wie oan 't spoekeloantsje.
nl.verhalenbank.27261
Oan 'e Tillewei spoeke froeger altyd in greate houn mei swart, krold hier. Lefort neamden se him. It doogde net mei dy houn. Alle minsken wienen der bang foar.
nl.verhalenbank.20043
Yn Eastemar, tusken Skûlenburch en de Sawn húskes dêr't nou sahwat de bensinetank stiet, roan froeger altyd in houn om mei in brijpot om 'e kop. 't Wie in houn mei hiel gleone egen, seinen se. Wy wienen der as bern stjerrend binaud foar.
nl.verhalenbank.21955
Op 'e Veltmansreed roan in grouwe, swarte houn om. Mar sy koenen net in kop of in sturt oan it beest gewaerwurde. Se koenen net rjocht sjen hwat it krekt wie.
nl.verhalenbank.20336
Fan Easterein nei de Achterwei to Garyp roun jouns en yn 'e nacht altyd in houn om. 't Wie in spûkhoun. Hy roun oan ien kant fan 'e wei. Jy moasten der foar oppasse en rin him noait yn 't paed, hwant dan koed er ris bite en dat wie levensgefaerlik.
Jan Kruk (Huizenga) moast alle jounen nei it midden fan 'e Easterein ta. Dêr wenne er. As er jouns let thús...
nl.verhalenbank.32322
