Datasets - ISEBEL

As de mearminnen by it roer opklatteren, dan koe de skipper der mar fan op oan dat der min waer op til wie. As de skipper forliefd waerd op in mearminne, dan luts se him yn 'e sé en hy fordronk. As se op sé in mearminne sjogge wurde se bang. Hwant dat bitsjut meastal dat dan it skip forgean sil.

angst

nl.verhalenbank.17047

D'r was eens een boer in Meerkerk, daar was de kaas betoverd door een vijand. Die kaas begon uit z'n eigen te rijzen. Nou had die boer altijd wel wat te rechten en te pleiten. Toen zongen ze in Meerkerk: Alebert, je kaas begint te rijzen. En als dat zo maar door blijft gaan Zal je hofstee naar de bliksem gaan!

betoveren

nl.verhalenbank.50873

’n Slechter, magere koe, nuumde ze bé’j ons thuus vroeger wel ’n heiknepper. Wurrum weet ik nie.

bijnaam

nl.verhalenbank.50457

Der binne wol minsken, dy wolle jouns bûtendoar bislist net hwat opite fanwege de kweageasten, dy't dan warber binne. Dy har egen geane oer dat iten en dan kin 't jin wolris min bikomme.

avond

nl.verhalenbank.26310

Mei de kweade mat men oppasse. Hindrik Holthuis hjir fan 'e Harkema hat der in stive skonk fan oerhâlden, nei 't de kweade him topakken hawn hie. Jan Hinses Benedictus fan Eastemar ek. Dy wie dêr winkelman.

been

nl.verhalenbank.15527

Die ridders van vroeger hebben bij dat slot veel slechtigheid uitgespookt. Ze hebben daar geraamtes gevonden, die lagen kriskras door elkaar, de een rechtop, de ander schuin en op verschillende diepte. Je hebt daar een gracht gehad, die nou is dichtgegroeid. Daarvoor ligt een stuk grasland en daarop was een stuk grond, daar kwam nooit dauw op. Als het 's...

's nachts

nl.verhalenbank.50938

Lútsen Rinkelsma wie oan 't baggeljen. It wie net in bêsten ien. Hy sliepte yn 'e keet. Nachts woardde hy út bêd wei helle troch in man. Dat wie de kweade. Hy woardde troch de baggelgatten jage en smiten en hy koe him de kiezzen wol yn 'e bek telle. En hy hie sels oan elke hier in switdrip. It is my 52 jier lyn forteld. Ik wie doe 13 jier.

afstraffen

nl.verhalenbank.32401

Us mem en dy wienen ris to jounpraten nei it fierste húske fan 'e Ikkers. Dat is der nou net mear, in jier of hwat lyn brânde it ôf. Dêr yn dat húske wenne âlde Jantsje doe. Wy sieten dêr, sei mem, doe woarde it sok swier waer. It gong dêr sa need, krekt as wie dêr in keppel skiep om 't hûs hinne dat lawaei makke. Wy seinen: "Doarre jimme hjir wol wêze?"...

bezoek

nl.verhalenbank.37237

Nou heurn ie niet veul meer van doodjoelers; die honden, die weetn, dat er n dode komp. Ik heb er zelf zo n hond had; maar ik heb hum wegdaan; altied was e bie t pad te hoeln en ie kunnen dr op aan, dat er wat veurvaln zol in de naaste tied. Er woonde ook n grafdelver bie ons. Hie had ook zo n hond. En daarom wus ie ongeveer, wanneer er wark veur hom...

dode

nl.verhalenbank.44385

Ze zeie vroeger wel es: ’n Berich vur twoalf uur is ’n goed berich. Noa twoalf uur is ’t ’n slech berich. Bijvoorbeeld bij ongelukken of ziektes.

nl.verhalenbank.50468

Ruerd van der Veen wie timmerman. Hy timmere us in kear op 't kleaster. 't Wie in ûnminske. Doe't it wurk de jouns dien wie, moest er skean de lannen troch en de bartsjes oer, dan wie er 't gauste thús. Doe stie er foar ien fan 'e bartsjes. Hy soe der oer. Mar oan 'e oare kant stie èk ien. Ruerd sei: "Ik der oer of dû der oer, g.v.d. Dêr wei, siz ik dy,...

dood

nl.verhalenbank.25352

Vroeger wiere de dooie begrave mitte de kar. Onder de kis kwamen ’n por buskes strooi te liggen. Dan stoekte de kis nie zo hard. As de man begrave wier en de vrouw lèfde nog, dan kwam ze neve de voerman veur op de kar zitte, op de karkis. Mar ’t gebeurde ’n keer, dat ’t pjed stil bleef stoan. Hé’j kos de kar nie trekke. Zo zwoar was ’t liek. Den dooie was...

begrafenis

nl.verhalenbank.49698

Dwaallichjes die ware in de lucht. Ik weet wel, as 't slecht weer was, dan ware ze d'r met miljoene, zoveul, 't was of ze an de klep van de pet honge. "Ge krijgt slecht weer", werd d'r dan gezegd.

dwaallicht

nl.verhalenbank.72815

Mien oal lu hebben mie vrij wat verteld over vrouger; spokerij en zowat, door geleufden ze nogal aan. In mien jonge joarn keb ik t zulf ook leufd, moar nou loater goud bekeekn komt t mie onwoarschienlek veur. De oale mensn twiefelden dr nait aan en ze vertel-ons den de volgende verhoaln: 5. Zai vertelden ons van n schipper. Manlu wazzen op n dag aan t...

aardappels

nl.verhalenbank.46226

Piter Koop wenne yn Burgumerheide. 't Wie in raren, in flokker en in spotter. Hy kaertspile in bult. Op in kear kaem er by syn maet wei. 't Wie op in nacht. Doe kaem der ien njonken him yn 't swart mei in cape om; dy roan tsjin him oan. Dy sei neat. Hy waerd sa bang, dat hy trille as in blêd oan 'e beam, doe't er thús kaem.

angst

nl.verhalenbank.36501

D’r was es ’n koning, die hiette Frits, den ouwe Frits. Die had ’n prachtige lijfwach. Dor kos ielkeen zo mar nie bé’jkomme. Alleen bar flinke jonge kjels. Die mosse zó groot zien, zó flink. Ze hadden ’t bes bé’j die lijfwach. Mar toch waren ze nie allemol tevreje. En zoas alle soldoate doen: ze kankerde nie weinig. En toe waren ’r van die ondragers...

betalen

nl.verhalenbank.49672

Uut de verhoale doarover bliekt, da vroeger de eerlijkheid diep ien de minse zat. Zij, die nie eerlijk ware, bijvoorbeeld minse, die hun schuld nie betoald hadde of geleend geld nie teruggegeve, krege gen rus ien ’t graf. En dan kwame ze er uut en wiere dör de minse gezien.

betalen

nl.verhalenbank.50243

I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...

bachanaal

nl.verhalenbank.14749

Wanneer er veel mensen tegelijk naar de kerk gingen - in die tijd natuurlijk lopende - dan was dat ook een slecht voorteken. Zo’n lange rij mensen leek immers op een begrafenisstoet, zodat men weer met een sterfgeval rekening hield.

begrafenisstoet

nl.verhalenbank.44142

Weerkomen. Dou wie nog in Roswinkel woonden, proatten dai wat wol over weerkomen van aine, dai al laank dood was. Benoam mensken, dai slecht leefd hadden, of gounend, dai vermoord warren of zuk zulf te kört doan hadden, wörden loater weer zain. Zo har zuk d’r ook ’n kerel van kant moakt. Aalgedurig wazzen d’r lu, dai hum weer loopm zain hadden. Ik leufde...

bang

nl.verhalenbank.13768

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur