Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Bij §1, Aant, 1955, sub 85a- III: „De haardstee, het centrale punt in de boerenhoeve van de Noordwesteuropese landen, levert via de schoorsteen de verbinding met onbekende duistere machten buiten. Onze voorouders plachten afgevallen broodkruimels en andere etensresten in de open haard te schuiven en te verbranden, alsof deze aan iets of iemand geofferd...
nl.verhalenbank.48537
Wjerwolve
A. v.d. Halert oud 56 jaar vertèlde me het volgende verhaôl, dà' tie wir geheurt hà' van z'n vaôder:
In Heuze' (hier wo' bedoeld Opheusden) was een jonge vent, die òk wjerwolve' moes' (die drang van mòtte' was bij iedere wjerwolf bekènd). Z'n kammeraôi hadde' afgesproke' um der is een keer tusse' te neme'. Die tijd braak al gaauw aôn, één van...
nl.verhalenbank.13241
As der ien bitsjoend wie en sy sieden spjelden yn it wetter, dan kommen de tsjoensters boven op 'e skoarstiens.
nl.verhalenbank.16884
In tsjoenster foroare har yn in kat. Sa'n kat gong altyd ta de skoarstien út.
nl.verhalenbank.26990
Die derde ontrouwe, die van der hoverdiën coemt, is verlocheninghe of vernoyeringhe. Hi is ymmer een vernoeyert verrader, die een lant, dat hi van sinen heer te bewaren heeft, sinen viant over ghevet ende wort sijn ghehulde man. Dese sonde doet een yghelic, die dootsonde doet; want als een dootsonde doet, so sceyt hi hem van gode ende doet den duvel...
nl.verhalenbank.72443
De man fan myn frou har suster wenne yn Twizelerheide. Op in kear wie ik dêr, doe sei er: "Sil ik jim ris in wûnder sjen litte?" Doe liet er roeken ta de hurddobbe útkomme en dy gongen even letter ta de skoarstien (út). yn.
nl.verhalenbank.30506
As vroeger de wind zo en zo was, dan kwam d'r in Goudriaan een heks op een bezemsteel door de lucht vliege, dat zeje ze tenminste. Dan hoorde ze ze boven de schoorsteen. Je kon dan ok een witte vogel zien of zo, maar hoe dat precies zat weet ik niet meer.
nl.verhalenbank.57774
Ritske en Aeltsje wennen oan 'e Houtigehaechsterwyk. Sy hienen in jonkje, dat wie lytse Germ. Dat jonkje rekke bitsjoend. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Dy sei: "Jimme matte it kessen iepensnije, dêr't it bern op leit. En dat matte jim goed neisjen. As dêr trije krânsen yn sitte en dy binne alle trije klear, dan is 't bern net mear to rêdden.
Binne...
nl.verhalenbank.27268
Vroeger stond in Eersel, in het zogenaamde 'Hof', een kasteel. Het behoorde toe aan een zekere familie Merkelbach, maar er is nu niets meer van te zien.
In het laatst van de zeventiende eeuw stond het kasteel leeg. Niemand wilde er wonen, omdat het er 's nachts spookte. Zelfs reizigers die voorbijkwamen en vermoeid naar onderdak zochten, gingen er niet...
nl.verhalenbank.49823
Netuurlek was d’r biegeleuf onder ’t volk. Zo heb ‘k ’n zet mit aine waarkt in Zwartemeer, in de baggel. Dei vertelde mie den en hai mainde ’t ook.
“Hest meneer Dant wel es heurd?”
“Wel is dat den?”
“Nou, meneer Dant is slim machtig. Hai zweeft hier ook over de venen. Hai vlogt ook over de doaken van de huzen. Dikke kettens heft ‘e aan de bainen. Moar, o...
nl.verhalenbank.45605
Wat ik ok nog weet, een ouwe remedie voor een koei met een slakkepoot. Vroeger zeje ze: "Zet die koei maar erges vast en steek dan maar netjies het zooigie onder de zieke poot vandaan en dat ophange in de schouw, in de rook."
nl.verhalenbank.70641
Alde Piters Willemke wie in nachtmerje. Dy kom troch 't slotsgat yn 'e hûs, ek wol ris troch de skoarstien.
Sy liet har ek wol ynslute. Men kin in nachtmerje keare troch moal to struijen. Krije se dat oan har, dan kinne se net wer ta 't hûs út.
Piter Kimp hearde de nachtmerje altyd wol oankommen. Om 'e oare joun hied er ien op him sitten.
nl.verhalenbank.16061
As men krânsen yn 't kessen foun hat, mat men dy yn 'e kachel forbrânne. Mar earst mat men de skoarstien goed ticht meitsje. Der mat gjin lucht by komme kinne.
De tsjoenster, dy't it bern bitsjoend hat, krijt dan pine en springt om 'e keet hinne, sûnder dat se der yn komme kin. Hâldt men de skoarstien iepen, dan jowt it hiele forbrânnen fan 'e krânsen neat.
nl.verhalenbank.16051
Vroeger had je de bolbliksem, die kan door de schoorsteen naar binnen [of] via het stopcontact. Het dak werd opgelicht en ging iets zweven. Ik was toen een jaar of 5.
nl.verhalenbank.45810
In Soesterberg had je een spookhuis. 't Is drie jaar geleden afgebroken. In Soest had je ook een spookhuis. Dat was ook een grote villa. 't Heeft jaren leeggestaan. Daar riep een kerel door de schoorsteen: "Moet er nog geschoren worden?" Die kerel, dat was het spook.
nl.verhalenbank.27111
Dor was es ’n boereknech. En ’n beste knech ok. Dor was niks op ’m te zegge. Mar ien de winter mos ie zowat iederen oavend èrs nor toe. Woar nor toe zeitie nooit. Ok nie as ze ’t ’m vroege. Mar hé’j mòs en zòu weg. Da koj wel on ’m zien. Op ’n keer doch den boer: “Dor mot ik toch es meer van wete”. En hé’j zèj tege d’aandre ien huus: “We zullen ’m es ’n...
nl.verhalenbank.45233
Der wie ris in faem, dy krige op in joun in feint. It wie in tige kreaze feint en èk in aerdige feint om mei to praten.
Dy faem wie rooms. Hja soenen hwat ite. Doe makke dy faem in krús. Doe't se dat dien hie wie der ynienen in stank fan swevel en doe waerd har feint wei troch de skoarstien.
It hie de duvel west dy't by har kaem wie.
nl.verhalenbank.36960
De earrebarren brochten fan âlds de lytse bern.
Myn omke hie in eibertsnêst op 'e skuorrenael.
De earrebarre smiet elk jier in aei del of in jong. As se dat jong wer yn 't nêst brochten, dat joech neat, in heale dei letter lei it der wer út.
Ik woe it ris in kear der wer yn bringe, doe sei omke: "Dat hoechst net to dwaen, hwant hy nimt it net wer oan....
nl.verhalenbank.25075
Dat was ok onder Leerdam. Daar zagge ze wel is een bezem uit de schoorsteen steke. Dat was een teken, dat die vrouw tovere kon.
nl.verhalenbank.70114
Op zekere dag gebeurde het dat een pastoor rustig in zijn leunstoel zat te mijmeren over het wel en wee van zijn parochianen, toen hij plotseling gerammel van kettingen hoorde. Het geluid kwam vanuit de schoorsteen. De pastoor wist meteen wat er aan de hand was. Het moest de vuurgeest zijn.
Rustig en bedaard, alsof het hem niet aanging, stond hij op,...
nl.verhalenbank.49795
