Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Ek in kear doe wie de wein fol dong en dy stie yn 't skerngat. De beide hynders koenen de wein der net wei krije. Doe smiet Hearke de silen los, hy krige sels it tiksel yn 'e hân en luts it der sels út.
Rienk van der Meer fortelde 't my, dy arbeide mei him. Se neamden Hearke altyd 'pake'.
nl.verhalenbank.27634
Op it Barrahûs hat Kramer wenne. Dy hat my forteld, dat de boeren koenen soldaten krije fan 'e stêd, as se har net fortrouden. Dy koenen se hiere. Sa mat in froegere boer fan 't Barrahûs ek in kear in soldaet hawn ha.
Hwant it gebeurde dat dêr ien kom, dy't se net fortrouden.
Dy persoan wie klaeid as in frommeske. Dy persoan woe dêr sliepe. Doe lieten se...
nl.verhalenbank.27224
Sterke Hearke wie arbeider by in boer op it Bomkleaster.
Rienk van der Meer wie dêr ek. Dy fortelde, sy hienen ris in kear sân helle fan Droegeham. It sân moest tusken de plaets en 't hok yn. Dêr koenen de hynders net tusken. It sân moest dêr lege wurde, dat de wein moest dêr hinne. Hearke gong oan 't tiksel stean en luts it weinfol sân yn 'e gloppe. De...
nl.verhalenbank.27633
Der wie ris in boerefeint, dy sei: "Ik bin foar de duvel net bang."
De jouns moest er it hynder yn 't lân bringe en doe gong er oer in planke werom. Dy planke lei oer in feart.
Hy hie de teugel yn 'e hân. Doe siet dêr op dy plank in wyt ding.
De boerefeint sei: "Ut de wei!", mar dat ding forroerde him net. Doe joech dy feint dat ding in klap mei de...
nl.verhalenbank.37408
De nachtmerjes dogge flechtsjes yn 'e moanjes fan 'e hynders. It binne froulju, sizze se. Dy bringe de hynders yn ûnstjûr. Mar soks meitsje se my net wiis.
nl.verhalenbank.23858
Hearke wie arbeider op 't Bouwekleaster. Hearke koe net bêst mei hynders omgean. As der dong laden wurde moest wie dat Hearke syn wurk altyd, in oaren ried. Op in kear hied er krekt wer in wein laden, doe koene de hynders gjin skrep krije. Sy koenen de dong net lûke. Doe sei Hearke tsjin deselde dy't ried: "Och, doch de hynders der even foar wei." Doe...
nl.verhalenbank.23864
Sterke Hearke wie bysûnder sterk. Hy hie in âld hynder, as dat it wurk net dwaen koe die er it sels. As it hynder de wein mei dong net út it skerngat lûke koe, luts hy it der sels út.
nl.verhalenbank.27655
Wy hienen altyd duveldrek by de bargen ûnder 'e bak, hwant dan krigen se better soch.
Klaes Mounder die 't hynder altyd in stik duveldrek om 'e team hinne yn 'e bek. Dan krige it hynder gjin kjeld, miende er.
nl.verhalenbank.27660
Alde Ate Klazes ried mei de wein. 't Wie mar in gewoan boereweintsje. 't Hynder fornom dat der hwat wie, de man net. 't Hynder woe oan kant. Doe hearde er noch al in bouns oan 't achterste rad. De wein gong oerside. Der wie in lykstaesje.
nl.verhalenbank.25310
Hearke wie oan 't ploeijen op 'e Skaltepaden. Doe woarde it hynder in bytsje skichtich. Doe krige Hearke it by de bek en draeide de team in heale slach om, it hynder yn 'e bek. Doe sei er: "Bist nou goed? Oars mast it fiele, jonge."
En hy skodde him hinne en wer. Doe hie 't hynder genôch hawn.
It wie bikom en roan mei de kop tusken 'e poaten fierder.
nl.verhalenbank.36797
Us pake wie Jelle Kalsbeek. Hy wie ôfkomstich fan Aldeboarn. Dêr wied er bierbrouwer. De man wie ôfgryslike sterk. Op in kear hâldde er in weddenskip mei oaren. Der soe útmakke wurde, hwa't it sterkst wie, hy of syn hynder.
It hynder stie oan 'e iene kant fan 'e feart en pake Jelle oan 'e oare kant. Sy sieten mei in tou oan elkoar fêst. It hynder luts oan...
nl.verhalenbank.22734
Der wenne yn Readskuorre in fanke, dat koe pine stilje. Sy hie de magneet yn 'e hannen. Op in kear hie de boer trije hoklingen by harren yn 't lân en dy rekken alle trije yn 'e feart. Hy koe se der mei gjin mooglikheit wer útkrije. Doe gong er nei de pleats, dêr't it fanke wenne, en frege har mem of de manlju ek thús wienen. Dat wie 't gefal net, mar de...
nl.verhalenbank.15510
De trein fan Ljouwert nei Grins wie der noch net, doe sei in man: "Ik ha dêr hwat fleanen sjoen troch 't Noarden. Tolve, trettsjen weinen achter elkoar oan, sûnder hynder en dat gong pof - pof - pof - pof."
Letter kom de trein dêr lâns.
nl.verhalenbank.23855
Hjir yn Stiensgea ha by ús buorlju de hynders al ris bitsjoend west. Dy't it dienen kamen nachts yn 'e krêbbe by de dieren. Dan wienen dy hynders hiel bot ûnstjûr. Doe binne se nei Wopke fan Kûkherne ta gong. Dy hat in fleske mei guod jown. Dêr moesten de hynders drippen fan ynnimme. Doe woarden se wer kalm.
nl.verhalenbank.23851
Der wie in boer, dy hie twa hynders. It iene wie siik, it oare wie soun. Hy nom hwat hier fan 'e beide hynders en gong dêr mei nei de duvelbander ta. "Hwat tinkt jo hjir fan?" sei er tsjin 'e duvelbanner. "Jow de brune hjir mar fan," sei er, "en de swarte dêrfan." Doe krige er twa pakjes.
Thús útpakke - doe siet yn 't iene in drankje en yn 't oare in...
nl.verhalenbank.21855
Yn Stiensgea wennen twa bruorren yn in âlde boereplaets achter de bosk. Achter yn dy plaets hienen se in hynstestâl, dêr koenen se net in dier yn hâlde. It doogde net yn dy stâl.
As se der in nofteren keal yn brochten, dan lei it de oare moarns oer de mjilling.
nl.verhalenbank.34526
