Datasets - ISEBEL

Een inwoner van Zeelst beleefde ook eens een merkwaardig avontuur met de gloeiige. Op een avond was hij op bezoek geweest in Meerveldhoven. Toen hij ’s avonds laat naar huis terugkeerde, zag hij onderweg een man staan. Dat vond de Zeelstenaar wel prettig en vroeg de man of hij meeging, dan had hij onderweg wat aanspraak. Maar de man begon als een wilde...

aanspraak

nl.verhalenbank.49801

AA: "Ze zeggen wel dat bij ons in Taroudant dat er een begraafplaats was. En er was een meneer, die deugde gewoon helemaal niet in zijn leven. En toen hij dood ging, gingen zijn zoons omstebeurt bij zijn graf liggen. Waarom weet ik niet, maar... l'mektub [voorbestemming] zoals ze dat noemen. En op een dag, toen één van die zoons daar kwam, kwam er een...

begraafplaats

nl.verhalenbank.18483

Hier werd gesproken over een zwarten hond door 't wagenspoor. Die liep daar tussen twaalf en één. Dat was heel gevaarlijk. Je mocht niet omkijken.

gevaarlijk

nl.verhalenbank.126810

Spontaan vertelde de broer van den heer Eysker ook de geschiedenis van klaverenboer, mij meegedeeld door mijn Zuiderwouder. Zijn grootvader had met anderen een rondje. Op dat rondje gebruikten zij meestal een borreltje. Op een goeden avond had niemand lust om een flesch drank te halen. Toen zei er één: "Ik zal klaverenboer er om uitsturen, op voorwaarde...

aanpakken

nl.verhalenbank.9053

Bé’j Leen S. thuus ware ze stoelematters. Ze reparierde bieze stoele. Ze kwame die langs de huus ophoale. Da deej Leen ok. De minse zèje, da ze ’n heks was. En durrum waren er inkele minse, die niedop de stoel durfde te goan zitte vör de nijje mat gezègend was. As ze ’r zage onkomme, mieke de minsen wel es ’n kruus over de weg. Dan mòs ze umkieke. Ik heb...

angst

nl.verhalenbank.49647

In de jaren 1970 heb ik ooit in een weekend editie van de Maas en Roerbode een artikel gelezen over het gezegde "omkijken als Schouws (Schoufs) hond". Het was een mooi verhaal over twee rentmeesters van de stad Thorn, die in een sneeuwstorm verdwaald waren geraakt en door het blaffen van de hond van de watermolen van Schouws hun weg weer terugvonden....

beloning

nl.verhalenbank.69622

Een heks moet volgens het volksbegrip noodwendig eene oude, leelijke vrouw zijn. Om echter zekerheid te hebben gaat men volgender wijze te werk. Als eene vrouw, die van hekserij wordt verdacht, over straat gaat, moet men stil achter haar gaan en zijn voet kruiselings over hare voetstappen zetten. Kijkt de vrouw dan om, dan kan het niet missen: ze is een...

hekserij volksbegrip

nl.verhalenbank.34719

Een geestelijke uit Oirschot zag eens zijn eigen begrafenis. In een nacht ging hij van Oirschot naar Best. Daar hoorde hij achter zich iemand lopen. Toen hij omkeek zag hij vier mannen die een baar droegen. Hij wilde wachten, maar toen hij bleef stil staan, bleven ook de dragers stilstaan. Toen hij verderging, gingen ook de dragers verder. Zo bleven...

baar

nl.verhalenbank.49862

Mien schonvoader zèj, dat hé’j meinde, datte vrouw van Jan den Uul ’n heks was. Op ’n keer mos ie smèrs heel vroeg nor den ove. Umdattie al wat loat was, noom ie de richste weg, dur de weies en over den dam. Da deetie wel dukker. Dan mos ie hier en doar over een vrach en dör de hekkes. Dor zag ie inens de vrouw. Ze zèj: “Gé’j ziet ok al vroeg ien de...

biezenpol

nl.verhalenbank.49644

Watergeesten: De Tasbeek is een klein stroompje, dat tussen Kessel en Hout in de Maas uitmondt. Onder het bruggetje, ter plaatse, waar nu de Schijfweg het beekje kruist, zat vroeger een wijf zonder kop. ’s Nachts zat ze daar te kreunen en te plodderen. De mensen waren er erg benauwd voor, deze brug bij avond te passeren. Een jong paartje uit Ooijen, dat...

achtervolgen

nl.verhalenbank.69379

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur