Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Tsjin in fossyl-egel sizze se hjir tongerstien. De minsken biwearden hjir dat sa'n tongerstien mei in knetterjende tongerslach út 'e loft fallen kom.
nl.verhalenbank.33342
Yn Drint is in plak, dêr stienen froeger allegear plaggehutten. De lju wienen der och sa earm. Doe kommen der guon út Amsterdam, dy woenen dêr turfgrave. Doe moesten der kanalen groeven wurde om dy turf wei to farren.
Dat dienen se doe. Sy founen 't dêr tige mooi, hwant sy seinen: "Dat is hier een schoon oord."
Oaren hearden dat. Dy ha it plak doe...
nl.verhalenbank.25535
Op de Bodegraafse Straatweg, tege Bodegrave an, hebbie een brug en die wordt de Spokiesbrug genoemd. Waarom weet ik niet.
nl.verhalenbank.70483
Ik heb wel eens een vrouw horen vertellen, hier in Langerak, die had een kind zien leggen. 't Was er slecht an toe. D'r wier een deur open en dicht gedaan, zonder dat d'r iemand was. 's Nachts is dat kind gestorven. Dat noemden ze een voorbode.
nl.verhalenbank.50960
Je had hier vroeger, hij woonde vlak naast ons, een man en die noemden ze Jaap de Koning. Iedereen dacht dat ie zo heette. Maar hij heette eigenlijk Korporaal. Later ben ik d'r achter gekomen dat hij de zevende zoon was. Zo'n zevende zoon, die noemden ze altijd koning. Ze konden genezen.
nl.verhalenbank.57780
Je hebt hier een kraaienland en een kattenland. Dat hiet heden ten dage nog zo. Dat stamt uit de tijd van de veepest. Die stukke land legge hier vlak achter. Dat kwam zo. In die tijd van de veepest, toen krege ze nog geld toe, as ze maar boer woue blijve. Waar die naam vandaan komt? Nou, dat ging gewoon zo. Dat land dat moch niet weggeve worde bij de wet....
nl.verhalenbank.70713
Uit den mond van een Uitdammer heb ik het volgende verhaal opgeteekend:
Aan de Zunderdorper Gouw dansten 's avonds zeven katten poot aan poot. Daar spookte het namelijk. Op een avond moest mijn overgrootvader, Symon B., naar Zunderdorp en kwam daar langs. Hij zag de katten in de rondte dansen en toen ze hem in 't oog kregen, zongen ze.
"Gouwe, gouwe,...
nl.verhalenbank.9393
Schoppenboer noemde ze iemand die ontucht pleegde*.
*in Lopik
nl.verhalenbank.69295
VAN EEN DIEMSE MÖLDERSKNECH DÉN DEN DUVEL TE SLIM AF WAS
Gillie werte allegar wel dat ien de umgègend dri'j grote windmölles stonge: die van Zeddam, Diem en Zèvender. Gillie wette wellich, dat disse mölles vrogger algemein de Graovemölles genuump wiere. Ak 't goed het dan zal ien den olden tied de graof allenig 't rech hemme gehad um mölles te bouwe. De...
nl.verhalenbank.22519
Buiten, of beztn
Buitn kwam veul veur. t Resultoat was slim verschilnd. Asmits huilp t, dan weer niks. Oal Trienkemeu kön t ook. Zai is wol es bie n kou west bie ons volk. t Baist was vervangen (kou vatten). t Olske gung in staal, man zai zörgde dr wol veur dat dr ganaine bie was; dat wiln dai lu nooit. De kou is weer beter worn.
Oal Alberts könn ook...
nl.verhalenbank.43125
107
FOSTEDINA EN DE GOUDEN KAP.
In oude tijden, toen de landen met dichte bosschen bedekt waren, en beren en wolven een voortdurend gevaar voor de bewoners opleverden, waren er geen kerken in Friesland. Het volk aanbad vele goden; onder dezen was het de god der gerechtigheid, genaamd Fosete, die bovenal door het volk werd vereerd. De bladeren van zijn...
nl.verhalenbank.72449
Under 'e Kompenije, by de Skieding, is de Janke-dobbe.
Dêr is froeger in fanke yn forsûpt en dy hiet fan Janke.
Dêr komt de namme fan. Guon sizze dat Janke dêr noch omspûket.
nl.verhalenbank.26024
Sy neamden Toon de koaning fan Marken. Dat kom sa. Op in snein makke Toon mei in stik of hwat kammeraten in reiske nei Marken. Dêr setten se de blomkes bûten. Sy woarden hwat dronken en Toon joech in oar syn faem in tútsje. Dêr kom deiliskip út fuort. De burgemeester en twa plysjes arrestearden Toon. Hy woarde boun.
Syn maten tochten: "Hoe sil dit gean?"...
nl.verhalenbank.19607
De Ljouwerter galgelappers.
De galge stie froeger oan 'e Harnzer trekfeart.
It ding woarde minder en der moest eins noadich in nijen-ien foar yn 't plak komme.
Mar it Ljouwerter stêdsbistjûr wie sunich en sy ornearren, de âlde galge koe 't noch wol dwaen, hy moest mar hwat oplape wurde. Dat gong oan.
Doe woarde der ien ta de galge foroardield. Hy moest...
nl.verhalenbank.22108
In de Purmer woonde vroeger een dief, die Pater Tijs genoemd werd, maar dat was toch zoo een rare. Arme mensche deed ie geen kwaad. Zoo kwam ie ers bij een boertje die erg bedrukt was.
"Wat scheelt er an?" vroeg ie.
"O, we moete morge ƒ1500 betalen en we hebben maar 700."
"Da's niks," zei die: "Wanneer komt de leenheer?"
"Morgen."
"Hoe laat?"
"Om vier...
nl.verhalenbank.8846
Een zielverkoper noemden ze een persoon die z'n eigen verkocht aan de wetenschap.
nl.verhalenbank.50946
Alde Fogel wie ek in tsjoenster. Frearke Fogel woarde se neamd. Doe't se dea wie en biklaeid woarde wie se hielendal slop.
Hja forkocht baelders. Wy trillen der oer as wy nei har ta moesten. Mem warskôge ús en sei: "Tink der om, nim noait in suertsje of sa fan har oan!"
nl.verhalenbank.23943
Ik wie noch net troud, wy wennen op 'e Boelensloane. It waeide dat it stoarme. It wie yn 'e neinacht. In suster fan my hie mei har man by ús west to praten. Myn faem wie ek by ús. Myn suster en 'e man wennen yn Surhústerfean, dêr moesten se dy nachts wer hinne. Ik en myn faem soenen har in ein bringe. It waeide dat it rikke, it stoarme bytiden, en soms...
nl.verhalenbank.37922
Ook op de heide van Duizel dwaalde vroeger een gloeiige rond, die men de ‘Gloeiige Engelsman’ noemde. Het moet iemand geweest zijn die vroeger gedeserteerd was uit een huurleger en nu, na zijn dood, hier over de Duizelse heide moest ronddwalen.
Op zekere dag waren een paar Duizelnaren naar de kermis in Sterksel geweest en keerden rond middernacht naar...
nl.verhalenbank.49797
Veurloop
t Is al weer wat joarn leden; ik was nog n kwoajong.
Nich wied van ons of, woonde oal K., dai zo nôn en dan t berre oet mös, umdat e liekstoaties zag.
Zo vertelde es n keer, dat e liekwoagn zain har mit zes peerden dr veur. Dat was ja wat biezunders, zowat kwam nooit veur.
En de mensn dochden, dizze keer wait e het nich.
Hai har de kleur ook nog...
nl.verhalenbank.43292