Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
In Stiphout spookt het bij de oude toren. Dwaallichtjes zijn zieltjes van ongeboren kinderen en van mensen, die in het moeras zijn omgekomen.
nl.verhalenbank.47527
"Ik denk dat een bepaalde plek op mijn werk een spookplek is, heb er al meerdere keren dingen gezien en ook een collega heeft daar iets gezien. Denk dat het een soort vortex is, of een portal, hoe je het ook wilt noemen.
Mijn werkplek is zo'n 34 jaar geleden gebouwd op een plaats waar turf werd uitgestoken, dus geen oud gebouw maar wel een plek met een...
nl.verhalenbank.49910
Beroemd blijft het – omstreden – verhaal van de 'witte gedaanten, zonder armen, benen of hoofden', die ergens in het najaar van 1833 langs de pakhuizen aan de oostkant van de Oude Schans waren gesignaleerd, op de plek waar nu het Bimhuis staat. De dansende spoken, die 'gelijk dwaallichten over het moeras' rondzweefden, vertoonden zich rond het...
nl.verhalenbank.39334
IKL herstelt Middeleeuwse schans ‘t Slötje
10-03-2006
Het Slötje was in de Middeleeuwen een strategisch forticatie of versterking die lag tussen de moerassen. Vanaf 1267 behoorde Echt tot het Gebied van de hertogdommen van Gullik en Gelder. De grens werd gevormd door de beek, de Middelsgraaf. De benaming Doort stamt af van Dorent af van Dorenbosch: dit...
nl.verhalenbank.42805
Dwaallichtjes zijn geesten van overleden mensen die andere mensen het moeras in lokken. Deze verhalen komen vooral voor rond veenmoerassen en komen voort uit het feit dat in deze moerassen gas spontaan kan ontbranden en als dwaallicht wordt gezien.
nl.verhalenbank.42871
No. 207. In het midden van het moeras de oude Lei, ligt onder Riel, tusschen het Hoefke en de Alphensche hoef, de Duivelsput, waar in den Kerstnacht, om 12 uur een klok luidt. Niemand komt daar naar luisteren, want 't is een beruchte spookplaats.
nl.verhalenbank.46970
In Veldhoven werd in de zeventiende eeuw vaak een wit paard gezien, dat als een spookpaard bekend stond. Het dwaalde vele avonden rond in de moerassige broeklanden. Niemand kende de eigenaar, niemand wist waar het witte paard vandaan kwam. In zeker jaar brak in Veldhoven de zo gevreesde pest uit. De verschijning van het paard was steeds een voorbode voor...
nl.verhalenbank.49803
'De vurige beer' is een oud volksverhaal uit de omgeving van Soest. Het landschap daar met veen, plassen, bossen, heiden, zandverstuivingen en moerassen appelleerde aan de griezelfantasie en in de Soester verteltraditie waren duivels, heksen, spoken, onderaardse gangen en dwaallichten niet van de lucht. 'De vurige beer' gaat over een misdadiger die eeuwig...
nl.verhalenbank.42773
Het reuzenpaard
Een jonge kerel uit Wolder was op een zondagavond naar Maastricht geweest om zich te vermaken. Het was bijna middernacht toen hij naar huis ging en de weg door het veld nam langs Biesland om zo, gaande over de Louwberg, Wolder te bereiken.
Bij de Sint-Servatiusbron gekomen, kwam er een veulentje naast hem lopen. Hij meende dat het dier aan...
nl.verhalenbank.43388
Spoken
Ik heb ook wel us hore vertelle van spoke op de Rauwbrake, die daar ronddwaalden in het moeras. Tegenover had je daar 't voetbalveld en de speeltuin van Kluitmans. Daar ginge veel mense heen. Mar d'r durrufden 'r weinig naar het moeras, daar dwaalde dan spoke wir rond. Een eind verder had je de leemputte dan.
nl.verhalenbank.41627
Vuurmannen verschijnen meestal aan de dorpsgrenzen en het volk ziet dan grenssteenverzetters in hen of landmeters, die niet goed gemeten hebben. Die grenzen werden door niemandsland getrokken, dwars door de vennen en moerassen der heide. En hier stijgen de phosphorische dampen op, die over de heide trekkend, voortdurend voedsel geven aan 't geloof in den...
nl.verhalenbank.46622
De "Witte Wieven" zijn hier in verhalen wel bekend. Van "de groote Kees" wordt verteld, dat hij ze gezien heeft. Toen hij een jonge kerel was, keerde hij eens tegen middernacht van een familiebezoek terug naar huis. Onderweg moest hij door een moerassige hei, de "breistroet", waar een bruggetje over een beek voerde. Midden op de brug gekomen, zag hij...
nl.verhalenbank.13487
No. 282. In een der zwarte zompige moeren van Achtmaal, onder Zundert, die 's zomers in den witten kring van wuivend wollegras zijn gebannen, ligt in een groote ijzeren kist, een onmetelijke schat.
Vele malen heeft men gepoogd de kist te lichten uit het peilloos-diepe moeras; ook Napoleon met zijn soldaten heeft het beproefd, maar 't was altijd vergeefs....
nl.verhalenbank.48115
Iederen avond doolde het "witte paard" te Veldhoven in de broek- en moerasgronden om. Niemand kon zeggen, van wien het was, noch hoe het daar kwam, of waar het overdag verbleef. Ten dien tijde brak de pest in het dorp uit; iedere verschijning van het paard was de voorbode van nieuwe sterfgevallen. Men is toen ter beevaart gegaan, en daarna liet het paard...
nl.verhalenbank.46758
HET DOODLAGER.
Tusschen Geulle en Bunde ligt in een eenzame vochtige streek ,de Pas".
Ouden van dagen waarschuwen u 's nachts nooit door den Pas te gaan. Dan is het daar niet pluis; dan kermen er klagende stemmen, die schijnen te komen van héél-ver en héél-diep; dan waren er rond afgrijselijke geluiden, plots opstijgend uit het lisch; dan lokken er...
nl.verhalenbank.42818
Daar was eens een ridder, die zoo wreed was, dat hij al de voorbijgaande reizigers oppakte en vreeselijk martelen liet. Zoo kwam er eens een koopman langs zijn [s]lot, dien hij ook weer liet oppakken. De koopman werd voor den ridder gebracht en deze liet hem zijne gevangenen zien, die kermden van pijn. "Wat denk je van dit gezang?" vroeg de ridder. "Ik...
nl.verhalenbank.34762
It Bûtenfjild, dat wie froeger allegearre sompe en wetter. It lei achter Feanwâldsterwâl. As jy dêr op it hynder trochhinne rieden seagen jy dêr by jountiid de dwaelljochtsjes (wylde lantearnen). As jy dy ljochtsjes folgen, dan gongen jy ûnherroepelik it moeras yn en seagen se jin net wer. 't Wie de duvel dy't jin dêr hinne lokke.
nl.verhalenbank.31012
1.21. Nog meer 'gloeiigen'
Wat hier voor 'een gloeiige' wordt gehouden noemt men ook
wel 'een stalkaarsje'. Gewoonlijk vertoonen zich deze lichtjes, dwaallichtjes, op plaatsen waar de bodem moerassig is en zijn, naar 'men' beweert in deze streken geene zeldzaamheid. De op en neergaande beweging, het plotseling komen en verdwijnen bij avond in een eenzaam...
nl.verhalenbank.50015
Ziezo, wie zitn hier in t gehucht Meerland.
Dat hait zo, omdat er vrouger n meer bestoan het.
Over dat meer binnen verschaiden legenden in omloop.
Ollere mensn konden dr vrouger veul over verteln.
Ik herinner mie nog n geval, dat n oal man mie verteld het.
t Is wel al 150 joar leden, toun t zuch ofspeuld het, wat ik joe nou verteln goa. Want dei olle man...
nl.verhalenbank.44866
Andere dooden, die weerkeeren
De weg van Meijl op Seven is de weg van kronkelingen, ellende en dood. Als ge dien weg overmoet, voorzie u dan van kruis en rozenkrans. Want daar waart de schim rond van den Dolenden Ridder.
Op klare dagen en heldere nachten zult ge hem niet zien. Maar als in sombere nachten de mist strijkt over het Peelvlak, of als des...
nl.verhalenbank.40841
