Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
38 datasets found
Dutch Keywords: duivel Place of Narration: Burgum
Yn Burgum is it wol meardere kearen gebeurd dat der ien smiten woarde. Sokken sieten dan earst yn 'e kroech en seinen dat se nergens bang foar wienen. Oaren seinen tsjin sa'n ien: "Jonge, tink der om, dû mast nei hûs ta." Dan sei er: "Ik bin foar gjin duvel bang." Even letter, út 'e herberch, woarde hy smiten links en rjochts, fan 'e iene kant nei de oare.
nl.verhalenbank.27646
Frijmitselers binne minsken dy't in forboun mei de duvel ha. Jild ha se altyd genôch om hannen. Om 'e safolle jier mat der ien dea. Dy is dan foar de duvel.
nl.verhalenbank.31187
Lytse Remmelt de Haan, dy't meastal Pints neamd waerd, wie in frijmitseler. Hy joech altyd mar twa fingers as er ien lokwinske. Hy hie in kontrakt mei de duvel sluten, seinen se en hie dêrtroch noait gebrek oan jild. As der in frijmitseler yn 'e earmoed rekket, wurdt er altyd troch oaren holpen. Men kin der net wer by wei, as men ien kear lid is. Der...
nl.verhalenbank.31613
Der wienen twa mannen, dy sieten yn in café. De iene dy sei: "Dêr bistiet wol hwat." De oare sei: "Né, dêr leau 'k neat fan." Doe sei de oare: "Litte wy dan de duvel en God ris útdaegje." Doe gongen se togearre nei 't tsjerkhôf ta. Dêr gongen se sitten. De iene, dy't oan God noch syn gebot leaude, dage de duvel út. Doe waerd er hiel bot knypt. Wiken...
nl.verhalenbank.31607
Der binne dieren, as men dêr op sjit, dan sjit men se altyd foarby. Sokke dieren binne kûgelfrij. Dat hat hwat mei de duvel to meitsjen.
nl.verhalenbank.29672
Der wie in boer, dy wie earm. Doe forkocht er him oan 'e duvel. Doe wie de earmoed oer: elk dinkje dat er optilde siet jild ûnder. Mar hy woe wol ûnder 'e duvel wei, hy hie op it lêst jild genôch. Op in kear droomde er. Hy kaem yn in moaije feestsael. 't Wie dêr allegear pracht en prael, en 't gong drok op in feestjen. Hy die der sels ek oan mei. Midden...
nl.verhalenbank.31029
To Starum hongen de klokken yn 'e toer fan it Sint Odulfuskleaster. Dy wienen net wijd doe't de biskop kaem. Doe forflokte de biskop dy klokken. Doe lei de boaze der bislach op. De boaze klom yn 'e toer en skuorde de klok der út. Yn 'e nacht smiet er dy klok nei in neef ( ek in boaze, mar folle jonger) yn Himmelom ta. Dat gong sa hyltyd hinne en wer yn 'e...
nl.verhalenbank.21951
It is yn Feanwâldsterwâl gebeurd dat ien, dy't út 'e kroech kaem en sein hie dat er net bang wie foar de duvel, ûnderweis in ein fuortsmiten woarde.
nl.verhalenbank.29673
Dêr wienen trije man op in paed nei Feanwâlden ta. Se hienen Quatrebras al even passeard. Ien fan dy trije wie in flokker. Dy hie oeral de spot mei. Doe waerd er samar tusken de beide oaren weismiten, sûnder dat se seagen hwa't dat die.
nl.verhalenbank.31606
Jehannes van der Zee wenne op Sumarreheide. Hy wie arbeider by Sjoerd Bonnes (Algra). It wie in wreed hear dy't it net folle skele koe hwat er sei. Hy naem it iene flokwurd nei it oare yn 'e mûle. Op in moarn roun er de Harsteloane del nei de boer ta. Doe mat der dêr troch in ûnbikenden smiten woarn wêze, wol sa bot, dat er net mear prate koe en neat...
nl.verhalenbank.31981
Frijmetselders hawwe altyd jild om hannen. Dat ha se fan 'e duvel. Mar dêr matte se letter foar boetsje om de safolle jier mat der ien dea, dêr wurdt om lotte. Se binne altyd sà soun, sà dea. As se dea binne, binne se foar de duvel.
nl.verhalenbank.31239
It Bûtenfjild, dat wie froeger allegearre sompe en wetter. It lei achter Feanwâldsterwâl. As jy dêr op it hynder trochhinne rieden seagen jy dêr by jountiid de dwaelljochtsjes (wylde lantearnen). As jy dy ljochtsjes folgen, dan gongen jy ûnherroepelik it moeras yn en seagen se jin net wer. 't Wie de duvel dy't jin dêr hinne lokke.
nl.verhalenbank.31012
Us mem roun yn 'e sinteklazetiid mei de taeikoer. Hja kaem ris op in joun by in hûs, dêr't se taei forkocht. Doe gong se dêr wer wei, doe seach se in beest. Hja wist net hwat it wie, mar 't wie in hiel great ding. Doe't it beest tichteby wie, like it in hiele greate houn. Hy wie roetswart en hie gleone egen yn 'e kop. Mem wie deabinaud. "Ik hoopje noait,...
nl.verhalenbank.38156
Der binne plakken groun, dêr wol niks op groeije. Dan is dêr hwat yn 'e groun. Dat is fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.38142
Frijmetselers binne ek kûgelfrij. Op 'e Lykwei wenne sa'n man, dy wie frijmetseler. 't Wie âlde Aldert. Hy moest nou en dan nei Dútslân ta, dêr't it gebou stie, dêr't se yn byelkoar kamen. De earste kear dat hy der by kaem moest er dêr ek hinne. Doe moest er troch in tsjustere kelder yn 'e groun. Dêr moest er alles sjen. Hy moest ek oer in deakiste hinne...
nl.verhalenbank.38140
Jelle Hountsje (van der Wal) op 'e Sumarreheide focht geregeld mei de duvel, waerd der sein. De lytse duvels koed er sa wol ha, mar focht er mei de âlde duvel, dan wie er yn 'e ûnderbroek.
nl.verhalenbank.31314
De kleasterklok Te Starum hat lange jierren in kleaster stien, it Sint-Odolfuskleaster. Dat kleaster stie rjochtstreeks ûnder de paus, de biskop hie der net folle te sizzen . It wie in oantinken oan de sindeling Odolfus, dy't yn Gaasterlân it evangeelje brocht hie. Letter is dat kleaster oerbrocht nei Himmelum, doe't se te Starum tefolle oerlêst...
nl.verhalenbank.12136
Doe't wy út Jistrum wei forhuzen, kommen wy oan 'e Burgumer Achterwei to wenjen. Jetse Leegsma wenne dêr ek, dêr moest ik de molke altyd weihelje. Ik moest dan in sânpaed del. "Tink der om," sei Jetse tsjin my, "ik haw in klap hawn fan 'e duvel mei de moalpûde. Tink dêr om," sei er, "noait yn 'e weinspoaren rinne, hwant der kin us in lykstaesje oankomme...
nl.verhalenbank.27560
35