Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kwamen kinderen dicht bij het water, dan werden ze gewaarschuwd: Denk er om, de kikkers pakken je. Ook wel een snoek.
Ook zei men de boeshappet pakt die, wanneer ze b.v. bij donker nog naar buiten wilden.
nl.verhalenbank.31254
Heksenkring, Heksendans, Heks; Beheksen
Heksenkring, noemt men den kring in de weide, door een of ander natuurplant veroorzaakt en die uit ternedergestreken gras bestaat. In het volksbijgeloof ontstaat hij door dat de Heksen des nachts daar in een kring dansten. Deze dans noemt men den Heksendans.
Heks is eene windbruis in een hooiopper. Ook thans nog....
nl.verhalenbank.35542
Guon fan Kollumersweach kommen op in nacht fan Jistrum fan 'e froulju. Der kom ien njonken har to rinnen. Dat wie in frommuske. Dy roan mei de beiden op. Op it lêst gong se in loantsje yn. Sy sweefde. De beide manlju wienen bang.
nl.verhalenbank.15726
It ljocht waard wei yn in grêf
Foarhinne hearden wy wol ris fertellen fan in wylde lantearne. Ik kin net sizze, dat ik ien sjoen ha. In fiere nicht fan my hie him wol sjoen. De wylde lantearne kaam dan jûns, as 't tsjuster wie, sa mar te foarskyn en dwaalde fuort oer de wei hinne en ferdwûn. Der waard altyd tsjin ús heit sein: 'Pas op, de wylde lantearne...
nl.verhalenbank.12161
Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...
nl.verhalenbank.49788
Myn âlde heit sutele froeger mei tolhout. Moarns seis ûre gong er al op stap, dan wie 't noch tsjuster by 't winter. Hy hie in hounekarre mei twa hounen der foar. As heit fuort gong bigoun myn âlde mem to reapdraeijen.
Op in moarn gong heit wer fuort. Mem bigoun to draeijen. Hja hie alris even draeid, ien ûre, twa ûren, trije ûren, mar it waerd mar net...
nl.verhalenbank.36412
Op 'e Tike wennen Kei en Antsje. Antsje hie in buchel en wie skroar. Der wie in rymke fan:
Antsje skroar
dy naeit foar in oar,
mar net foar my,
hwant hja rint altyd myn hûs foarby.
Op in saterdei-joun kom Kei fan 'e boer. It wie tsjuster en hy hearde in stim fan omheech, dy't sei: "Ga je ook naar de kerk?"
"Né", antwurde Kei.
Doe foel der in healbrea foar...
nl.verhalenbank.19787
It wie ± 1886 dat de dûmny mei in âlderling op hûsbisyk wie yn 'e Smoarhoeke. It wie bikend, dat der yn 'e Smoarhoeke hwat wie, dat net doochde. Dear roan hwat. By nacht doarst dear noait ien to reizgjen. De dûmny en de âlderling kommen it tsjin.
Dûmny sei: "Hwa binne jo?"
"Ik ben de vorst der duisternis", sei dyselde.
Doe sei dûmny: "Mat de forst der...
nl.verhalenbank.15620
Ja zo gaat er bijvoorbeeld ook een verhaal, dat eh voordat men met de eerste aanleg bij volk van de Oranje Nassau mijnen te Heerlen voordat men daarmee begon eh verscheen soms in een stormachtige nachten een duivelachtig grimmend gezicht tegen het euh ‘t euh ‘t het zwart lopende euh van de lucht he e en vermoedelijk hangt deze sage wel in verband met een...
nl.verhalenbank.128448
Op 'e Lytse Wei spoeken twa wite wiven. Yn 't tsjuster doarsten se dêr net lâns.
nl.verhalenbank.16867
Swarte Jehannes fan 'e Broek lei ris yn 'e Broek mei 't modderskipke. Op in kear, sei er, doe wie 't tsjuster. Doe kom der ynienen hwat oan. Hwat it wie, koe 'k net sjen, mar ik hie wol yn 'e gaten dat it net doogde. Ik sei: "Is 't fan 'e Heare, kom ta my. Is 't fan 'e duvel, wyk fan my." Wylst ik dat sei fleach it om my hinne as in 'briesende leeuw'. Mar...
nl.verhalenbank.36608
Een 'veurbuuksel'
'k Was zeventien jaar oud - 't is dus 46 jaar geleden gebeurd - en bezocht de Rijksnormaalschool te Venlo. Op een novemberavond - 't was een zaterdag - keerde ik met nog een ander Veldens student, Ledant genaamd - hij was laatst onderwijzer te Eindhoven en is pas met pensioen gegaan - van school huiswaarts. De afstand was ruim een uur...
nl.verhalenbank.35577
Te Well in de laan die van het kasteel naar de molen leidt, zoude soms een onverklaarbaar gedrocht midden op den weg liggen, dat toch niemand eenig leed deed. Echter een zeker persoon stootte er eens tegen, waarop hij ten antwoord kreeg: 'Probeer het nu nog eens eenmaal?'
– Het geruisch als het vallen van een grooten boom is soms ook voorgekomen,...
nl.verhalenbank.35561
Het spook van Kasteren
Lang geleden woonde er op Kasteren een klein, zwart gebruind, grof gerimpeld wijfke met lange peperkleurige haren. Nelia heette ze. Ze was knap oud, woog negenennegentig pond, liep op zwarte riemklompen en droeg vaak een grauw wit slaapmutske met 'nen brede rand. Nelia kwam nergens. Ze was altijd thuis. Overdag hing ze vaak in de...
nl.verhalenbank.26440
De kat op de molen in Swolgen
Op de molen in Swolgen spookte het vroeger. Die molen stond enkele honderden meters buiten de eigenlijke kom van Swolgen op de weg naar Tienray. De molenaar woonde in het huis bij de kerk, vlak bij de smid. Hij had een vrouw van wie men zei dat ze nog voor de duivel niet bang was. Maar er was iets met die molen. Het zat...
nl.verhalenbank.35571
Oan 'e Wedze stie alear in beam mei in krús. Dêr wie in poep formoarde woarn. Twa murdejeijers wienen dêr us yn 'e nacht oan ta (± 1880), doe bigong de iene houn to spûkgûlen en roan deabinaud nei hûs ta. Mei de oare houn koenen se ek neat wurde. De beesten hienen hwat sjoen, dat de beide murdejeijers net sjoen hienen.
nl.verhalenbank.15728
Myn soan Alle wie boerefeint. Op in moarntiid bitiid moest er de kij ophelje to melken. It wie doe noch tsjuster. Hy hie in lantearne by him. Doe sei der ynienen ien tsjin him: "Duister, hè?"
En der wie net in minske, net ien.
Dat gebeurde ek by 't Lange Ein.
nl.verhalenbank.30386
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
De weeclachte van Doctor Faustus van de helle ende van hare onuutsprekelicke pyne ende quale.
‘O Ick arme verdoemde, waerom en ben ick gheen beeste die sonder ziele sterven? Soo en hadde ick my niet voorder te bevreesen. Nu sal my de duyvel met ziele ende lijf van hier nemen ende my in eene onuutsprekelicke duysterheyt ende quale brengen, want ghelijck de...
nl.verhalenbank.72360
