Datasets - ISEBEL

Mijn wieg stond, of beter gezegd mijn krib in de bedstede was, in Werkendam. In mijn jeugd (eind 20-er, begin 30-er jaren) ving ik wel eens verhalen op die op bijgeloof sloegen. Als b.v. een spiegel van de muur (kapot) viel dan had je binnen drie dagen een dode in de familie. Hetzelfde was het geval als je van paarden droomde.

bijgeloof

nl.verhalenbank.12565

Een baby die de eerste, onbegrijpelijke "taalgeluiden" gaat produceren waarin ongeveer de eigen naam voorkomt loopt de kans te sterven. Een meisje (Annie) had op deze wijze "annannan" ten gehore gebracht en werd op het laatste moment van de verstikkingsdood gered toen een koordje van haar mutsje ergens achter was blijven haken en zij van een stoel gleed.

baby

nl.verhalenbank.12567

Een verhaal dat misschien meer met het geweten dan met bijgeloof te maken had was dat van een man uit Werkendam die een griend bij de polder "De Dood" in de Biesbosch kapte. Hij had zich met zijn broer, die ging sterven, niet willen verzoenen en weigerde de begrafenis bij te wonen. En hoewel dit, gezien de afstand van Werkendam, onmogelijk kon had hij in...

begrafenis

nl.verhalenbank.12572

Iemand die "met de helm op" geboren was voorzag allerlei gebeurtenissen. Naast een oudoom en oudtante van mij woonde een ongehuwde man van wie men aannam (of wist) dat hij met de helm op geboren was. Hij ventte met zijn karretje, waarop een olievat, petroleum uit. Volgens mijn oudoom en -tante ging hij nooit vóór twaalf uur naar bed en was soms zelfs de...

begrafenisstoet

nl.verhalenbank.12568

Vertelster: "Mijn moeder vertelde altijd dat er verhalen gingen in de Achterhoek dat er jaarlijks een vrijmetselaar werd aangewezen, vanuit de eigen loge, die zichzelf van kant moest maken. En inderdaad was er een tijd dat er veel zelfmoord werd gepleegd onder die mensen. Dat zal wel zijn gekomen omdat ze nooit informatie prijsgaven."

dood

nl.verhalenbank.69750

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur