Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Doe't âlde Hiske v.d. Meer noch net troud wie, gong se us mei in pear fan har kammeraetskes nei Grinzer merke ta.
Doe stie dêr in tinte mei in swarte spegel der yn.
"Sille wy ris sjen hwat der foar ús weilein is? sei Hiske. Doe gongen se yn 'e tinte. Mar doe't Hiske yn 'e spegel seach, krige se in deakiste to sjen. Sy wennen yn Grinzer Pein. Har mem is...
nl.verhalenbank.16134
Us mem is yn 'e Harkema great brocht. Hja fortelde der wenne yn 'e Harkema in âld frou, dy siet altyd to spinnen. Froeger wie it de gewoante, as de lju in himd hienen dat net al to bêst mear wie dan brûkten se dat as deadshimd. It wie doe in earmoedige tiid.
Doe't dat âld minske kom to forstjerren, dat altyd siet to spinnen, dienen se har in himd oan,...
nl.verhalenbank.24178
Frijmitselers geane op in nuvere wize dea. Hja binne yn 'e macht fan 'e duvel. Ien is ris dea rekke doe siet er op 'e stoel mei de nekke omdraeid. Frijmitselers rintenierje altyd.
nl.verhalenbank.37448
Douwe Stavasius wie mei de helm geboaren. Hy wenne hjir yn 'e Pein. Stoar der ien, dan seach er dat fan tofoaren.
Hy hie in kwea âld wiif. As hy der nachts wer út west hie om nei in lykstaesje to sjen, dan sei se de oare deis: "Douwe leit weer op 't nest, die is weer syk, dy het fannacht weer te spoekjen west."
Douwe woarde der siik en ellindich fan. 't...
nl.verhalenbank.25892
Wy hienen mar ien koe. Dêr wienen wy wiis mei.
Der kom op in kear in keardel by ús. Dat wie Jehannes Bekkema. Dat wie in tsjoenster. Dy gong nei de koe ta. Hy struts mei de hân earst oer de iene side en doe oer de oare side hinne.
Ik sei tsjin Sierd: "Dit is mis. Jehannes hie net by de koe wêze matten, hwant 't is in tsjoenster."
En 't kom al sa út. De...
nl.verhalenbank.21107
De man fan myn suster syn heit was doadlik siek.
Moar hij ging telkens van bed. Dan wou hy syn mooiste kleern oan hebn en dan fot.
Dan kwam hij te stervn en hij werd begroavn.
Moar elke nacht was der wat bij de kast. De kleerkast. De dochter ontdekt it. Toen hoorden se allen het gerammel in de kast, krekt so as hij bij syn leven gedoan had as hij bij de...
nl.verhalenbank.26873
Ellert en Brammert wienen twa reuzen. Dy wennen yn Drinte op 'e heide. It wienen rovers. Op in kear gong Ellert der op út. Doe seach er in fanke, dy nom er stikem mei.
Dat fanke moest dêr alle wurk by dy rovers dwaen.
Op in kear sei Ellert tsjin har: "Dû mast my skeare." En doe joech er har it skearmes yn hannen. Mar doe snijde it fanke him gau de strôtte...
nl.verhalenbank.26330
Heit en mem hienen ien kou. Dy keardel kom nou en dan by harren en dan biseach en bitûmke er de kou. It gjers, dat se foar dy kou ôfmeand hienen en dat thús op it hiem lei wie de oare moarns hurd en fortrape. En de koe is dea gong. Dat wie allegear pake syn wurk.
nl.verhalenbank.27172
Knjillis Alma wenne yn 'e Harkema. Hy wie better bikend ûnder 'e namme fan Knjillis Hut. Hy roun altyd to skoaijen en kaem oeral.
Hy kaem ris ergens by minsken, dêr leinen in stik of hwat deade hinnen op it hiem. Dy wienen forgiftige.
"Dy wol ik wol ha", sei Knjillis Hut, en hy naem se mei.
Doe joech er dêr ien fan oan Tsjerk Sas, dy wenne ek yn 'e...
nl.verhalenbank.31923
Yn in dûbelde keamer hjir njonken wenne in âld minske, dat lei op stjerren. Mar hja kòe noait stjerre. Dat kom, hja hie hwat oan, dat op snein naeid wie. Dat dienen se har út. Doe blaesde se samar de siken út.
nl.verhalenbank.25942
Op in kear stie 'k op 'e wei mei noch in pear minsken. Doe sei 'k: "De man, dy't yn dàt húske wennet, komt joun dea thús."
En dy man kòm dy jouns dea thús. Hy hie tofolle fan 'e warmte hawn. Hy lei op hwat strie op 'e wein mei in swart hynder der foar. Sa brochten se him de jouns thús. 'k Hie 't allegear al sjoen.
nl.verhalenbank.24122
Myn broer lei op bêd. 't Wie yn 'e nacht. Doe hearde er hwat by de doarren. Doe seach er dragers en in kiste, dy't se yndroegen.
Der woarde tsjin him sein syn soan wie dea.
Op dat momint lei syn soan op bêd to sliepen. Letter is er stoarn en gebeurden deselde dingen dy't myn broer doe sjoen hat.
nl.verhalenbank.27167
Yn 'e Pein wenne in man, dy wie mei de helm geboaren.
Dat wie Douwe Stavasius. As der ien slim siik wie gong men wol nei him ta. Dan fregen se him of er ek hwat sjoen hie. Dan kommen se to witen as de dea neiby wie of net. Hwant hy liet altyd wol hwat út. Sei er: "Gean mar rêstich nei hûs", dan bitsjutte dat [dat] der foarlopich gjin gefaer wie en hy neat...
nl.verhalenbank.27993
Jo matte noait hwat bilove oan ien dy't op stjerren leit. Hwant as jo der net oan foldwaen kinne, dan komt dyselde letter wer.
nl.verhalenbank.25941
Sipke Alberts fan de Pein seach ris yn Fryslân, tichte by Surhústerfean, trije man njonken elkoar op 'e wei rinnen. De middelste foel samar ynienen dea del.
Dat wie de duvel, dy't dat dien hie, sei Sipke.
nl.verhalenbank.31920
Ik haw in man kend, dy wie mei de helm geboaren. 't Wie in sekere de Wilde. Op in snein hearde hy ûnder Lippenhuzen dat dêr in bern raesde. "Der gebeurt hwat", tocht er. "Ik tink dat der ien forsûpt is." Hy der hinne to sjen, mar hy woarde neat gewaer. En doch hied er heard dat ien 'help!' rôp.
Letter wie dêr op dat plak ien fordronken.
nl.verhalenbank.25969
Yn Houtigehage wenne in man mei in soan fan achttsjin jier. Dy man wie tsjerks. Alle sneinen gong er mei de jonge nei tsjerke. Ik sei dy moarns tsjin 'e buorliuwe: "As er dy feint nou thús bliuwe liet, hâldde dy jonge syn leven. As er him meinimt nei tsjerke, dan is 't de dood."
En dat is dy heit ek oerbrocht woarn, mar hy woe der neat fan witte, hy naem...
nl.verhalenbank.24120
P. de Graaf is bekend doordat hij met de helm geboren is.
In Houtigehage o.a. zijn verschillende gevallen bekend van mensen waarvan hij de begrafenis heeft gezien, voor ze nog gestorven waren. Sommigen zijn bang voor hem. Hij heeft dan ook een vreemde blik.
Volgens de directrice zou ik niets met hem kunnen beginnen, doch zijn antwoorden waren helder en...
nl.verhalenbank.24134
As eksters op it hiem skatterje, dêr ha'k it net op stean. Der wurdt faek biweard, dat der dan ien stjert fan deselden dy't dêr wenje. Dat is ek sa hwannear't in houn bigjint to spûkgûlen. Hy stiet dan mei de kop nei 't hûs ta dêr't dyselde stjerre sil.
nl.verhalenbank.19504
Der wenne yn 'e Houtigehage in faem, dy har broer wie ûnder tsjinst maresjaussee woarn. Sy hie forkearing mei in feint, dy woe ek maresjaussee wurde. Mar dan moest er in hiel skoft ûnder tsjinst bliuwe. Dy faem tocht: dan reitsje ik him kwyt, en doe hat se harsels mei 't gewear deasketten.
Dat haw ik fan tofoaren sjoen. Ik warskôge se fan tofoaren.
nl.verhalenbank.24121
