Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
In Kampen waren de mensen zeer rijk. Maar 1 probleem, ze hadden geen kerktoren en dat hadden ze in dat arme Zwolle wel! Maar de Zwollenaars werden steeds armer en de Kampenaars werden steeds rijker, dus op een gegeven moment moesten de Zwollenaars die klok wel verkopen. Dus uiteindelijk hadden de Kampenaars een klok, maar die luidde vreselijk vals, zo van...
nl.verhalenbank.19297
"Sjoch, dêr sit de poepesinne ek wer."
Dit wie de moanne. Dit seinen se, omdat de poepen by ljochtmoanne meanden.
nl.verhalenbank.23650
Adam hurdrider
Adam koe fansels ôfgryslik ride. Op in jûn wie er te Boalsert. It wie moai ljochtmoannewaar, de wyn wie east, mar it waaide net hurd. Adam bûn him op en bûten de stêd hie er de gong der al gau knap yn, it gûnze der oer. Wommels, Wantille hie er al hân, doe seach er efkes oerside, hy fernaam, dat der ien efter him ried, fuort efter him. No,...
nl.verhalenbank.13035
Van de ekster en de houtduif.
Zooals ge zult weten bouwt een houtduif een heel raar nest, maar vroeger kon ze er nog minder van. Dat komt zoo.
De houtduif vond dat het toch niet aanging dat haar jongen telkens door de gaten van het nest naar beneden vielen en ze besloot dus bij de ekster den nestbouw te leeren. De duif had een mooie roode koe en ze...
nl.verhalenbank.34909
Der wie in jonge man yn Aldegea, dy wie sterk. Mar it jongfolk sei tsjin him, der wie in kater, dy wie noch sterker as hy. "Wedzje fan net", sei er. Doe nommen se dy kater mei yn 'e sek. De jonge man woarde blyndoeke en krige in tou yn 'e hân. Hy stie oan 'e iene kant fan 'e sleat. It hiet dat de kater it tou oan 'e oare kant fêst hâldde.
Doe moesten se...
nl.verhalenbank.27750
Yn Switserlân hat men de adelaers op 'e bergen. It gebeurde dêr ris in kear dat dêr in fanke ûnderweis wie, dy moest even nei de stêd ta. Hja hearde ûnderweis ynienen in gerûs yn 'e loft en doe't hja seach, doe wie dêr in adelaer.
It wie dêr tige waerm en sy hienen dêr net de gewoante in broekje to dragen. It gesûs kom tichterby en hja tochte: dy adelaer...
nl.verhalenbank.28073
Sechje: Dû bist sa dom as de Dokkumers. Ek: Men sjocht net in minske. Oars net as Dokkumers.
nl.verhalenbank.20943
De mensen van Bakel woonden vroeger in open schoppen want ze kenden geen deuren. Toen ze eenmaal hun kerk gebouwd hadden, sloten ze de ingang af met ’n samenstel van planken, dat ze bijeen hadden gespijkerd. Ze hadden echter voor dat nieuwe ding geen naam en daarom ging er een deputatie naar “Bosch, waar ze de naam hadden, alles te weten, om te vragen,...
nl.verhalenbank.47565
De Bakelse kerk was na jarenlange arbeid eindelijk klaar gekomen.
Alleen moest er, ter wille van de grotere stevigheid, nog ’n grote, dikke dwarsbalk in. Een stevige eik werd uitgezocht en door de boeren tot kerkbalk gezaagd. Toen met vereende krachten naar de kerk, maar, eilaas, de ingang was veel te smal en hoe de boeren ook zwoegden, de balk was er...
nl.verhalenbank.47564
De spotter gestraft
Ten tijde dat de kerk van Gulpen nog een simultaankerk was, en men zijn godsdienstplichten in bepaalde streken niet geheel vrij kon uitoefenen, trok toch op een kermiszondag te Gulpen de bronk uit.
Zoals altijd gebruikelijk was, nam men ook enige stemmige uiterlijkheden mee; een schoon Mariabeeld, voorafgegaan door bruidjes en maagden...
nl.verhalenbank.35870
Over Soedanezen wordt verteld dat de hersenen laat, 's nachts, pas beginnen te werken. De inwoners van Soedan worden als dom beschouwd.
nl.verhalenbank.45748
De boeren van Bakel hadden hun toren gebouwd, maar toen ie klaar was, vonden ze, dat hij eigenlijk niet recht stond en iets moest worden opgeschoven.
Ze kwamen allemaal bijeen om met vereende krachten de toren enkele meters te verduwen. Ze legden hun jassen op ’n hoopke aan de andere kant van de toren om goed te kunnen zien hoever ze zouden opschieten....
nl.verhalenbank.47563
Een ekster zou eens aan eene houtduif de nestbouw leeren. Hij zoude daarvoor eene koe als belooning ontvangen. De ekster gaf allerlei practisch onderricht, doch de duif antwoordde telkens: "Ja, dát wist ik ook wel." "Zoo", zeide ten laatste de ekster, "als gij dan alles wel weet dan behoef ik het u niet te leeren", en ging heen. Een weinigje had de duif...
nl.verhalenbank.13053
Der stienen guon by de brêge. 't Wie folle moanne. De folle moanne skynde yn 't wetter. Doe sei der ien tsjin syn maet: "Dû mast my even beet hâlde, dan sil 'k dy tsiis út it wetter helje." Hwant hy miende dat der in Edammer tsyske yn 't wetter lei. De oare gong langút op 'e brêge lizzen en hâldde syn maet by de ankels beet. Doe sei er: "Ik mat even yn 'e...
nl.verhalenbank.36626
Toukesnijers
Aldeboarn dy soe in nije tsjerke ha. Mar doe woe er de heechste toer bouwe, mar dêr gean se nei Tsjom ta en dêr mjitte se de toer, mar sy geane yn e herberge [yn 't kafé] en hwat dogge de Tsjommers? Dy snije in ein fan 'e line ôf. En sy bouwe de toer yn Aldeboarn en doe wie dy safolle meters koarter as yn Tsjom en dêrom hat de Tsjommers de...
nl.verhalenbank.31776
Op in kear siet Jehannes Meerstra by in boerke, op Feanwâldsterwâl yn 'e hûs. Dat boerke hie in koe nei de merk hawn to Ljouwert, dy hie er dêr forkeapje litten troch in fékoopman, in joad. It boerke wie de ûnnoazele kant neist. Dy joad kaem by it boerke om to biteljen, wylst Jehannes dêr noch siet.
De koopman sei tsjin 't boerke: "Hoe wolle jo it jild...
nl.verhalenbank.31100
Op in kear sei Douwe Mûs tsjin 't wiif: "Ik mat noch hwat gjers meane foar myn trije beesten." Hy der út en oan 't meanen.
Doe tocht er: "Hwat giet dit swier mei de seine."
Doe sjen en sjen en hwat wie doe 't gefal? Doe siet de fuorring noch om 'e seine hinne.
Doe die er de sek der ôf en sei: "Nou sil 'k fuort ek mar harje." Doe't er harre hie, bigong er...
nl.verhalenbank.24723
Jan Monsma
Der kaam ris in boer by Jan Monsma. 'Wat mankeart jo?' Sa en sa. Se praten wat, en doe sei Monsma: 'No moatte jo mei in fjirtjin dagen mar weromkomme en dan moatte jo jo wetter meinimme'. No, de boer nei hûs en dy sparre al syn wetter op fan dy fjirtjin dagen. En doe't it tiid wie, hy mei de haiwein nei de Geast. 'Asjeblyft! sei er tsjin Monsma...
nl.verhalenbank.13010
