Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid.
Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide.
De minsken wienen allegearre earm.
Foar stammerige Harm wienen...
nl.verhalenbank.29816
Veroordeelde vrijgeschoten
Van de tore van Hilverenbeek zèn nog veel mir verhale. Ik heb dar veel van gehoord, want ik heb er enkele jare gewerrukt op 't sekretarie. D'r was ok 'n man veroordeeld, die heel ver van 't dorrup terecht gesteld zou worre. Hij mocht nog 'n laatste wens doen. Toen zei-t-ie, dat ie met 'n lans de tore van Hilverenbeek zou rake....
nl.verhalenbank.41638
Sterke Hearke wie hjir ris oan 't ploeijen.
Doe kom der in man om utens wei, dy hie fan Hearke heard.
Hy woe wolris mei him prate. Hy gong nei 't hûs fan Sterke Hearke ta. De frou sei tsjin him: "Sjoch, dêr is er, hy is oan 't ploeijen."
Doe gong dy man nei Hearke ta. Hy bearde dat er net wist dat it Hearke wie en frege him oft er ek wiste hwer't Sterke...
nl.verhalenbank.36049
Der hat froeger in wrede koaning west, dat wie Herodes. Dy hie in leger, dat wie altyd oan 't moardzjen.
Dat wie God slim tsjin 't sin.
"Ik sil jim sjen litte, dat ik der ek noch bin, ik sil in teken jaen", sei er.
Doe liet er it bloed fan 'e ûnskuldigen falle op 'e beantsjes.
Sûnt sitte der op dy beantsjes altyd swarte plakken.
nl.verhalenbank.27019
Nachtmerrie kennen paddie mensn kriegn; ik zel joe dr wat van deurgeevn, wat andern mie ook verteld hebben.
Zo mout er vrouw woond hebben, dei dr fiks last van har; as ze op bedde lag, kun ze gien woord uutbrengen en wur ze hielemaal stief. Umdat gien mens heur helpn kun, bint ze naar n pater goan. Die gaf ze n middel met um de nachtmerrie te weern en...
nl.verhalenbank.44948
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Dat is gewoanlik in swarte kat.
Der wie ris in berntsje siik hjir yn Moddergat. 't Wie famylje fan ús. Dêr kaem altyd in swarte kat oer de flier. Doe seinen se: "'t Bern is bitsjoend troch dy swarte kat."
Doe praetten se dan ôf, de manlju soenen meielkoar dy kat fange. Sy wienen allegear gewapend, de iene mei in...
nl.verhalenbank.27948
Yn 'e buert fan Ljouwert hat in herberch stien, dêr koenen de lju oernachtsje. Doe kom der ris in keardel yn frouljusklean, dat wie de lieder fan in roversbinde.
Mar sy ha him ûntmaskere. Doe't de kastlein de saek net rjocht fortroude, smiet er syn gasten in apel ta. Deselde dy't foar in frommes trochgean moest, sloech de knibbels nei elkoar ta wylst er...
nl.verhalenbank.28716
Yn 'e oare heide achter Surhústerfean wenne Rikele Myt.
Dat wie in tsjoenster. Sy koe har yn in kat foroarje.
Dy kat kom jouns altyd by deselde minsken. 't Wie in dikke, grouwe kat. De man sei: "Dat sil 'k dy kat ôfleare."
Hy hie in fjouwer-tinige gripe.
Doe't de kat der wer oan kom mei syn gleone egen goaide hy ta mei de gripe en hy rekke him. De kat hie...
nl.verhalenbank.29393
Der was een soldaat, dat was een bereden dragonder.
Die froeg om onderdak bij een boer. 't Was al laat. Dat worde him verskaft en toen kwam daar nòg een man, die kreeg óók onderdak.
Maar die soldaat fertroude 't saakje niet. Hy sei stikum tegen de boer: "Die man, dat lijkt mij een frou toe." En toe froeg-ie de boer of die ook appels had.
En toen gooide de...
nl.verhalenbank.20298
Der wie in feint, dy swearde en swetste der mar op los. Hy leaude oan God noch syn gebot en dat sei er tsjin elkenien. Tsjin syn maten sei er: "Der bistiet net in God en gjin duvel."
Op in kear kom er mei twa fan syn maten oerien, dat hy soe trije kear op it tsjerkhôf gean en elke kear soed er dêr God en de duvel oanroppe. Dan soenen syn maten sjen kinne...
nl.verhalenbank.15814
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
Se wienen to Wâlddyk by Ie mei de brêge oan 't meitsjen. It wetter wie dêr sa breed, dat ien fan 'e mannen sei: "Hjir kin de duvel der net oer." (De mannen wienen dêr oan 't wurk)
Mar de oare moarns stie de hynstefoet yn 't beton. De duvel hie dêrmei it biwiis levere dat hy der wòl oer koe.
nl.verhalenbank.21625
Slachterkeboartsje
Yn 'e fitrine fan 'e âldheidkeamer op it Boalserter stedhûs leit in meske mei in biennen heft. Yndertiid hat dat by de portyk yn 'e muorre fan it stedhûs ynmitsele sitten. Dat meske siet dêr as warskôging foar elkenien, dat men net al te roekeloas mei messen en sok ark omgean moat.
Jim witte wol, dat it bertehûs fan Gysbert Japicx yn 'e...
nl.verhalenbank.14661
Heit fortelde, yn Langsweagen wienen us guon bitsjoend. Dat wie it wurk fan in kat. Dy kom dêr altyd. Mar dat wie fansels de tsjoenster. Doe stie de man op in kear mei 't gewear klear. Doe't dy kat wer kom wie 't bots-bots. De kat wie rekke yn 'e kop.
De oare deis wie der in âld-wiif, dat hie de egen bûten de kop. Dat wie de tsjoenster. Doe wisten se 't...
nl.verhalenbank.28365
Yn myn jonge jierren - ik mei sa'n achttsjin jier west ha -, doe wenne hjir in fanke, dat wie altyd siik. De dokter koe neat oan har dwaen. It fanke wie bitsjoend, seinen se. Mar hwa hie 't dien?
De âlden fan it fanke seinen: "It is it wurk fan ús Auk-muoi." Dat minske gong foar in tsjoenster.
Mar hoe koenen se gewaer wurde dat hja it dien hie?
Doe seinen...
nl.verhalenbank.25669
As se útmeitsje woenen as se mei in man of in frommes to rêdden hienen gongen se froeger hinne en smyt sa'n ien in apel ta. Sloech de heinder de fuotten útelkoar by 't opheinen, dan wie 't in frommes, sloech er de knibbels nei elkoar ta, dan wie't in mankeardel.
nl.verhalenbank.27337
GELRE! GELRE!
Jonker Wichard van Pont rijdt op zijn brieschende klepper door het malsche land van Limburg op weg naar het slot van Hameland, waar de schoone Margaretha woont, wier vader hij om haar hand wil vragen. Hij heeft zijn mooiste wapenrok aan, zacht sinopel met gouden tressen; zijn voeten steken in tootschoenen van Corduaansch leder, in de holte...
nl.verhalenbank.41901
't Wie op in joune mei min en tsjuster waer. De boer siet by 't fjûr, doe kom der noch ien oan 'e doar. De boer gong der hinne en doe stie dêr in frommes. Dat frege of se dêr dy nachts bliuwe koe.
Dêr hie de boer gjin biswier tsjin. Sy kom ek by 't fjûr to sitten.
In skoft letter woardde der wer kloppe. Doe wie dat in man op in hynder. Dy frege ek al of...
nl.verhalenbank.17615
Ik was nog een jongen van een jaar of acht, toen was er hier in Sliedrecht een oud wijf gestorven in een of ander stoepje of steegje. Ze dachten dat ze geld had, maar ze vonden niks. Toen naar de waarzegster in Dordt. Die zei, dat het bewezen moest worden door een verenkrans in het kussen. Als er een verenkrans in het kussen zat, dan was het geld...
nl.verhalenbank.57779
Olle Wyberens Trien woonde in een old boufallig huus aan de bosweg. 't Olle wief kon tsjoenen.
Wie woarn as kinderen der bang feur. Op in oavend gingen wy der weer langs. Wy woarn met sen drieën of vieren fan jonges. Se was toen sa'n fyfentachtich joar.
"Sollen we har us uutrachen foar tsjoenster?" seiden we.
Mar doe't we dat deedn haddn we der aan dat we...
nl.verhalenbank.25853
