Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Harm die noait in slach en hy seach der út as de earmste bidler. Hy kocht in hûs op Hanenburch. Doe moest er nei notaris ta. Notaris tocht: "Harm hat net in dûbeltsje."
Hy moest in pear bargen ha. Dat hied er tsjin Harm sein. Harm hie de pong út 'e bûs krige en sein: "Ik ha gjin boarch, mar dit is de boarch."
Doe hied er de notaris fuort bitelle.
nl.verhalenbank.23902
"Er was eens een arme boerenfamilie. De familie had het moeilijk en kon met moeite iets op tafel krijgen. Uiteindelijk was het geld op. Hierop ging de boer naar de bakker. Van de bakker kreeg de boer meel op de pof. De volgende dag maakten ze er pannenkoeken van.
Toen verscheen echter een kat bij de boerenfamilie. Het dier zei:
"Meel haalt en niet...
nl.verhalenbank.30598
Frânse Hinke fan 'e Rottefalle wie duvelbanster en wûnderdokter. Sy wenne de kant út nei de boppeste Rot'falle yn 'e buert fan 't earmhûs, oan 'e lofterhân.
Ik wie sa'n fiif en twintich jier âld. 'k Hie 't al in healjier lang tige slim yn 'e draeibonke (kontbonke). Ik koe sitte noch stean en my net forroere. Ik lei altyd en hie in slimme pine. Se fuorren...
nl.verhalenbank.23447
Albert van Minnen fan Eastemar hat my us forteld: Us heit hie in sike koe. Wy wennen op 'e Heidbuorren to Eastemar. Heit gong nei Kûkherne ta, nei Wopke, mei in skelling yn 'e bûs.
"Soa, bist dêr al?" frege Wopke. "Ik sil dy gau fortelle hoe't it komt, dat dy koe siik is. Boven de achterdoar is in gleske der út. Dêr kin fan alles troch komme. Set dêr in...
nl.verhalenbank.19730
Us folk hie in winkeltsje. Martens Ale kom der faek om boadskippen. Mar sy betelle hast noait. 't Gong hast altyd op in boargjen en dan joech se wol gauris in pand; in âld panne of sa.
Op in kear fortelde se: "Fan 'e moarn seach ik op it paed in protsje swart guod lizzen en dat sei tsjin my: 'Silst der ek hwat oan dwaen?'
Ik sei: 'Né duvel!' En fuort wie...
nl.verhalenbank.15679
Bûten Bûtenpost stiet in herberch: De laatste Stuver.
Dy herberch hat sà syn namme krigen. Der wenne yndertiid in kastlein yn, dy mocht graech in buorrel en syn wyfke krektengelyk. Dat kom de saek net to'n goede. It kaem safier, dat doe't de drankleveransier kom, doe koenen se him net bitelje. Sy seinen tsjin 'e drankleveransier: "Dat komt, de lju dy't...
nl.verhalenbank.17697
Maar er was wel een spookhoes vroeger hè. Ja, die man die, die eh...die kon geen rekening nooit betoalen. En als er dan één bij de deur kwam, dan trok e een wit kleed aan...en als er dan één bij de deur kwam dan, had e dat witte kleed aan...dan zeg...oe, donder dat spookte dan...die mannen die gingen, die vlogen weg. Dat was een heel erg spookhuis. Zo is...
nl.verhalenbank.43946
Die [wisseldaalder] kreej ien de kersnach van iemes. En ge kos ’m zo duk uutgève as ge wou. Hé’j kwam toch weer terug in ow portemenee.
nl.verhalenbank.49662
Heks belet dat schouw trekt
Bij ons wou de kachel maar niet trekken en toch hadden we er veel voor betaald. We hadden de schouw al eens laten vegen, maar het hielp niets. Nel Mertens was ook eens thuis toen we het over die verdomde schouw hadden. Nel zei niks, maar moest erom lachen. En zo kwam mijn grootvader op het gedacht dat het wel eens de schuld...
nl.verhalenbank.35795
Grote Harold van Bork
Mijn motivatie om dit verhaal te schrijven komt voort uit gegevens van Maarten Douwes Teenstra, Nederlandse Volksverhalen; en Johan Picardt Annales Drenthiae. Beiden geven in hun geschriften kort een beschrijving van de reus van Bork. Picardt, de oude Drentse geschiedschrijver beschrijft: dat in het huis van Schulte Nysingh een...
nl.verhalenbank.40914
Imke de Jong wie us in kear op 'e kermis yn Surhústerfean.
Hy hie dêr in pear learzens kocht by de skuonmakker. Doe't de kermis oer wie hied er dy learzens noch net bitelle en hiele Imke wie net mear to sjen. De skuonmakker gong dêr net mei akkoart. Hy joech it oan en doe setten de plysjes op 'e hynders Imke achternei. Doe hellen se him yn, doe wied er al...
nl.verhalenbank.27035
Durk Laurens kom de kant út wei fan 'e Boelensloane of sa. Dy mocht graech in buorreltsje. Hy fortelde, hy hie 't ris meimakke dat der in man yn 'e kroech kom, dat wie in sekere Harm.
"Jow my in buorrel, kastlein", hied er sein.
"Mast earst net ris bitelje?" hie de kastlein sein.
"Hjir stiet in hege rekken fan dy."
"Gjin gesoaijeflikker," hie Harm sein,...
nl.verhalenbank.24266
D’r was es ’n koning, die hiette Frits, den ouwe Frits. Die had ’n prachtige lijfwach. Dor kos ielkeen zo mar nie bé’jkomme. Alleen bar flinke jonge kjels. Die mosse zó groot zien, zó flink. Ze hadden ’t bes bé’j die lijfwach. Mar toch waren ze nie allemol tevreje. En zoas alle soldoate doen: ze kankerde nie weinig. En toe waren ’r van die ondragers...
nl.verhalenbank.49672
Uut de verhoale doarover bliekt, da vroeger de eerlijkheid diep ien de minse zat. Zij, die nie eerlijk ware, bijvoorbeeld minse, die hun schuld nie betoald hadde of geleend geld nie teruggegeve, krege gen rus ien ’t graf. En dan kwame ze er uut en wiere dör de minse gezien.
nl.verhalenbank.50243
Lantinga wie in gûchelder en wenne op 't Hearrenfean. Op in kear kaem er op Skoatster merke en kocht dêr in hynder.
Hy sei tsjin 'e koopman: "Wy sille fuort mar even ôfrekkenje." Hy bitelle yn gounen en ryksdaelders, dy't er allegearre op 'e tafel lei. De koopman die se yn 'e jildponge, mar doe't hy der even letter nei seach, doe wienen dy gounen en...
nl.verhalenbank.32161
Yn 'e Westerein spûke altyd in frommes om nachts, dy wie yn 't swart klaeid. Sy kom fan 't tsjerkhôf. Ik ha se wit hoe faek sjoen. Dan kuijere se de wei lâns en gong troch in sleat hinne. Sa gong se nei har eigen húske ta. Sy wie al stoarn. 't Wie 't wiif fan Gerben. Hja hie skulden makke doe't se noch leefde. Har man Gerben hie biloofd, hy soe dy skulden...
nl.verhalenbank.24059
Yn Lúxwâlde wenne in tsjoenster, dy gong altyd nei de winkel om boadskippen, mar hja bitelle noait.
De winkelfrou sei tsjin har: "Jo matte ekris bitelje."
Doe kom dat frommes as in kat werom. De beide froulju hienen slim rûzje hawn.
Doe't de winkelfrou de kat seach, goaide se har in tsjettelfol siedend wetter oer de rêch.
"Hjir, dû smoarge tsjoenster,"...
nl.verhalenbank.26116
Kankerpoppe ware ongevèr een vingerlid lang. ’t Was ’n klein pekske, woar iets inzat tege kanker. Mar wa da was, wis alleen de kankervrouw of kankerman. ’t Was hun geheim. D’r ware, gleuf ik meer kankervrouwe dan - manne. Um ’t pekske zat ’n duukske en ’n klein rond döske. De kankervrouw mos ers wete, of ’t wel kanker was. Ze mos ers zien, of er zaadjes...
nl.verhalenbank.50241
Roel uit Venlo onderzoekt/bezoekt vermeende spooklocaties (ghosthunting, legendtripping) en vertelde mij op 27-06-2011;
"Ik ben zelf ook pas net op zoek hier in de regio. Enigszins bekend is het gebroken slot in Grubbenvorst (Legende van de Witte dame). Verder is hier het Jammerdal (Joamerdal). Het staat er niet bekend om dat het er spookt maar er zijn...
nl.verhalenbank.49880
Doe't it Knjillisdjip groeven woarde, wienen der twa Westfalen, dy groeven ek mei. Sy wienen by in widdou yn 'e kost.
Op 't lêst wie 't karwei dien. Mar de beide Westfalen bleauwen by de widdou. Hja krige gjin kostjild mear. Dat koe net út en 't minske woe dy twa graech slite. Sy sei 't tsjin 'e plysje.
Doe kommen der twa plysjes, dy seinen út namme fan...
nl.verhalenbank.21282
