Datasets - ISEBEL

Een boer in Lopik had zeven zonen. Zes waren d'r getrouwd. Die boer zei: .,Nou zit ik hier met die zevende zoon". Hij ging naar de bruiloft van de zesde zoon. Met die zevende zoon. Toen ze terugkwamen lag de hond maar te janken in het berggat.* Hij lag maar te halen. Een week later hoorde die boer 's nachts het grint knerpen. Hij hoorde de takken kraken....

's nachts

nl.verhalenbank.50859

M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.

angst

nl.verhalenbank.50861

Een vreemdeling reed met een luxe auto Lopik binnen. De eerste in Lopik! Toen zeiden de mensen, in volle ernst: "Daar komt de duivel an, op een koets zonder paarden!"

angst

nl.verhalenbank.50860

Vaak heb ik me moeder hore praten over 't ijzere veule. As een razende ging het over de weg. Net of d'r een ketting achter d'm aan sleepte. Een leven op de weg. Vroeger maakte de mense de kindere d'r altijd bang mee: "Kijk maar uit, 't ijzere veule zit op zolder".* *Lopik

angst aanjagen

nl.verhalenbank.51003

Vroeger maakten ze je bang met de weerwolf: "Zal ik de weerwolf eens roepen?"

angst

nl.verhalenbank.50595

Bij ons in Lopik woonden d'r vroeger drie heksen. M'n tante woonde er ook naast een. Die tante ging er wel eens kijken, toen die vrouw ziek was. Maar ze dorst ze niet aan te raken. Want ze was bang, dat ze het toveren aan haar zou overdoen. Want die mensen konden niet sterven, of ze moesten hun toverkunst aan een ander overdoen. Ze reden op een bezemsteel...

aanraken

nl.verhalenbank.50591

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur