Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik gong nei 't húske. Doe't ik dêr siet, seach ik in forskynsel tsjin 'e loft. It wie in ljocht mei in sturt. Net ien dy't it oars seach, buorman net en mem ek net, ik seach it allinne mar. 't Wie hiel helder, krekt as brânde it. Doe't de oaren it net seagen woarde ik sa bang, dat ik bin yn 'e kelder krûpt.
't Wie yn 1937, yn Grinzer Pein.
Mem sei, 't wie...
nl.verhalenbank.26304
Us mem hat us in pleachbeest njonken har hawn. Sy hie in heal brea ophelle by jountiid fan 'e bakker. Sy droech dat ûnder 'e linker earm. Yn 'e oare hân hie se de slútkoer.
Doe kom der in dier op har ta, dat wie folle grouwer as in houn. 't Hie hiele greate, gleone eagen.
Mem wie stjerrend binaud. It dier roan oan 'e kant dêr't se it brea droech.
Doe hie...
nl.verhalenbank.15902
De minsken dienen froeger duveldrek ûnder 'e drompel, omdat se bang wienen dat âlde Janne Luts oars by har yn 'e hûs komme soe. Janne Luts wie in tsjoenster.
De bern droegen duveldrek op it boarst. Dat wie èk om har.
nl.verhalenbank.37792
Yn 't east fan Garyp spoeke by nacht ek altyd in dikke houn om. Dêr wienen de lju bang foar.
nl.verhalenbank.23095
Jehannes Koster wenne yn Kollum. Hy hie in kear nei syn famylje ta west yn Twizelerheide. Doe't er op 'e weromreis wie, doe wie 't al let op 'e joun. Doe woarde er samar ynienen oan kant reage. Doe stie dêr in lykstaesje. Hy woarde sa binaud, dat hy is weromgong nei de famylje yn Twizelerheide en dêr is er dy nachts bleaun. Hy doarst net nei hûs ta.
nl.verhalenbank.19453
De man van de Kastanjelaan heb ik derbij gezet. De man van de Kastanjelaan heb ik hier staan. Nou me vader werkte op de mijner, die was toen nog niet gepensioneerd, en der woonde in de Kastanjelaan bij ons in Hoensbroek, toen woonde een man. Maar die was [enen kost?], der was geen man vandaar. Waar die vandaan kwam da weet ik nie, ‘k geloof da niemand da...
nl.verhalenbank.69639
Wit: ... Ik keann dat wal a, dat gedonder, mer ik wol doar nich op bietn, dat dat no nog was ... en dat biej miej kwam. En zoo is dat doar met goan, mer doe wus, doe ha'k a iets wantrouwn. Later op n oavnd, oons Lida wol nooit geern noar ber en doe wo'w nog efkes noar Hermenken hen, Hermenken was benauwd, he was zoo krom en dat wol 's oavnds boetn zitn en...
nl.verhalenbank.128605
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang."
Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje."
Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge.
't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf.
Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
Sjoerde Ael fan Sweagerbosk hat har eigen trije muoikesizzers deatsjoend mei bihelp fan âlde Lamke.
Lamke wie de mem fan 'e trije jonges.
Hja hienen branje to keap en mem hie der us hinne west om turf.
Doe't mem thús kom hie se hiel bot pine.
"Bontsje," sei se tsjin my, "helje my de pispot."
Ik lake.
"Ik forgean fan 'e pine", sei se.
Ik helle de pispot en...
nl.verhalenbank.20011
Myn broer Kees soe us op in joun nei de faem ta. Dy wenne yn Feansterheide oan 'e Fjouwer Roede.
"As der in duvel is, dan wol 'k him wol us sjen", sei er. Mar doe hied er tofolle sein.
De jouns healwei achten gong er nei de faem ta. Hy wie ûnderweis. Doe kom der him ien op side.
"Goeije navend", sei Kees.
Mar hy krige gjin antwurd.
"Goeije navend", sei...
nl.verhalenbank.22174
De koe fan Oedze Willem (Stienstra) hat er ek bitsjoend. It dier wie sa bang foar him, as hy dêr lâns kom en de koe seach him, dan raesde er it út.
Oedze Willem syn bargen hat er deatsjoend. Sy woarden earst hielendal blau en doe stoaren se.
nl.verhalenbank.23530
Tsjinoer it hûs fan Japik Kuipers stie nòch in hûs. Dêr wenne IJe de Vries yn. Myn âldste suster wie dêr alris to helpen. Doe soe mem dêr ek hinne, hwat letter op 'e dei. Hja wie sahwat oan 'e Wilhelmina-hoeve ta.
Mem wie noait bang, hwant mem sei: "Ik haw in rein geweten, dan kin der my neat gebeure."
Doe kom der in swart ding op har ta. 't Wie hiel...
nl.verhalenbank.25948
Myn suster is nou tolve jier wei. Sy wie frijgesel en tsjinne yn Amsterdam. Op in kear hie se nei in freondinne ta op bisite west. 't Wie op 'e joun. Hja roan werom lâns de Hearegracht. 't Wie dêr stil. Doe kaem der ynienen in keardel fan achteren oan en dy kaem har op side. Sy koe syn fuotten net sjen. 't Wie krekt as sweefde er.
Hy sei tsjin har:...
nl.verhalenbank.21051
Myn âldste suster hie nou fiif en sauntich jier west. Hja wenne njonken it café fan Kielstra.
Heit en dy hienen in krêbbe yn 't bêdsté, dêr sliepte ús Pytsje yn. Altyd om deselde tiid yn 'e nacht, tusken ien en twa ûre, bigoun it bern forskrikkelik to jammerjen en to razen. Se koenen har noait stil krije, sa angstich en sa binaud wie 't bern.
Doe kom âlde...
nl.verhalenbank.21092
Wy dusten froeger niet in in bootsje onder de Syl door as kind, omdat de granaat daar aan de ketting lag.
nl.verhalenbank.32789
4.8.
Van spoken- en heksengeschiedenissen daar kan ik oe nog wel 't een en ander van vertellen, maar niet dat ik het meegemaakt heb, want da' was natuurlijk voor min tijd, maar moeder as die nog leefde was ze honderd jaar oud, maar die is nu al vijf-en-twintig jaar dood, maar die heeft er altijd veul van verteld. Onder andere, mijn moeder was nog maar een...
nl.verhalenbank.44179
De minsken wienen bang foar pake Hindrik Ophuis. Se hienen him allegear yn 'e rekken, omdat er tsjoene koe. Op in kear gong er nei Willem Hiemstra ta.
"Hy mat net by ús bargen komme!" rôp it wiif. Mar hy wie der al.
"Moaije bargen," sei er, "moaije bargen." En hy streake se mei de hân oer de rêch.
En dêr hienen jy 't al. De beide bargen woarden siik....
nl.verhalenbank.12317
Heksn
Ja kiek es, heksn en spoukn dat was aan de orde van de dag. Het spoukde in de bosn, in dai wat hoezn, op stille loantjes en goa zo moar deur. De oln geleuvn dat en wie kinder vanzulf ook en wie wazzen net zo baange in duustern. Altied keek ik um mie tou of dr ook wat luip.
De oln zeden dr bie: "As ie wat zain, schop dr nooit op, ga dr laiver um...
nl.verhalenbank.43158
Wy wienen us mei 't skip to Feanhuzen. Dêr soenen wy turf weihelje. Doe siet dêr in slangenêst ûnder in ring turven. Heit stiek in grouwe slange dea. Dy hie in giel kroantsje op 'e kop. Doe seinen se tsjin my: "Dû mast dêr wei!" Fan alle kanten kamen de slangen opsetten. Ik bin hurd útnaeid, mar heit noch folle hurder. Allegearre naeiden wy út, hwant it...
nl.verhalenbank.21044
