Illyrmi

Í fornöld lögðust skoffín eða illyrmi á nái í kirkjugörðum. Þegar þau höfðu eytt öllum náum í garðinum urðu þau tröllsleg, vöfðu sig utan um kirkjuna og sökktu henni og átu fólkið. Eitt sinn að lokinni messu, þegar fólkið ætlaði út, var gapandi drekahöfuð fyrir miðjum kirkjudyrunum. Presturinn fékk þá fáttæka stúlku sem hafði sagt faðirvorið þrisvar sinnum kvölds og morgna að stíga ofan á skoltinn á kvikindinu og gekk þá hausinn niður í jörðina og sást aldrei síðar.