Organizasyonlar
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Icelandic Keywords

There are no Icelandic Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
60 datasets found
Dutch Keywords: avond Place of Narration: No name
[00.31 min.] R: Wat of wie zou u graag willen plaatsen in onze canon namens de provincie Noord-Brabant. LP:Natuurlijk het turfschip van Breda. R:Ja, dat is inderdaad een heel bekend uh.. verhaal uit onze vaderlandse geschiedenis. Het is een list die is uitgevoerd tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Hoe ging die list ook alweer in zijn werk, meneer Peeters?...
M'n vader zee vroeger altijd: ,Je mag de luiers 's aves nooit buite late hange, want dan gebeure d'r allemaal rare dinge met de kindere die de luiers moeste drage" . Die luiers konde dan betoverd worde door kwaaie geeste. Of d'r konde kwaaie geeste in kruipe.
Het verwende kind Daar was eens een erg verwend kind. Vader en moeder konden het niets meer weigeren, want dan schreeuwde het zo luid en zo lang, tot zij elkaar maar weer met de ogen beduidden: geef het zijn zin maar. Dat werd stilaan zo erg dat het kind op zekere avond een ster vroeg. Of vader al boos werd en moeder bedroefd, het hielp niet; het kind...
't Woapen van Hunzingo In hail òlle tieden was ter 'n jonker in Hunzingo, dij op 'n hoge börg woonde. Dat was 'n tiran, dij zok naarns aan steurde; wat e wol dat dee e. Wel kon hom wat doun op zien staarke börg, dij midden in 't wotter ston? As de vaalbrog optrokken was, din zat e vaaileg achter zien dikke muren. Hai haar al laank zin had in 'n knabbe...
Dwergen Een meisje klopt 's avonds laat bij vreemde menschen aan, en vraagt huilend haar toch om Godswil den weg naar huis te wijzen. Uren geleden is ze van een bezoek aan familie, langs een bekende weg, die ze wel honderd maal geloopen heeft, teruggekeerd. 't Is anders maar een afstand van een uur en nu is ze al zoo lang onderweg dat het pikkedonker is,...
D'r ware hier is een paar kerels, dat zal ik je is gauw vertelle, die wouwe op een avond vis gaan stele in de Ijssel, gaan strope zogezeid. Affijn, ze lope naar de Ijssel met d'r nette. Maar toen ze op de plaas ankwamme waar ze weze moste, bleve ze stijf van de schrik staan. D'r zat een zwarte duivel op de vis. Dat hebbe ze mijn voor waar verteld.
De widde Juvvers in Hezzelinks Bos. Nou in oorlôgstied is Hezzelinks Bos ook al kapt. 't Was zoo'n ainig mooi hörntje, doar bie Westerbrouk; nou is ter haildal niks meer. Mor 's oavends dus elk en ain doar nait langes, ook nòg lang nait. Doar huilen widde wieven tou. Slag van 't lutje Westerbroukster torentje was nôg nait kòld 's nachts om twaalf uur, òf...
Een neef van mien kwam soaves van Gendt af lope. Hé’j liep de Nimwegse stroat deur. Ien de burt bé’j Geurts wier ie ienens van de weg afgezet, de graaf ien.
Kabouters breken mest in ongelooflijk korte tijd Ik verhuurde me vroeger bij een boer in Weert, bij Kessels. De vader van deze boer had een kabouter gehuurd, maar dat wist ie natuurlijk niet. Met de kermis moest die kabouter mest gaan varen, maar ie had graag naar de kermis gegaan. En ie vroeg aan de boer: 'Als ik het mest gebroken heb, mag ik dan naar de...
Profetie van 'n oude vrouw In een der mijndorpen van Kerkrade moet een oude vrouw hebben gewoond (mij werd nadien ook medegedeeld: nog wonen!), die profetisch was. Op 'n avond had men 't erover in 'n café; 'n mijnwerker die 't hoorde, lachte erom: 'Iech bin es benuujd wat ver wongesch het va' miech sal sage,' gekscheerde hij. Waarop hij de oude vrouw...
's Aves om twaalf uur liep d'r een spook over de weg bij Capelle. En da was ne vent mee een dierehuid an. Die maokte de mense bang, maer een andere vent ging d'r naar toe en die sloeg d'r mee ne klepper op. En toen was 't spoke gedaon.
Da was unne mens, hè en da was een soort visser. In een zomerdag, hè, ging die werke en dan ginge ze 's aves dauwpiere vange voor aas. En op zekeren avond ging die piere vange. En dat deje ze met een lichje. En dan kwamme die dauwpiere omhoog. En toen was die zowat klaor en daor springt unne weerwolf en die hong 'm op z'n rug. Net zolang as die thuis was....
Van begraven schatten. D. Te Bennekom was indertijd een notaris die veel menschen onrechtvaardig behandeld had. Toen hij gestorven was kon hij in zijn graf geen rust vinden, maar elken avond kwam hij in zijn huis spoken en dan zag zijn vrouw hem altijd naar een hoek van zijn kamer gaan; daar bleef hij een tijd zitten en verdween dan weer. Natuurlijk vond...
[00:20:33] FS: Hetzelfde... hetzelfde geldt voor brand, maar dat heb je waarschijnlijk al gemeld. JK: Ja, als, als er brand komt, hè. Danw... zijn er ook signalen, natuur..., hè? En eh... dan eh... wat, wat we heden ten dage nog hebben dat is om eh... negen uur 's avonds, dan gaan de Damiaatjes luiden. Dat zijn hele kleine klokjes. RK: O ja. JK: Heel...
Dwaallicht, vuurbol ln onze jeugd hebben we meer dan eens huiverend geluisterd naar de verhalen over de "stalkaars", dat geheimzinnige lichtje, dat je 's avonds in het duister ontwaarde en dat je steeds volgde, als het oog van den duivel. Langs bepaalde wegen durfde je 's avonds niet gaan uit vrees voor de stalkaars. Wanneer je dat flikkerend schijnsel...
DE DOOLWEG TE SITTARD. Honderden jaren geleden hoedde op de gemeenteweide te Sittard, toen de Tomel geheeten, een blinde herder de schapen. Hij zat daar in weer en wind, in regen en zonneschijn, van den morgen tot den avond. Hoorde hij dan de avondklok luiden, dan blies hij zijn kudde samen en ging, geholpen door zijn hond, met de schapen naar huis. Daar...
De zeemeermin van Westenschouwen Vroeger was het eiland Schouwen veel groter dan nu: smalle kreken vormden de grens tussen Schouwen en Goeree. Later echter is het land en de stad, die lagen waar nu Grevelingen en het Brouwhavense Gat zijn, door de zee verzwolgen. Dat is zo gekomen. De vissers van de stad Schouwen hadden een zeemeermin in hun netten...
Ze zèie vroeger duk: “Lop soaves nie midden opte voerweg, want dan kuj overreje worre dur ’n liekwage, die ge ers nie gezien het.
La we is zegge, dat d'r mense ware ... , as ze 's aves erges ... dat was meer 't idee van een zwarte hond. D'r gaat hier een verhaal, d'r liep een man over de dijk. Ineens zag die wat. "Weg Carlo, weg Carlo, weg, Carlo!" Die man was de nek gebroke door de duvel!
De Halvermannekes De Halvermannekes waren erg hulpvaardig; het was voldoende 's avonds in de schuur een boterham te leggen, en 's morgens vond men de garben gedorst en het koren gewand. Men legde in het huis datzelfde voedsel neer als men wilde dat het opgeruimd werd. 's Morgens vond men alles aan kant, afgestoft, de koffie gezet, het brood gesneden en de...
105