43 datasets found
Place of Narration: Húsavík
This dataset has no description
Jóhannes ríki ólst upp við mikla fátækt en varð síðar mikill auðmaður. Dó hann þann 2. október 1871. Hann hafði beðið um að vera jarðaður á Húsavík en vegna snjóa og ófærðar var hann jarðsettur í Ljósavatnskirkjugarði. Fljótlega eftir jarðarförina fór sonur hans að verða var við föður sinn og benti allt til þess að hann væri óánægður með hvílustað sinn....
is.sagnagrunnur.SG_21_5569
Sigtryggur Sigurðsson hafði lengi verið verslunarmaður í Örum og Wulff's verslun á Húsavík en Þórður Guðjóhnsen hafði tekið við forstöðu hennar. Kvöld eitt þegar Guðjóhnsen sat í skrifstofu verslunarinnar, heyrði hann fiðluhljóm ofan af loftinu yfir skrifstofunni. Fór hann upp á loft en þar lá gömul rykfallin fiðla í einu skotinu. Hafði Sigtryggur átt...
is.sagnagrunnur.SG_21_5479
Guðmund verslunarmann á Húsavík dreymdi aðfararnótt 28. apríl 1906 að hann væri staddur úti í dimmviðri og hríð. Bar hann að húsi nokkru og gekk inn í það. Kom hann þar inn í stóran sal og voru þar margir menn fyrir. Heyrðist kveðin vísa. Var síðan blindhríð og ofsaveður dagana 26.-28. apríl og urðu miklir mann-og fjárskaðar
is.sagnagrunnur.SG_21_5399
Tveir menn vildu fá að klippa hár og neglur manns sem lá fyrir dauðanum og eignast hann þannig fyrir draummann þeirra. Leyfði hann þeim það ekki og gerðu þeir það gegn vilja hans. Er hann var dáinn ásótti hann þá þar til þeir létu af hendi til hans aftur hárið og neglurnar.
This dataset has no description
Ólafur Hallgrímsson bjó nokkur ár að Sævarenda og síðan í Nesi í Loðmundarfirði. Evert Wíum hinn sterki bjó í Húsavík og átti hana með öllum fylgijörðum. Hann þótti latur og illa laginn til búnaðar og var um hann kveðin vísa. Hann var eyðslusamur og fékk oft lán hjá Ólafi, en þegar Ólafur kallaði eftir skuldinni gat Evert aldrei borgað. Fór því svo að...
Á tindi einum háum og illkleifum nálægt Húsavík, er sagt að sé skál full af gulli. Ekki hefur reynt á það hvort rétt sé því enginn hefur lagt í það að klífa tindinn. Á þessum slóðum er mikið af einkennilegum steinum sem sýnast myndir af mönnum og dýrum.
is.sagnagrunnur.SG_15_4062
Bóndi í Húsavík austur sá tvö bjarndýr, björn og birnu. Björninn veiddi hann en birnan flúði en náðist síðar í Loðmundarfirði. Þarna sannaðist það að oft eru með yngri og meinlausari dýrum, önnur dýr gömul og mannskæð.
is.sagnagrunnur.SG_15_3983
Skrímsli sást í Húsavík sem leit út eins og tveir selir fastir saman á hliðunum. Það gaf frá sér hljóð, einkum ef það heyrði hljóð úr landi.
Í Húsavík austur sást skrímsli sem líktist báti sem sagaður hafði verið þversum. Var það stundum í kafi og stundum uppi.
Um 1800 hafðist við vættur í Húsavík í Múlasýslu. Aldrei sáu menn hana, en heyrðu í henni hljóðin, oftast í kvöldrökkrinu. Þau voru hvell og mikil, og þóttu seiðmögnuð og töfrandi. Ef menn tóku undir með henni, svaraði hún jafnharðan. Töldu menn þetta helst vera margýg. Vættur þessi gerði aldrei mönnum mein.
is.sagnagrunnur.SG_15_3834
Tveir draugar fóru haga sér sem þeir væru hjón, Húsavíkur-Lalli og Mývatns-Skotta, lögðust draugarnir á fisk bæjarbúa, eitt sinn sá maður nokkur til þeirra, skaut hann á Lalla og hefur ekki sést til draugsins síðan.
Þrír menn reru saman. Ung stúlka sem átt hafði tvö börn með einum þeirra var á næsta bæ. Eitt sinn sá hún þá ganga á land þegar þeir voru raunar langt úti á sjó. Þeir fórust skömmu síðar. Einnig höfðu sést þrjú ljós á altarinu í kirkjunni.
Tveir menn fóru eftir kindum. Kona annars var að falli komin. Þeir tepptust og hugsaði faðirinn tilvonandi sterkt til granna síns sem hafði lofað að gæta konu hans. Kona grannanns sá andlit birtast sér, líkt andliti bóndans.
Maður einn lendir í viðureign við sæveru eina á leið sinni eftir fjörunni milli Húsavíkur og heimilis síns. Er viðureign þeirra allsnörp og ekki útséð um hvernig henni muni ljúka enda var vera þessi ill viðureignar. Manninum tekst þó um síðir að koma þannig höggi á hana að hún lúpast burtu og hann kemst illa sár til síns heima hvar hann greinir frá...
Rafn á Kaldbak var mjög glaðlyndur maður að eðlisfari og var eitt sinn staddur í verslun og hló þar mikið. Vatt sér þá að honum maður og sagði honum að vera ekki að hlæja því að dauðinn sé kominn í hans augu. Þegar Rafn kom heim til sín seinna um kvöldið var kviknað í bænum hans og hann dó við að reyna að bjarga eigum sínum.
Fjórir menn sváfu saman í einu herbergi. Þeir fara að ræða sín á milli um drauma næturinnar og komast að því að tveir þeirra hafa dreymt nákvæmlega sama drauminn, þar sem þeir voru báðir þátttakendur í sama matarboðinu.
is.sagnagrunnur.SG_12_2188
Mann dreymdi að hann sæi andfugl verða fyrir skoti og falla til jarðar, en fuglinn veinaði mjög átakanlega og var það alveg eins og mannsvein. Draumurinn var talinn fyrir skammlífi. Síðar um veturinn vaknar sami maður upp við mannsveinið endurtekið sem hann dreymdi fyrr um veturinn. Nema að núna er það raunverulegt og inni í húsinu. Var það gömul kona sem...
is.sagnagrunnur.SG_12_2168
Helgi sem var prestur á Húsavík sagði anda vera hála en Þorleifur sem var á Siglunesi sagði loftanda vera eins og brúnt merartagl.