Vrouw Brouwer zèj tege mien [Dinnissen], da zé’j da [bespreken] eiges ok kos. Da had ze overgenome van Nijenhuus uut Angeren. En da gebeurt zo. Eerst ’n gewoon groot kruus make. Dan opte plek wor de pien, verstuking enz. is, drie keer ’n klein kruuske maken mitten duum en bidden: bé’j ’t eerste kruuske :"Ter ere van God de Vader”, bé’j ’t tweede kruuske:...
nl.verhalenbank.49701
Kees Jansen kos al veuruut zegge, of ’n moeder, die ’n kiend verwachtte ’n jong of ’n djern zou kriege. Ze zegge, dat ie ’t duk vurspeld het en dat ’t uutkwam. Ik weet niet of ’t woar is gewes.
nl.verhalenbank.45932
Ik heb wel es heure vertelle, da vroeger ’n gruupke hekse, soms wel zeuven, acht, bé’j mekoar kwame um aandere minse te ploage. Ze zetten dan de poppen op ’n ré’jtje en gave ze de naam van degenen, ien ’t dörp, die ze woue peste. Ze nuumden dan bijvoorbeeld een naam: Hanneke Jansen, zullen we mar zeggen, en dan stoake ze de pop med’n nold of speld. Die...
nl.verhalenbank.50481
Chries van der Heyden was vroeger bierbotteler. Hé’j had ’n raspjed vur zien wage. Mar dor gieng d’r duk één kapot. Soms wel drie in één joar. D’r kwam es ’n man van de bierbottelarij uut Amersfoort. En die hörde, da de pèrd kapot gienge. De man zei: “Lig toch nie mer te tobbe. Ge mot es ’n keer iemand neme med’n wichelroede um de stal te onderzuke”. De...
nl.verhalenbank.50480
De jongen van Jansen ien de buurt viel bé’j ’t gripke [slootje] springe ien ’n stuk glas. Hé’j had ’n lilleke wond, die hard bloeide. Ik hè’m besproke en ’t bloeie was drek afgelope. Ze zien toen nor den dokter gegoan en die het er zeuve krammen ien gezet en ’t is gewoon geneze.
slootje
nl.verhalenbank.49702
Mien voader had ’t wel eens over schrepkoppe tege kanker. As iemand meende, dat ie kanker had, ginge ze vroeger nor ’n kankerjuffer of -kjel. Die kos dor iets tege doen. ’t Was gen dokter, mar iemand, die er voor bekend ston, dat ie kanker kos geneze. Tenminste, da meende de minse. Ien Huusse wonde zo iemand. Die snee med’n mes ’n klein krebke over de...
nl.verhalenbank.50247
Het volgende verhoal het vrouw Peters on moeder verteld. Vrouw Peters kwam bé’j ’n burvrouw, worvan ze zèje, da ze ’n heks was. Op ’n keer gaf ze drie mooie père an vrouw Peters en ze zèj: “Et ze thuus mar gaauw op”. Mar vrouw Peters dörfde da niet en ze lei ze ien de kas. Noa inkele dage woj ze de père kriege en...toe ze de kasdeur opendeej, zag...
nl.verhalenbank.49716
Ze zèie vroeger wel, Opte Hoedieks”, een stuk diek bé’j de Wieringenhoek, doar liep vroeger soaves duk ’n been. Aanders niks as één been. En da liep doar mar wa rond. Soms was er ok nog ’n klein lichje op ’t been. Da was nog griezeliger. De minse waren er bar bang vur. Ze zèie wel tege de kiender: “Kom soaves nie te loat thuus, aj over de Hoedieks mot....
nl.verhalenbank.45930
Moeder het mien wel es verteld: “Eén van ons klein jonges was egol ziek”. Moeder zei: “We motte ’t kusse mar es nakieke. Wat er ien zit”. En toe ze da deje, holde ze ’r ’n mooie krans uut, heel mooi rond gevlochte van verkes ien ’t kusse”.
nl.verhalenbank.49717
Mien zoon had ien Doornenburg mit ’t afstappe van de fiets zien voet verstuuk. Hé’j kon hos nie mer thuuskomme. Ik he’m drek besproken. En tien minute lotter was ie on ’t voetballe.
nl.verhalenbank.49703
Dor was es ’n jonge ongetrouwde djern, die ’n kiend mos kriege. De minse ien de buurt hadden ’t wel ien de goate. Mar ’t kiend wier dood geboren. En toe hemme ze ’t mar weg zien te froemele. Mar de minse zeie: “’t Kum on ’t lich, al zulle de krèien ’t ok uutbrenge”. ’n Poos d’rnoa zat er ’n hele kloch [zwerm] krèien op de heg. Ze begonnen onder de struke...
nl.verhalenbank.50479
Ik heb ’t van mien moeder gehörd en van wie die ’t wer gehörd het, weet ik nie. Ien Doornenburg lèfde ’n man, die van zien geloof af was. Hé’j had slech gelèfd. Zien vrouw was dood. En zien enige dochter was bé’j ’m ien huus. Toe wier die man es heel erg ziek. Zien dochter zèj: “Voader, bekeer ou toch, vörda ge doodgot”. Mar da woutie nie. Hé’j wier nog...
nl.verhalenbank.49712
Dwoaslichte* heb ik meer dan ens gezien. Zo gieng ik es ’n keer mee voader langs ’n elzeheg. ’n Dwoaslichje vloog mit ons mee. On ’t eind van de heg gieng ’t wer terug. Voader zei: “Da zien de ziele van ongedöpte kiender. As ge ze dopt, gon ze nor den hemel. Dan zieje ze nie mer terug”.
Sommigen in Gendt zeggen: “dwoallichte, dwoallichjes”, anderen...
nl.verhalenbank.49710
De ene tee van mien dochter Lies was te lang. De tee wier in de St. Maartenskliniek on den Bergendalseweg te Nimwège iengekort. Toe ze thuis kwam, had ze verschrikkelijke pien. De verdoving was er uut. Ik heb ’t besproke. En toe was ’t drek over.
nl.verhalenbank.49704
Henk van Merm had mittet wipwappe [wippen met de plank] den èrm gebroke. Hé’j had barre pien. Ik hè ’m dor afgeholpe. Toe hemme ze’m nor den dokter gebroch. Die het den èrm gezet en ’t is wer goed in orde gekomme.
nl.verhalenbank.49705
D’r was es ’n vrouw ien ’t Lobith. En die hur kiender wiere ok altied beheks. D’r kwame altied ’n por katte bé’j hur ien huus. Ze wisse nie, wor die thuus hörde. Op ’n goeie dag gieng de vrouw koek bakke. De katte zate wer neve de kachel. De vrouw vertrouwde da nie. En durrum gooide ze mette koek umlegge de grote hete koeke de katte ien ’t gezich. ’s Mèrs...
nl.verhalenbank.50240
Minse, die mette helm geboren zien, kunne ien de toekomst kieke. Iemand had ’s ’n keer al dage vöraf ’n begraffenis gezien. Hé’j zag duidelijk de liekstoet goan. De liekwage wier getrokke dör twee pèrd, ’n zwart en ’n wit. De man, die hé’j gezien had, gieng noa inkele dage werkelijk dood. Mar toen ie begrave zol worre, hadde ze twee zwarte pèrd vör de...
nl.verhalenbank.50227
Grötvoader, mien man en nog ’n por aand’re gienge vroeger duk same visse ien de Woal. Da gebeurde snachs. Op ’n nach ware ze d’r wer op uut gegoan. En toe mos mien man - hé’j was toe nog jong - de wach houe bé’j de vlieger. D’aander gienge visse en Jan mos zörge, datte vlieger nie wegdreef. Hé’j had ’n hort zitte wachte, toetie ienens iets zag ien de...
nl.verhalenbank.49776
Mien overgrötvoader en -moeder hemme opte Pol in Huse gewond. Ze hadde ’n dochter, ’n zuster van grötmoeder, en die kwam ien kontak med ’n vrouw en die booj hur appelen on. Ze at die op en ze gieng toe met ’r voader no Oarum um bodschappe te doen. Onderweg kreeg de djern barre pien ien den buuk. En ze kwam on ’t overgeve. Mar d’r kwame gin appelen uut,...
nl.verhalenbank.50233
Ik heb vroeger wel duk heure vertelle over dwoaslichjes, mar ik weet nie mer, of ik ze eiges wel es gezien heb. Ze zèje vroeger, dat ’t heel kleine lichjes ware, die soaves bute rondzweefde. ’t Zoue de ziele gewes zien van klein kiender, die, zonder gedupt te zien, ware gesturve. Ok heb ik wel es heure vertelle, datte dwoaslichjes as belle over ’t woater...
nl.verhalenbank.49762
