Van kollen kan de geest het lichaam verlaten. C.
Een jongen vrijde naar een meisje. 's Avonds mocht hij, zooals dat in Noord-Holland de gewoonte is, bij haar blijven opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenooten te bed zijn gegaan nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij voor twaalven weer heen ging. Dat deed hij in den...
nl.verhalenbank.35050
Van menschen die de zwarte kunst verstonden. B.
De oude Heintje G. te Zuiderwoude kon ook van die rarigheid. Als er een koe in de sloot zat en ze konden hem er niet uit krijgen, dan riepen ze Hein, en: een, twee, drie! de koe was er uit.
Kees de W. heeft het gehad dat hij met varkens naar Purmerend moest en hij kon ze maar niet op den wagen krijgen. Hij...
nl.verhalenbank.35040
Van Klaverenboer. A.
lk zal je wat vertellen dat me gebeurd is toen ik onder dienst was.
Ik was ereis met andere soldaten op wacht. Voor tijdverdrijf zaten we kaart te spelen. Op eens zei een van de soldaten: "Wil ik klaverenboer eens om een flesch jenever sturen?" Wij lachten en dachten aan een grap; maar toen hij volhield en bedong dat de man dan een...
nl.verhalenbank.35032
Van begraven schatten. B.
Een molenaar kon geen knechts houden; en wonder was dat niet, want 's nachts om twaalf uur begon zijn molen uit zichzelf te malen en was het er een leven als een oordeel. Door ondervinding geleerd, besloot hij om het verder maar zonder knecht te stellen.
Maar op een goeden dag meldde er zich toch een aan, en na wat over en weer...
nl.verhalenbank.35029
DE KAT OP DE GOUW
Er was eens een matroos die ging vrijen bij zijn meisje in Zunderdorp. Als hij 's avonds terugkeerde en hij kwam op de Zunderdorper Gouw, dan liep daar altijd een zwarte kat al miauwend tussen zijn benen door alsof ze zich wou laten strelen. Dat begon hem op de duur te vervelen en hij besloot daar voorgoed een eind aan te makon. Hij stak...
nl.verhalenbank.13361
DE BETOVERDE MOLEN
Een molenaar kon geen knechts houden, omdat het spookte in de molen, vertelde men in Zuiderwoude. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en dan was het een leven als een oordeel en de knecht kon geen oog dicht doen. Daarom besloot de molenaar geen nieuwe knecht meer aan te nemen. Toch meldde zich op een goede dag...
nl.verhalenbank.12819
DE VASTGEZETTE WAGEN
Mensen die de zwarte kunst verstaan en wagens willen laten stil staan, moeten eerst vragen of ze mee mogen rijden. Wordt dat geweigerd, dan prevelt de zwarte kunstenaar iets waardoor het paard kreupel wordt en stil moet staan. Mag hij meerijden, dan prevelt hij weer iets en het paard loopt weer net zo rad als vroeger.
Willem van der...
nl.verhalenbank.12811
KLAVERENBOER
Een man uit Broek in Waterland was onder dienst en moest de wacht betrekken. In het wachtlokaal zaten de soldaten en ze speelden kaart om de tijd te korten. Opeens zei een van hen: "Wil ik klaverenboer eens om een fles jenever sturen?" De anderen lachten en dachten dat het een grap was, maar toen hij volhield en zei dat de man een dubbeltje...
nl.verhalenbank.12784
HET KLABOUTERKEN
Bij Heintje Groen in Zuiderwoude was een vierkant gat onder de schoorsteen en naast dat gat waren twee kleine gaten. Dat waren blindvenstertjes, in de tegels gemetseld. Ze waren een paar decimeter hoog en ze werden gebruikt om er pijpen, tabak en boeken in te zetten. Uit een van die gaten kwam 's nachts altijd een klabouterken. De vrouw...
nl.verhalenbank.12780
Ik geloof niet aan die fabeltjes, zei een oude Zuiderwouder, van wien ik verscheidene folkloristische merkwaardigheden heb vernomen, maar dat is me toch zelf overkomen en wel een keer of zeven achter elkaar. Ik lag te slapen en werd wakker, doordat het net was of er iets op me zat. Ik was doodsbenauwd en het zweet droop van mijn lichaam af. Duidelijk...
nl.verhalenbank.9460
De kraamheer is, zooals ik reeds zei, niet bijgeloovig. Hij gelooft onder andere niet, dat met den dood alles uit is, maar wel dat er van die dwaalgeesten benne die je het een of ander kenne bakken.
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9338
Dirk van Vuure heb, als hij 's ochtens in 't donker zat te melken, vaak een roode hond gezien met vurige oogen, en dan stond zijn vee te trillen.
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9329
In den Belmermeermolen (gemeente Broek in Waterland, maar vóór Napoleon I, gemeente Zuiderwoude), woonde vroeger een moeder en een dochter. De dochter had verkeering en de vrijer kwam zondagavonds bij haar opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenoten te bed zijn gegaan, nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij vóór...
nl.verhalenbank.9414
Volgens de overlevering verandert in den kerstnacht water in wijn. Een spotter wilde dat niet gelooven en zwoer bij hoog en laag, dat hij dat wel eens zou willen zien. De omstanders hielden hem aan zijn woord en in den nacht van 24 op 25 december begaf hij zich met een schuitje op het Kerkee, een water bij Zuiderwoude. Niet lang had hij gevaren of men...
nl.verhalenbank.9382
Zijn oome Dirk van Vuure zag altijd van die doosmannetjes (doodsmannetjes): dat benne van die witte gedaantes, die gezien worden een dag of wat voor dat iemand sterft.
As er iemand stierf, dan zei Dirk: "Het verwondert me niks, want ik heb van de week weer een doosmannetje gezien."
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9327
Mie Roele kon ook kolle; dat zel uwe wel ders ehoord hebben. Dat ben ze an de weet ekomme toe ze 's nachts op de paarde van Roode Kees Honigh reed; die woonde op de ouwe boereplaas van Jan Wiltenburg, die nou gesloopt is.
Ze gonge onder het waaivat zitten met een kaars. Toen ze hoorde dat de kol an de gang was, gave ze een trap tege het waaivat, dat toe...
nl.verhalenbank.9332
De kraamheer, Jan Lof geheeten, gelooft niet aan die fabeltjes van vroeger, maar dat is hem toch zelf overkomme en wel een keer of zeven achter mekaar.
Hij lag te slapen en toe werd ie wakker en toe was het net of er wat op hem zat, en hij was doodsbenauwd, zoodat het zweet van hem afdroop. Duidelijk voelde nie het bij zijn bienen opkomme en op lest tot...
nl.verhalenbank.9326
Bij Klaas Lodder spookte het. 's Nachts werden de kasten open gegooid en lagen alle kleeren over den grond. Wat dat nou voor rarigheid geweest is, weet ik niet, maar mijn vader heb me dikwijls verteld, dat as hij 's avonds na zijn kaartrondje ging, dat ie dan een roodbonte en een gele hond voor hem uit zag lopen, en die dan plotseling verdwenen onder dien...
nl.verhalenbank.9336
Op Zuiderwoude staat een huis (waar nou Symen Knip in woont): dat noemde ze het steene huis. In dat huis deer was een kassie, en as het nou twaalf uren wier 's nachts, dan gong dat kassie van zelf open.
Op een goeje keer zee het dochtertje, zoo'n opgeschoten meidje: "O, deer heb je Lord de Kappestijfster weer."
Op iens kreeg ze een klap om er kop dat er...
nl.verhalenbank.9269
Eens heeft hij dezelfde N.N. met een boerenhoedje op in een stoof zien zitten: "Nou ja, niet precies zoo als ze was, maar het had er toch allemachtig veel van."
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.281)
nl.verhalenbank.9462
