Een jongetje, dat zijn moeder geslagen had, werd begraven in de Groote Kerk te Haarlem, maar zijn hand groeide boven het graf uit, ook zelfs nadat er [een] koperen plaat overheen was geslagen.
nl.verhalenbank.39572
Der wie in man yn 'e Westerein, dy syn frou kaem to forstjerren. Hja liet him bilove, dat hy moest goed op har klean passe as hja dea wie.
Mar dat hat er net dien.
Doe kaem er op in kear thús fan 't wurk, doe seinen de bern: "Us mem hat hjir hjoed west."
Mar dat woe dy man net leauwe.
Mar it gebeurde al ris wer, en letter nochris. En doe sei syn buorman,...
nl.verhalenbank.29761
Maor vroeger wiere de spiegels dus ok omgedraait dus ok ast vierde ?
d'rvoor gehonge want dat omgedraait was meer in die tijd van rouw. Mos ok
alles afgeslote worre hé.
Jaot
Ik weet wel dat tie waer ik toen werkte op De Wacht die vrouw dan was t'r moeder gesturreve, ze zee : 'Oôh ! Nou bink hêêlemael vergete om 't wc-raompie' want dat was voor de...
nl.verhalenbank.47090
Brante Willemke wie ek in tsjoenster. Op in kear, doe wie der in famke, dat krige in hiele moaije grouwe apel fan Willemke. It wie sa'n moaije apel, hja poetste him glêd, dat it bigreate har om him fuort op to iten. Hja lei him yn 'e kast del.
In pear dagen letter soe se de apel krije en him skile.
Mar doe wie de apel fuort en der siet in grouwe pod yn 'e...
nl.verhalenbank.29749
Oetse jonges fan 'e Rottefalle forlearen altyd de lytse popkes. Sy masteren mei Frânse Hinke. Der waerd sein, dat Hinke se allegear bitsjoend hat.
nl.verhalenbank.25173
Over gebruiken op feestdagen wist ze te vertellen dat op Sint Maarten de kinderen van de 1e 2e en 3e klas van de onderbouw lichtjes maken op school en dan op Sint-Maarten langs de huizen gaan en een liedje zingen. De kinderen krijgen dan snoep, een mandarijn of een stuiver. Ook is er ieder jaar in september een veemarkt in Groningen met een markt die de...
nl.verhalenbank.42856
't Is wol gauris gebeurd, dat, as der ien mei hynder en wein ried by nacht, it hynder ynienen stean bleau. Dan woe 't mei gjin stok fierder. Dan seach it in lykstaesje.
nl.verhalenbank.25615
Wylde lantearnen seagen wy froeger faek. Dat wienen de ljochtsjes fan de lettere huzen, dy't der kom binne.
nl.verhalenbank.25601
Jille Pultrum - dy't froeger winkelman wie - syn (skoan?)mem hiet fan Antsje. Dat wie myn suster. Har man siet ûnskuldich yn 'e gefangenis. Ik moest dêr nachts by Antsje sliepe, hwant sy moest bifalle.
Doe't it har oan kom, sei se tsjin my: "Clare, wolst even myn mem helje?" Dy wenne dêr in eintsje fandinne.
"Nim Jille dan mar even mei", sei se tsjin my....
nl.verhalenbank.25167
Doe wij woonden op Hanenburg hadden wij groente en haringen te koop. Der woonde een man op 'e heide, dat was hekseHarm. Dat was in tsjoenster. Daar waren wij doodsbenaud foor. Wij hadden een krús op 'e drompel op Hanenburg. Ik stuurde de kienders altyd gau naar bed als ie kwam om soute haring en ik deed de deurtjes dicht. 'k He de deur ook faak op slot...
nl.verhalenbank.24279
TM: "Ken jij ook zoiets?"
AC: "Ja, bij ons was het meer gewoon die... een soort zombie, ja. Gewoon in het Turks. Van bijvoorbeeld... Mijn moeder zegt: 'Je mag dat niet doen' hè? Bijvoorbeeld. En dan wil ik dat heel graag doen. En dan zeg je: 'Nee, dan krijg je die zombie voor je' zo. Haha. Dan ben ik altijd bang, en dan ga ik dat niet doen."
TM: "Ja. En...
nl.verhalenbank.18580
Myn mem wie in Formsma. Sy gong by Aefke op it naeijen, doe wie 't in great fanke. Aefke wenne op Burgumerdaem, op Ûleflecht. Doe fortelde Aefke har: "Ik en myn jonges seagen hjir tsjalken lizzen. Dêr wienen se op oan 't moallossen. Wy seagen de minsken dragen. 't Wie allegearre ljocht."
Dêr wie doe gjin wetter. Letter (ridlik gau) woarde de feart forlein...
nl.verhalenbank.23099
Jehannes van der Zee wie in raren-ien. Sweare en flokke en swetse en mâltjirgje, dat koed er omraek. Hy sei altyd, hy woe de duvel noch wol us sjen. Hy wie arbeider by de boer. Op in moarntiid soed er nei de boer ta. Hy roan de Harsteloane del. Doe kom him dêr ien op side. Dyselde sei neat. Jehannes sei ek neat. Mar hy seach wol, dat it forkeard spul wie....
nl.verhalenbank.12244
Yn Hurdegaryp wie in hekke, dy't se mei gjin sawn slotten fêst hâlde koenen. Hy gong altyd iepen. Dat kom, dêr wie in lykpaed.
nl.verhalenbank.23927
Op 'e Skieding, yn 'e buert fan 'e Wilhelmina-hoeve, wienen wylde lantearnen. Dat tsjutte op hwat dat letter gebeure soe. Foartjirmerije. Mar hwat, dat wyt ik net mear.
nl.verhalenbank.12522
Voor ziekten onder de koeien ging men naar Tongeren. De paters gaven dan medailles mee.
nl.verhalenbank.46167
Zwarte Hand
Da is hier ok geburd bij 'n boer op staal. Daor was iets mee 'n perd, mee 'z'n maone, die 's naachts heulemaol opgekruld waore. 't spokte of hekse in die staal, zinne ze. Die boerderij waar dor de kwaoie haand geraokt. Da hee natuurlijk erregus mee te maoke. D'r zal wel 'n verklaoring veur zèn gewist. Mar d'r was iets mee da pèrd.
nl.verhalenbank.41608
Geachte heer Koman,
In het Brabants Dagblad van 22 juni jl. hebben we gelezen over de zoektocht van u en uw collega's naar verhalen. Het volgende verhaaltje is heel klein en niet van groot belang maar echt gebeurd volgens de oorspronkelijke verteller, onze grootvader van moeders zijde.
Mijn opa Bertje van de Goor (1862-1948) had met onze oma Maria van...
nl.verhalenbank.47279
Der wie ien dy koe ôfgryslike hurd ride. Op in kear ried er yn in wek ûnder in brêge.
Syn holle woarde troch it iis ôfsnien. De holle glide fierder oer it iis en it lichum ûnder it iis gong lyk mei op. Dat doe kommen dy holle en it lichym tagelyk by in wek ûnder in oare brêge. De holle kom wer op 'e romp to sitten en de man ried fierder, krekt as wie der...
nl.verhalenbank.12536
Pau en geal
De fûgels wienen skepen, mar har uterlik moast noch it iene en it oare oan dien wurde. Se woenen allegear wat oars. De iene woe graach reade wjukjes ha, de oare in wite blês foar de kop, en neam mar op. Dat krigen se ek. En de pau woe ûntsettende graach moai wêze. Dat koe wol. Hy krige fearren dy't skitteren; hy krige in lange sturt, dy't er...
nl.verhalenbank.14621
