Heksen en gedaanteverwisseling
In Strijp kregen drie jongens elk een appel van oude vrouw. De jongens deden de appels in een mandje. Toen ze thuiskwamen wilden ze de appels opeten, maar deze waren veranderd in drie padden.
nl.verhalenbank.49552
Heksen en gedaanteverwisseling
Een boerenzoon in Gestel had steeds last van een en dezelfde haas, die al zijn boerenkool opat. Hij had al enkele malen op het dier geschoten, doch kon het maar niet raken. Tenslotte kapte hij een dubbeltje in vieren en deed dit in het geweer. Nu schoot de boerenzoon wel raak. Maar een goed kwartiertje later kwam zijn moeder...
nl.verhalenbank.49550
Een man uit Best woonde vroeger op een boerderij in Acht. Daar beleefde hij eens een wel zeer eigenaardige geschiedenis. Als het werkvolk ’s avonds aan tafel zat om te eten was er altijd een knecht bij, die halverwege de maaltijd van tafel opstond en dan verdween.
Natuurlijk vond iedereen dat maar een zonderling gedoe en na enkele weken werd...
nl.verhalenbank.49785
Toverboeken bevatte de voorschriften die nodig zijn om te toveren. In die toverboeken bevinden zich bezweringsgebeden, hoe men zich kan beschermen tegen wonden en hoe men zich moordenaars en razende dieren van het lijf kan houden. Men vindt in die toverboeken ook de middelen om geld te winnen, om schatten te vinden en gelukkig te zijn. Door het lezen in...
nl.verhalenbank.70111
DE ROZENKRANS
In Tongelre was eens een soldaat ingekwartierd bij een vrouwtje dat een heks was. Hij was daar al enige weken, maar had nog niets van hekserij gemerkt. Tot hij overgeplaatst werd naar een andere stad.
Toen de soldaat afscheid nam van de heks en haar bedankte voor al het goede, kreeg hij van de heks een rozenkrans en een medaille. ‘Hang de...
nl.verhalenbank.49579
Maar hier hadden de zwarte katten ieder een glas vol zoete wijn. [Eh] er kwam een man voorbij en een kat verliet de kring en presenteerde aan die man ook een glas wijn. De man dronk het echter niet gelijk maar verborg het in een zijner zakken. Thuisgekomen onderzocht hij het glas. En las de naam van een zekere vrouw met wie de man vroeger in kennis had...
nl.verhalenbank.69619
Spook Wannus Raps
Wa mij vroeger veul gedaan heeft was Wannus Raps, echt een Peelfiguur. Er zijn 'n heleboel verhale van. Die kent iedereen daar. Wannus Raps is zo'n spookfiguur. Bel mar d'n irste d'n beste Peelman op en die zal oe wel zegge wie Wannus Raps is. Daar is dieje ouwe thuis. As ge in 't donker thuis kwam moest 'm drage. Dan sprong ie op oewe...
nl.verhalenbank.41591
Heksenkringen
In Woensel woonde vroeger een jongen die verkering had met een knap meisje.
Op een avond, toen vader en moeder niet thuis waren, zaten ze beiden bij de platte-buiskachel wat met elkaar te praten. Het was warm in de kamer en daardoor kwam het misschien wel dat het meisje in slaap viel. De jongen zag het wel, maar hij wilde haar niet wakker...
nl.verhalenbank.49537
Als een vader zeven zonen had dan was een van die zeven zonen een weerwolf. ‘T is wel zo dat, bij een elkele vorige uitzending het had over de heksen, om een heks zo te kunnen herkennen, en zo herkent men ook de weerwolven. En in hoofdzaak kent men dan de weerwolven, want die moesten weer een teken van de duivel hebben, natuurlijk, dat [eh],...
nl.verhalenbank.69626
Heksenkringen
In Woensel liep eens een muzikant 's avonds laat over de heide naar huis. De viool hield hij onder de arm. Vlug stapte hij door, want hij had het niet erg op de heide in het donker. Men kon er zo gauw verdwalen. Bovendien was het er gevaarlijk. En daar had hij gelijk in.
Plotseling werd hij omringd door een troep zwarte katten. Ze hadden...
nl.verhalenbank.49535
Heks Sjaak Stront
In de bosse onder Nuene woonde 'n heks, die ze Sjaak Stront noemde, wa'n naam hè? Dat was 'n heule schrik. As ge nie nar bed wou, zeije ze: dan roepe we dieje heks Sjaak Stront.
nl.verhalenbank.41592
Heks Net Ketel
In de Vetpot, as ge Col voorbij bent, het bruggetje over, hedde 'n eike bos. Dar woonde Net Ketel. Die dee niks as in de bosse lope. Die gold ok as heks daar onder Eendeind. Die woonde in de Vetpot, tussen Col en het Stationskoffiehuis. Die dee niks as mee 'n sikkel door de bosse lope en iedereen die haar zag liepe as haaze weg. Da was 'n...
nl.verhalenbank.41593
Nou waren ‘r ook pun- pintjesmeesters die de kunst verstonden om te genezen door overlezen of belezen. Dus die hadden helemaal geen materiaal verder van doen. [Interviewer: Ja] En, tot op den dag van vandaag kan men wel zeggen, komt men ze nog tegen, want in diverse plaatsen kent men nog mensen die kunnen overlezen en en belezen. Dit was meer ’n erfelijke...
nl.verhalenbank.128353
Tovenaar (?)
Op de Posthoren wonde vroeger Graad Verhoeve, 'n geduchte stroper, waarvan de mense zeije dat ie mir kon. Z'n vrouw heet 'm vergiftigd. Hij kon bevoorbild licht make, zeije ze. Mar da deet-ie zo. In den orlog had ie gin licht, mar op 'n ouwe karnmole, die kende toch wel, had ie 'n dynamo op aangeslote. Zo had ie licht as die hond liep. Mar as...
nl.verhalenbank.41597
Een man, die Driek heette en in Eindhoven woonde, ging altijd graag een borreltje drinken in het café van Toontje Vogels. Nu is dat café er niet meer, maar toentertijd was het een druk bezochte zaak. Het lag aan de Geldropseweg.
Toen Driek op zekere dag weer eens bij Toontje Vogels was geweest en terugwandelde naar huis, zag hij dat er brand was...
nl.verhalenbank.49849
Als iemand zo’n boekje kocht, uh die mocht hij dat zelf niet aanraken, die mocht het dus zelf als ie het kocht niet aanraken door bijvoorbeeld. Eerst moest de verkoper van het boekje, het boekje in de handen hebben en de moest de verkoper zelf het in handen van de koper geven. Maar dan moest eerst die koper het boekje van A tot Z opzeggen. Wanneer hij dat...
nl.verhalenbank.70206
In het Kempische plaats Oostelbeers woonde vroeger een zekere Piet Vermeulen, die een vrouw had die niet kon praten. Die kwaal had ze al ruim zeven jaar. De meesten mannen zouden het fijn vinden, zo’n vrouw te hebben. Niet echter onze Piet Vermeulen. Hij had al heel wat afgedokterd. Ja hij was er zelfs mee naar de beroemde dokter Rillieux uit Oirschot...
nl.verhalenbank.70207
Rovers
Langs de kleine steenweg is nog 'n roofmoord gepleegd. 't ging om de cente zonder mir. Daar hebbe ze 'n soldaat de nek afgesneje. Ze wete nog de mense, die 't geflikt hebbe. Da ware Anneke Geboers van de Tuut of van Mien van Kuuske, zoas ze die noemde, en d'r was een de Kort en nog intje. Da noeme ze nou nog 't moordenaarslaantje. Da meske ha de...
nl.verhalenbank.41596
De wonderdokters die werden vroeger pintjesmeesters genoemd. En, zo’n pintjesmeester dat was in vroeger dagen ’n zeer geziene persoonlijkheid, omdat hij de gave bezat om zieken te genezen. Nou kon zo’n pintjesmeester zo’n man niet alleen de zieken genezen, maar hij had ook de gave om de duivel uit ’t lichaam van ‘n bezetene te verdrijven, want dat was...
nl.verhalenbank.128352
Ik heb hier namelijk een verhaaltje van Jan Prinsen uit Eersel en die moet eens gezien hebben dat de katten, poot aan poot dansten en dan zongen ze: “Nichtje heeft een stiklijf aan. Het is gestikt met zijde”.
nl.verhalenbank.70210
