Drie tanden in 't riet
A' ge 'ns goe' kijkt na' 't riet dad in de slôôten in in de kreken groeit, dan zulde zien, dad d'r in ieder bladsjen drie tanden staan; in daar is gêên êên bladsjen of die drie tanden staan d'r in.
In dad is nog uit den tijd dad Onze Lieven 'Eer mocht gaan vluchten naar Egypte. Ons Lieve Vrouw in Ons Lieven 'Eerken die zaten op 'nen...
nl.verhalenbank.10837
Dêr sjmit en de hetsemenkes
Doa woar ens eine jonge sjmit, dei good wirkde, meê tog noewets zoevuil kos ueverhoute, dat ê trouwe kos.
Zie meidje wônde nogal wiet van et durp aaf, op eê van de gehûgter.
Op eine oavend, dat et nogal laat gewoere woar, sjpuide hei zich noa heim dûrg ei binneweigsjke en moos ûrges ein beik uuversjteike, die langs eine berg...
nl.verhalenbank.10822
Brabantsche Overleveringen
5. De klokken van Wambeke waren niet gewijd, toen men reeds luiden wou voor de goddelijke diensten. Toen werden zij door "het Kwaad" opgenomen, en tot op den huidigen dag liggen zij, op het scheiden der beide gemeenten, te Liedekerke, begraven. - Ook op de Moret is een klokput, evenals te Eerneghem en te Aerseele.
nl.verhalenbank.10800
Brabantsche Overleveringen
4. Vóor een 40tal jaren vond men, bij het ploegen, met 100den hoefijzers van rijpaarden op zeker stuk land te Wambeke, niet ver van de oude Romeinsche heirbaan van Edingen op Assche. Daar zou, zegt een overblijfsel van aloude maren, ten tijde van Caesar een veldslag geleverd zijn. In 1845 vond men er ook eenen ijzeren marteel en...
nl.verhalenbank.10799
Brabantsche Overleveringen
3. Te Wambeke bij Ternath werd vóor meer dan 100 jaren, een achtergebleven, gekwetst Fransch soldaat door het vertorend volk vermoord. Nog kan men de twee putjes zien, die zijne ellebogen in den grond maakten, toen hij viel. Sedert heeft men nooit in die putjes een enkel graspijltje weten groeien. Vult men de holten met aarde,...
nl.verhalenbank.10798
Brabantsche Overleveringen
2. Op den berg, te Ledeberg onder Pamel, liggen eene gouden tafel en eene groote hoeveelheid gouden stoelen bedolven. Machtige en rijke vorsten zaten daar eens, op den berg, rond die tafel en op die stoelen te feesten, toen plots de aarde openscheurde, allen en alles verzwelgende. Nooit is men, trots alle pogingen, er in...
nl.verhalenbank.10797
Brabantsche Overleveringen
1. Op den Moretberg te Assche, ligt eene gouden tafel begraven, weleer aan de Romeinsche veldheeren toegehoord hebbende.
nl.verhalenbank.10796
De "dikke Linde" te Vlierzele
Te Vlierzele, wijk "Bussegem", staat eene oude en vermaarde linde, "de dikke linde" genaamd, bekend in den ganschen omtrek als de vergaderplaats van tooveressen, spooken, enz. Gaat men er zeven keeren rond, zoo beweren de oude lieden, en zegt men dan telkens: "hebt ge mij niet, pak mij", dan verschijnt er een veulen. Men zegt...
nl.verhalenbank.10795
De Waterduivel
Op een kwartuur gaans van de "plaats" van het Oost-Vlaandersche dorp Nevele liggen de zoogenaamde stein- of steenputten. Naar het zeggen van oude lieden bestond er daar vóor vele eeuwen, een geest of waterduivel, die, telkens een voorbijganger in de nabijheid kwam, eenen grooten steen in het water smeet, en dan schielijk zelf in de diepte...
nl.verhalenbank.10794
De Ridder van Keverenberg
Vóor omtrent vier eeuwen stond in dit dorp een fraai ridderslot, met vier ronde torens, en toebehoorende alsdan aan den beruchten van Keverenberg. Deze heer was in zijne jeugd zeer kristelijk en liefdadig. Hij offerde aan de kerk eenen schoonen zilveren kelk, waarin hij zijnen naam had laten graveeren.
Als hij bejaarder werd,...
nl.verhalenbank.10791
De gezonken Klok
In Deuren, een der gehuchten van Op-Oeteren, ligt een moeras, dat in zijn midden eenen poel verbergt, waar eertijds eene kerk heeft gestaan, toegewijd aan St-Tool. Deze kerk is, vóor eeuwen en eeuwen, door een bijzonder mirakel verzonken. Niemand kent het tijdstip, waarop deze gebeurtenis heeft plaats gevonden. Vóor een paar honderd jaren...
nl.verhalenbank.10790
De Klokkenput te Diepenbeek
Te Diepenbeek bij Hasselt bestaat er een put, waarin men alle nachten om twaalf uren een klok kan hooren luiden. Niemand durft er in gaan. Wanneer men tien meters diep is, valt men dood.
nl.verhalenbank.10756
Hoe Vinkhem aan zijnen naam gekomen is
In den tijd leefde er in de nabijheid van Veurne eene machtige edelvrouw. De bewoners van het omliggende hadden haar al dikwijls gevraagd, om hun een kerk te bouwen. Eindelijk besloot de kasteleines toe te stemmen, en toen de bewoners met hun verzoek weer afkwamen, naam zij boog en pijl en schoot zoover zij kon....
nl.verhalenbank.10755
Hoe de gemeenten aan hunnen naam gekomen zijn
Sint Pieter en Onz' Heer waren, gelijk bekend is, groote vrienden. Op zekeren dag kwamen ze van Ninove naar Aalst langs de Ninoofsche kassei. Sint Pieter voerde Onz' Heer op een kruiwagen. Onz' Heer was op zijn ronde om de gemeenten hunnen naam uit te deelen, en hij had ze allemaal op briefjes geschreven die...
nl.verhalenbank.10748
De Avinnenberg te Denderleeuw
Ten Noorden van Denderleeuw bevindt zich nevens den Dender een laag heuveltje. Als Onz' Heer en Sint Pieter bezig waren met hun paard en hun ploeg "den Dender uit te rijden", kwamen ze in de omstreken van Denderleeuw; en daar kon 't paard niet meer voort.
Onz' Heer zei tot Sint Pieter: "Kuisch de ploeg eens uit, zij is...
nl.verhalenbank.10747
Den Hoogen Blekker
Den Hoogen Blekker is, zooals onze lezers wellicht weten, een zandduin van onzen uitersten westhoek. Wie eenige dagen, 't zij in Nieuwpoort, 't zij in De Panne, doorbracht, verzuimde gewis niet de gelegenheid een uitstapje te doen naar den Hoogen Blekker, zoo genoemd, omdat hij zich eenige meters boven de overige duinen verheft, en...
nl.verhalenbank.10742
De Heirnesse te Gent
De Heirnesse (spreek d'Eirnesse), zoo vertelde mij dikwijls mijn grootmoeder, moest wel de Ergernesse (Ergernis) heeten, wegens het volgende voorval:
Tijdens de regeering van Napoleon was er een groote hongersnood onder het volk. Napoleon, onder voorwendsel van de ongelukkigen te helpen, verzamelde vele armen in een groote "barak",...
nl.verhalenbank.10741
De sage waaraan het ontstaan van den naam der stad Geeraardsbergen toegeschreven wordt. Deze laat ik hier beknopt volgen, naar Coomans' Richildis, waar zij op p.45-60 voorkomt:
In de 11e eeuw was alles in de omstreken der stad nog woest en wild, en een goed gedeelte der Dendervallei nog met bosch bedekt. Een rijk koopman van Leuven, vergezeld van zijn...
nl.verhalenbank.10740
Te Geeraardsbergen woonde in den tijd een man met buitengewone lichaamssterkte, die daarom bijgenaamd was de Duivel. Deze had zijn geld geborgen in eenen berg, gelijk de menschen het in den ouden tijd plachten te doen; doch een zekere Geeraard had zulks opgemerkt en was een deel van den schat gaan rooven. Toen de Duivel den diefstal ontdekte, besloot hij...
nl.verhalenbank.10739
Bergmannetjes te Casterlé
Op eene halve mijl afstand ten N.-O. der gemeente Casterlé ligt een heuvel, dien men algemeen den Aschberg noemt, waarsehijnlijk om den zandachtigen aard van zijnen grond.
Niet verre van dien berg lag vroeger eene weide, waar dagelijks een koewachter zijn vee te grazen dreef.
Om naar dien beemd te gaan, moest hij den Aschberg...
nl.verhalenbank.10734
