Doe't âlde Hiske v.d. Meer noch net troud wie, gong se us mei in pear fan har kammeraetskes nei Grinzer merke ta.
Doe stie dêr in tinte mei in swarte spegel der yn.
"Sille wy ris sjen hwat der foar ús weilein is? sei Hiske. Doe gongen se yn 'e tinte. Mar doe't Hiske yn 'e spegel seach, krige se in deakiste to sjen. Sy wennen yn Grinzer Pein. Har mem is...
nl.verhalenbank.16134
Op it plak, dêr't ús mem it swarte pleachbeest sjoen hat, seach omke Wibe in kear in swarte fôlle.
nl.verhalenbank.25951
In pleachbeest liket op in hiele dikke swarte houn mei hiel lang hier, dat sahwat sweeft.
By Japik Kuipers op 'e wei - by de Skieding - op 'e Parkwei kom us in jonge lâns. Dy jonge gong nei hûs ta. Oan 'e iene kant fan 'e wei wie in fytspaedtsje, oan 'e oare kant in reed. Doe passearde dy jonge dêr op 'e reed sa'n pleachbeest. It hier wie sa lang, dat de...
nl.verhalenbank.25947
Tsjinoer it hûs fan Japik Kuipers stie nòch in hûs. Dêr wenne IJe de Vries yn. Myn âldste suster wie dêr alris to helpen. Doe soe mem dêr ek hinne, hwat letter op 'e dei. Hja wie sahwat oan 'e Wilhelmina-hoeve ta.
Mem wie noait bang, hwant mem sei: "Ik haw in rein geweten, dan kin der my neat gebeure."
Doe kom der in swart ding op har ta. 't Wie hiel...
nl.verhalenbank.25948
Doe't myn man noch frijgesel wie, roan er ris mei trije fan syn maten op 'e Folgerster loane. Hy hat it faek forteld. Sy soenen nei Drachtster Kompenije ta.
't Wie joun. Sy hienen krekt in praetsje hawn, doe kom der in hiele grouwe, swarte houn oan mei gleone egen en wol sa great as thépantsjes en mei in hiele lange sturt. Dy sturt hong nei ûnderen ta....
nl.verhalenbank.16122
Myn man hat in kear in pleachbeest troffen. Dat wie op in nacht. Hy roan rjochtút op Trimunt oan. Hy roan op it fytspaed, doe kom der in swart ding njonken him. It hie fjouwer poaten en 't wie great en swart. It roan op it weinpaed njonken it fytspaed, mar dan alhiel op 'e kant, flak by Ouwe (har man).
Myn man sei "Goeie navend", mar it sei neat werom....
nl.verhalenbank.23467
Jan Heidsma wie op in kear by 't Spoekeloantsje by Drachtster Kompenije. Doe wie dêr in houn by him kom. 't Wie in dikke swarte houn en dy is twa kampslingten - sa'n njoggenhûndert meter - mei him op roan.
It spoeke dêr altyd. (Jan wie de broer fan Keimpe)
nl.verhalenbank.25985
Der wie in fint dy swearde en swetste altyd bot. Op in kear kaem er út 'e kroech. Doe hied er bot flokt en sein: "Ik bin foar de duvel net bang." Dy fint dat wie in koopman, hy handele yn gongelstokken. 't Wie de jouns let doe't er út 'e kroech kaem. 't Gebeurde hjir yn 'e Pein.
Hy wie op wei nei hûs ta. Doe't er op 'e Skieding wie kaem der in swart beest...
nl.verhalenbank.37577
Froeger woarden der faek bern bitsjoend.
Wy hadden in old wyfke by ons wonen, die bitsjoende de kienders, werd der altyd segd. Jelle Tryntsje heette se, se was heel old.
's Oavends deed se in wit mûtske op en swarte klompkes oan en dan sei se: "'k Mat mar even nei Drachten ta."
Dat dee se op 'e biezemstok.
nl.verhalenbank.26005
Us mem siet by myn suster. Doe wie se al âld en minnichjes. Sy seach nei in plak op 'e flier en sei: "Tink der om, net op dy swarte lint traepje."
"Is dêr dan in swart lint?" frege myn suster.
"Ja," sei se, "sjoch, dat rint nei 't finster ta en dêr giet it by op."
Mar myn suster seach neat.
In wike letter siet mem yn 't sintsje bûtendoar. Doe hie se 't...
nl.verhalenbank.25709
Alde Rikele Myt wie in tsjoenster, dy wenne hjir yn 'e buert. Alde Sweitse hie in bern yn 'e bernewein. Doe kom der in greate grouwe swarte kat oan. Doe hat Sweitse dy kat mei de biezem oer de rêch houd.
Alde Rikele Myt lei de oare deis mei de rêch kniisd op bêd.
nl.verhalenbank.23146
Soks mat hjir ekris yn de Pein foarfallen wêze. Doe wie der ien yn in wyt lekken, dy't in oaren ien bang meitsje woe. Doe't dy oare der oan kom wied er stean bleaun en hie sein: "Ik bin net bang foar dy iene wite, mar foar dy swarte, dy't der achter stiet." Doe wie dyselde mei 't wite lekken om 'e kop hiel hurd útnaeid.
nl.verhalenbank.27335
Olle Martens Hiltsje komt op in oavend op 'e Skieding bij de forten. Doe komt der opeens een dikke swarte hond op haer af met hiel groate ogen. En die bleef moar bij hoar. Se is doar bij fremde minsen inflogen, so bang was se.
nl.verhalenbank.26015
Yn Topweer ûnder Grinzer Pein gong myn skoanheit Emke Posthuma op in nacht oer de wei. Doe kom der in grouwe swarte houn oan en dy treau him trije kear oer de sleat. 't Wie in pleachbeest seinen se: in swart monster mei gleone egen.
nl.verhalenbank.23144
By âlde Sipke Albert yn 'e Grinzer Pein lei ek altyd jouns in pleachbeest foar hûs. 't Wie in great ding, dik en rûch en swart mei in pear greate gleone egen yn 'e kop.
Sipke Albert wie koopman en wenne allinnich. Hy hie wol sinten.
nl.verhalenbank.25713
Piter Claus wenne op 'e Boelensloane. Op in kear soe er mei syn âldste jonkje Halbe nei de Feanster boat ta. Dêr moesten se hwat weihelje. Piter hie de kroade meinom.
Doe't se omtrint oan 't Blauhûs ta wienen, koenen se ôfbûge en in binnenweike del. Dat snie in eintsje ôf.
Dêr spoeke it altyd.
Doe sei Piter tsjin 't jonkje: "As der aenst hwat oankomt,...
nl.verhalenbank.25922
Wibe van der Woude, dy wenne op Fryske Poalen. Hy hie op 'e fyts nei syn heit west; dy wenne yn Trimunt yn in olle woanwein. Doe't er oan 'e Skâns ta wie, doe gong der hwat foar him op, in great swart ding, krekt as in kachel. It botste hyltyd mar foar him op. Hy waerd deabinaud.
nl.verhalenbank.25891
In tsjoenster kin har yn in swarte kat foroarje.
Soms joegen se in kat wol us in opdonder, dan koenen se de oare deis gewaer wurde hwa't de tsjoenster wie.
nl.verhalenbank.25981
Yn 'e Twizeler Mieden wenne in âld wiif, dy hie in swarte spegel. Dêr reizge it jongfolk wol hinne om dêr yn to sjen.
nl.verhalenbank.31925
Bearn Smook (= B. Mulder) hie nei de Pein ta west. Hy wenne op 't Ketting. (healwei 't Fean en de Pein)
Dêr't nou Haring Pama wennet, dêr stie doe neat, dêr kom him ynienen in lyts mantsje op side mei in filten huodtsje op. 't Wie in meter lang en 't snúfde hyltyd mar.
"Dat mantsje roan njonken my," sei Bearn, "hy wie hielendal yn 't swart. Roetswart wie...
nl.verhalenbank.26902