Foarhinne wienen der minsken, dy woarden mei de helm geboaren. Dy moesten alles sjen. 't Wienen meast manlju. Men heart der nou net mear fan.
nl.verhalenbank.33538
By dyselde boer hat myn wiif har heit arbeider west. It gong dêr altyd raer op dy plaets. Nachts rieden de weinen op 'e telle út har sels hinne en wer. De boer hearde it ratteljen fan 'e weinen en koe der net fan sliepe. Skoanheit wie doe noch jong. Dy slepte yn 'e stâl yn 't bêdsté. Dy stjûrde hy op in nacht nei de telle ta om to sjen. Sels doarst er...
nl.verhalenbank.33537
Ik wie noch gjin 25 jier doe kom ik to wenjen op 'e Skieding tusken Oerterp en Grinzerpein. Doe wienen dêr minsken dy seagen dêr ljochtsjes, sa nou en dan.
"Hjir komt hwat," seinen se, "dat kin net útbliuwe." En it bleau ek net út.
De tram kom dêr lâns. 't Wie tjirmerij.
nl.verhalenbank.33535
Der hie ek us in spoek oan 'e âlde reed op in molkbus sitten mei in aengesicht foar. Feikje koe net sjen of it in frommes of in man wie.
nl.verhalenbank.22310
Hjir tichteby op Mûntsjetille wenne in frou, dat wie Feikje Postma. Dy wie troud mei Albert Alma. Hja is in pear wiken lyn stoarn.
Op in joun sei se: "Ik haw in spoek sjoen. 't Is in frommes. Hja rint altyd oan myn hûs ta, fan 'e feart ôf. Ik sei tsjin Albert: - Ik wol har hjir net langer ha - Doe is Albert der út gong, achter it spoek oan. Wy ha 't...
nl.verhalenbank.22309
Us mem en dy soenen us in kear nei 't Fean ta. Dêr roannen se hinne. Sy hienen in lytse jonge by har. Doe seagen se ûnderweis in lykstaesje oan 'e oare kant de wei. Dat doogde lang net. Sy binne fuort werom gong.
nl.verhalenbank.22316
By Mountsjetille oan 't Knjillisdjip seagen se froeger ljochtsjes by jountiid. Doe seinen se: "Dêr komt in wei lâns skielk." En dy wei is der èk kom.
nl.verhalenbank.32662
Ek op in kear doe soe Wibe Alma nei hûs ta. Doe wie der tichte by syn hûs samar in earm troch de hage hinne kom. ('t Wie in skerpe toarnehage)
Dat wie de duvel, dy woe him ha.
nl.verhalenbank.22320
Der wenne ien yn Surhuzum, dat wie in raren. Dy flokte alles byelkoar, it koe him neat skele hwat er die.
Op in kear doe kom er út 'e herberch by Hulshof wei, en doe woarde er smiten. Boven oer de beammen hinne. Hy hat noait sjoen hwat dat dien hat. Mar it hat him de kraech koste. Hy is der oan stoarn.
nl.verhalenbank.20682
Krekt nei de lêste oarloch wienen ik en myn jonge by de Swâdde yn Twizelerheide. 't Wie sahwat by de froegere flapbrêge. Ik wie oan 'e iene kant fan 'e feart en ik soe myn jonge oerhelje. 't Is sa'n 30 jier lyn. Myn jonge is nou 40.
"Ik sjoch hjir hwat, heit", sei Jan.
Jan koe net in stap mear gean. "'t Is in ezel of in lyts bont hynderke. En dêr sit in...
nl.verhalenbank.36744
Yn 'e Harkema stie in hûske, dêr wenne froeger Jan Hamstra yn. Dy syn wiif dat moest yn 'e kream fan har earste bern.
Sy seach in lykstaesje. Der lei in wite doek achter oer de kiste hinne. Alle minsken dy't achter de kiste oan roannen, koe se wol. 't Wienen lju út har buorren. (buorreplicht!)
Hja is yn 'e kream stoarn. Sy hie har eigen lykstaesje sjoen....
nl.verhalenbank.22318
Yn Surhuzum wie froeger in soad foartsjirmerij.
Iksels ha 't ek us meimakke. Ik wie doe sa'n twintich jier. It wie sahwat sawn ûre op 'e joun doe hearde ik hiel dúdlik timmerjen, in lyts eintsje fan ús ôf. Ik gong der hinne om to sjen. Mar der wie neat.
Letter kom op dat plak in hûs to stean.
nl.verhalenbank.20684
Alde Rapke wenne to Koartwâld. Hy wie timmerman. Dy wie mei de helm geboaren. Nachts moest hy der faek ôf. Dan seach er lykstaesjes.
Ik ha wol gauris heard dat lju dy't midden op 'e wei roannen samar oan kant set woarden, sûnder dat se hwat seagen. Dan passearde der in lykstaesje.
nl.verhalenbank.20685
Op it Skeanpaed yn 'e Harkema seagen wy froeger wol wylde lantearnen yn 'e nacht. Dat bitsjutten fytsen en auto's.
nl.verhalenbank.22327
Wy seagen hjir froeger de wylde lantearnen yn 'e fierte.
Der wienen minsken, dy doarsten dêr net lâns, hwant dy wylde lantearnen kamen dan op har ta, biwearden se.
nl.verhalenbank.29695
As jo jouns in swarte kat treffe, wêz dan op jou hoede.
nl.verhalenbank.21573
Yn Minnertsgea hat in man wenne, dy gong der nachts op út om lykstaesjes to sjen. It kom altyd nei.
nl.verhalenbank.22263
Dyselde frou kom ris op in nacht thús mei har man. Doe roannen se by in café lâns. Dêr siet in swarte kat yn 'e doar. De doar stie yn 't kier.
Doe sei dy frou tsjin har man: "Der net nei skoppe, hear, hwant dat is de duvel dy't dêr sit!"
nl.verhalenbank.32661
Myn frou har pake ried ris op 'e bargewein nei Ljouwert ta yn 'e iere moarn. 't Wie op in freed en 't wie noch tsjuster. Doe frege der ûnderweis ien oft er mei ride mocht en dy kom njonken him to sitten op 'e wein.
Doe't se in eintsje riden hienen sei dyselde: "Wy matte even oan kant gean, hwant der komt in lykstaesje oan." Pake wie oan kant gien, mar hy...
nl.verhalenbank.32664
Yn Twizelerheide hearden se midden yn 'e nacht in hoanne kraeijen op 't keale fjild. Mar der wie neat. Tsien jier letter stie dêr in spultsje en dêr wienen ek hinnen en hoannen.
nl.verhalenbank.21680
