Da [met de helm geboren] beteikende, da zo iemand een vel over de kop had, toetie opte wèreld kwam. Zo iemand zou veurspoedig opgroeie. En zo’n minse koste de dingen zien, veur da ze gebeurde.
nl.verhalenbank.50426
Dwoaslichjes ware kleine lichjes, die soaves rondzweefde. De minsen zage ze gewoonlijk wiedaf. Ze zèje wel, dat ’t de ziele ware van ongedöpte kiender. Mar ik geleuf er niks van.
nl.verhalenbank.50304
D’r was es zwoar onweer. Ik was buten en onderweg. Ik was kort bé’j de meule. En ik ging schule onder de meule. Ienens sloeg de bliksem op ’n meuleroei. D’r kwam ’n vuurbol nor beneje, mar drie of vier trèj van mien af. D’r gebeurde niks. ’t Stonk ’n bietje. Ik kreeg zeker zwaveldamp ien mien neus. Da kos ik wel ruke. Mar ik mankierde niks. Toen de bui...
nl.verhalenbank.28675
Dwoaslichte zien nie ien den hemel, nie ien de hel en ok nie in ’t vagevuur. De minse zèje, dat ’t de ziele ware van ongedöpte kiender. Die kwame soaves wel es as lichjes rondzweve. De minse zage ze dan wel en gingen ’r op af. Ze liepe ze wel achternoa um te zien, wor ze bleve en wa ’t eigelijk vör dinge ware. En zo kwame die minse wel ’s ien ’t woater...
nl.verhalenbank.50211
Dor liep al ’n hele tied snachs ’n witte geit rond. Veul minse hadden ’m gezien. En ze vroegen: “Is die geit van ou?” “Nee”. “Van ou?” “Nee”. Hé’j was van niemand. Op ’n oavend zèj er iemand: “D’r lupt de geit wer over den diek”. De minse ginge kieke. Mar de geit was ienens weg. En gin mins het ’m lotter nog gezien.
nl.verhalenbank.50402
Kees Janse zag veul dingen al van teveure. Hé’j zèj ’s ’n keer tegen iemand: “Kom ’s op zij van ’t huus stoan”. De man gieng mee. En Kees zèj: “Zie gé’j da? Dor geet ’n liek hen en d’r is mar één wage achter en mar weinig volk”. Den aandre zag niks. Inkele dage lotter kwam er ’n ouwe moeder logere bé’j Hendrik Aarntzen. Ze stierf gaauwechtig. Ze zou ien...
nl.verhalenbank.50356
We zoue op ’n nach gon ulke [bunzings vangen]. Mee z’n drieë. Mien bruur en ik en Jos de Hoan. We hadde twee honde bé’j ons: Kees en Taks. We hadde ’n eindje gelopen en zèje ienens: “Verrek, gund is braand”. We zoue gon kieke. We lope nève de meulen op. Toen kosse we de vlamme duidelijk zien. We ginge bé’j van den Brink um ’t huus hen en zèje: “Verrek, ’t...
nl.verhalenbank.50375
As ’n vruchboom twee keer per joar bloeij, ista gin bes teike. Da gebeurden es bé’j Hannes Moerkerk. De pèrebom ston dor vör de twedde keer te bloeije. Vrouw Moerkerk zèj toe: “Da zie ik nie gern. Da gif ’n bruud of ’n liek. ’n Bruud da kan nie mer, want ze zien bé’j ons allemol getrouwd. Dus mot ’t ’n liek worre”. Kort dorop is Bart, de schoonzoon,...
nl.verhalenbank.50201
’t Mot vroeger bij ’t kruuspunt nor ’t Galgendoal gespok hemme. Sommige minse zage doar witte kenienekes. Ik heb ze nooit gezien.
nl.verhalenbank.50334
Dorover hè voader verteld. Hé’j zèj dat ie ’t eiges ha gezien. Hé’j zag soaves is ’n keer ’n heel grote gloeiende bal on den horizon en dorbove was de hele loch vuurrood. Toe rieptie moeder en zèj: “Kom ’s on ’t raam kieke. Da is beslis ’n vörbeduisel”. ’n Por monde dornoa brok den oorlog van 1914 uut.
nl.verhalenbank.50218
Ik was nog jong. Wel gieng ik al nor schol. We zate op ’n zondagnomiddig, um ’n uur of vier, same bute optebank. Voader en moeder waren d’r ok bé’j. Ienens zag ik over den diek ’n liekstoet vurbé’j komme, mè mar inkele minse d’r bé’j. Ik zèj tege voader en moeder: “Kiek es, ’n begraffenis op zondag”. “Och jong, ge ziet gek”, zèje ze, want zé’j zage niks....
nl.verhalenbank.50184
Ik was ’n joar of 18 en ik werkte opte twedde febriek [steenfabriek]. Nöl Tunnisse werkte opte erste febriek. We zate mèd’n pluugske aander minse wa te schofte. Opens hörde we wa bé’j de rivier tegenover de erste febriek. En d’r holde wa minse nor toe. Iemes van ons pluugske zèj: “D’r zal iemes mèd’t steenkrujje van de pril [plank] afgevalle zien”. ’n...
nl.verhalenbank.50199
Tussen twoalf en één,
Zien de spoken opte been.
Da zèj mien voader duk. Hé’j vertelde ok van ’n spook in Huse. Meschien het ie ’t wel gehörd van grötvoader. Ien Huse het ’t vroeger ok wel gespokt. Ien ’n huus, ik wet nie mer woar, hörde de minse duk veul lève: geklop en gehamer, gekrijs en zo wa. Mar ze zage nooit iets. Wat ’t was en wie ’t...
nl.verhalenbank.44777
D’r was ien Huse ’n spook ien actie. En de minse die ’m gezien of gehörd hadde, gienge nor de poaters en vertelden ’t. De poaters zèje: “D’r zal wel iemand komme”. En d’r kwam ’n poater. Toen die alles gehörd had, miek ie ’n ronde kring med’n stok. En dor mos ’t spook ienkomme. De poater bidde, dat ’t zweit um van de kop af liep. Noa ’n half uurke mos ’t...
nl.verhalenbank.50236
Mien voader en moeder hadde ’n handeltje ien van alles en nog wat, ok ien schervegerei [aardewerk]. Zo mos ik ens daags vör de kermis nor Doornenburg mee ètesborde. Ik broch ze nor de minse, wor ik zien mos, beurde ’t geld en gieng wer nor huus. ’t Was al ien den oavend. Opten terugweg zie ik ’n witte kenien vör mien uut huppele. Ik doch: “Die mot ik mar...
nl.verhalenbank.50181
As ’t woater dich zit mee ies en ge hört hulpgeroep, zie dan vurzichtig. Goa nie ’t ies op. Want dan verdrinkt er en. As ’t geroep vur twoalf uur gehörd wier, gebeurde ’t ongeluk gaauw. As ’t geluid na twoalf uur kwam, dat kos ’t nog lang dure vurda ’t ongeluk gebeurde. Da was zo bij alle vörtekens.
nl.verhalenbank.50244
Ze zegge, dattat veul minse overkomme is. Jan Willems verteldenes, dat ’t mee hum ok was gebeurd. Toetie soaves es ’n keer dör de gemeinte gieng, was ie zo mar ienens ien ’n graaf gezet. Mar toe ze ’m vroege: “Mar Jan, wie deej da?”, zètie: “Bè [wel], Schiedam!”
nl.verhalenbank.49715
Vroeger waren ’r vrijmetselaars. En d’r ware twee groepe. Kwam je bé’j de rieke groep dan had je je kosje gekoch. Bé’j de twidde groep, de èrme, mos je werke. De lede van de werkgroep hadde ’n werkkamertje. Dor zate gin vensters ien. ’t Was er hardstikke duuster. En die lede krege kleine gouwe gereedschappe: ’n trufelke, ’n hamerke en ’n voegspieker. Da...
nl.verhalenbank.50250
Minse, die oneerlijk zien gewes, die d’aander minse nie genoeg betoalde, of op ’n aand’re manier afzette of bedroge, kossenet ien ’t graf nied uuthouwe. No den dood en de begraffenis zage de minse ze dan soms buten op de bank zitten, of over ’n hekkepos leune of zoiets. En ge kos ze dan goed terugkenne. Zo kwam Dos M. ok terug. Hé’j was duk oneerlijk...
nl.verhalenbank.49661
Vos in Flieren brien af. De burlui en aandre holden nog uut ’t huus, wa ze kosse. Dor kwam ok iemand met ’n beeldje van den H. Martinus ondrage. Die is de patroon van Gendt. Hendje Arts, ’n pruufkjelje en ’n grote grappemaker, zèj: “Gooi ’m er wer ien, gooi ’m er wer ien! Dan had ie mar beter op mosse passe!
nl.verhalenbank.50324
