In swarte kat seagen se froeger faek foar in tsjoenster oan. Der wie in âld minske yn Boelensloane, dy gong foar in tsjoenster troch. Dy koe har ek yn in kat foroarje, seinen se. Hja hie wichterbeammen, dêr wienen de wichters fan bitsjoend.
Us mem hat ris by dat minske kofjedronken. Doe't se thús kom hat se har it hart út it liif koarre. Dy kofje hie...
nl.verhalenbank.37981
In man wie mei syn jonge op in joun ûnderweis. 't Wie in bytsje mistich. Doe seagen se hwat wyts hinne en wer gean. 't Wie in skiep, dat siet oan 't tou en dat draeide om in pealtsje hinne.
De man wie spûkachtich en fortroude it net. Hy sei tsjin syn soan: "Giet it of sweeft it?"
"It sweeft, heit", sei er.
"Set dan sok", sei de heit, en dêr draefden se...
nl.verhalenbank.37980
Hjir flak by op it Ketting is in lyts loantsje. Dêr kommen de âldere minsken noait del. Sy wienen dêr bang foar, hwant it doogde dêr net. In sekere feint, dy't by syn mem yn wenne, kom ris út 'e kroech. Smook hiet er. "As der dan in duvel is," hied er sein, "dan mei 'k him sjen en dan mei er my de kop omdraeije." 't Wie in opskepper en in nuveren. Hy wie...
nl.verhalenbank.26845
Der spûke op dat plak ek in grouwe, swarte houn. Doe't myn man syn broer noch forkearing hie, kom er dêr us in kear lâns mei Frouk. Dat wie syn faem. Hy roan in eintsje achter Frouk oan. Frouk bigong ynienen to razen. Sy seach hwat.
Doe't myn swager by har wie, hie der neat mear west. 't Hie hwat west, sei Frouk, dat great wie en swart en 't hie greate...
nl.verhalenbank.19874
Dy't it mei heit oan 'e stok krige, dat wie net bêst.
Hy wie ta in moart yn steat.
Op in kear doe hied er blauwe Turken kocht fan Jarich Hollander. Jarich wenne ek oan 'e Fjouwer Roede, flak by heit en dy. Blauwe Turken dat binne ierappels. Jarich sei, dy moesten bêst wêze.
Mar sy koenen dy ierappels net ite, sy wienen sterk. Heit hie se bitelle, dus sy...
nl.verhalenbank.22210
De Wouda's fan Surhústerfean wienen ek tige sterk.
Bindert Feikes Wouda wenne oan 'e Keale Wei tusken Surhústerfean en Doezum yn. Dy hie in soan, dy wie ûnbidige sterk.
Op in kear, wylst Bindert mei in wein mei strie ûnderweis wie, hienen twa plysjes him oppakt en meinaem. Se soenen him nei Bûtenpost ta bringe, nei de marechausseekaserne omt er yn...
nl.verhalenbank.38370
Op in joun seagen wy by de Skieding wylde lantearnen. Dy bleauwen dêr op trije plakken stean. Op dy trije plakken kommen letter twa hûzen en in skoalle. De skoalle stiet der noch, de huzen net mear. 't Wie op 'e Skieding fan Grinzer Pein.
nl.verhalenbank.25396
By it Bomkleaster yn 'e buert, dêr ha jy de Skalkepaden, dwars troch de lannen hinne. Dêr spoeke in great wyt frommes.
nl.verhalenbank.27231
't Wie yn 'e oarloch. Greate Pier wie op it lân oan 't ploegjen. Doe kom der in man by him op 't lân, dy moest by Greate Pier wêze. "Witte jo hwer't er wennet?" frege er.
Doe nom Pier de ploech fan 'e groun en sei: "Dêr wennet er, hjir stiet er."
nl.verhalenbank.37977
Ik molle froeger gauris. 'k Wie op in kear fan hûs, ik siet yn 'e buert fan Almelo. Dy deis hie 'k gjin sin oan moljen. It wie krekt as drukte my hwat.
Der kommen in pear eksters by my, dy skatteren hyltyd om my hinne. De jouns krige ik in tillegram. Myn heit wie slim siik, ik moest thúskomme. De eksters wienen de boaden.
nl.verhalenbank.26852
Der sit in monster yn 't wetter. Dêrom mat men by 't donker noait to ticht by 't wetter lâns. Hwant dat lûkt. Dan kin men samar fordrinke.
nl.verhalenbank.26846
Sterke Hearke wie tige sterk. Hy holp de slachters wolris. Harm Thys-jonges fan Surhústerfean wienen slachters. Sterke Hearke moest in dikke bolle by har bringe. Dy stie op stâl en wie frijhwat wyld.
Hearke gong der hinne en makke de bolle los. Doe die de bolle in rare slach en smiet Hearke om.
Hearke sei: "Stil, beestje." Doe hie Hearke him wol sa goed...
nl.verhalenbank.25397
Myn heit kom fan Lúxwolde yn Grinslân. Hy hat yn Greategast by de boer tsjinne as feint. Doe hied er al forkearing mei mem. De wask brocht er altyd fuort. Dan gong er in smel paedtsje lâns mei klaphekjes. Dat is der nou net mear, dat paedtsje.
Op in joun hied er de wask wer nei 't doarp brocht. Hy kom werom en roan dat paedtsje lâns. 't Wie al let. Hy...
nl.verhalenbank.24260
Wol men gjin lêst fan nachtmerjes ha dan mat men de klompen achterstofoar foar 't bêd sette.
nl.verhalenbank.22163
In wikseldaelder krigen se fan 'e duvel. Dy groeide altyd wer oan. Se moesten oppasse dat se him noait hielendal útjoegen.
nl.verhalenbank.36076
In tsjoenster wie meastal in âld-minske. Janne Luts wie yn myn bernetiid in tsjoenster yn 'e Boelensloane. Sy brocht altyd hwat by ús, dat moesten wy opite, mar dat doarsten wy net heal to dwaen.
In tsjoenster foroare har faek yn in kat. Op in kear hie yn 'e Boelensloane in man in fremde swarte kat by him yn 'e hûs. Hy hat dy kat pakt en slein en der út...
nl.verhalenbank.36062
Der wie in faem, dy wenne by de boer.
Dy sei op in kear: "'k Wol joun in feint ha, as is 't de duvel ek."
De jouns dan ite se. As dat op is, meitsje se de tafel skjin.
Dan komt der ien by de doar. It is de duvel.
Hy giet by de oaren sitten.
Dan seit de boer tomûk tsjin 'e faem: "Witst wol hwa't it is?"
"Né", seit se.
"Dy man hat ien goeije skonk en ien...
nl.verhalenbank.22215
Douwe Stavasius fan Grinzer Pein seach lykstaesjes.
Boardzer Bruining fan Boelensloane ek. Dy leeft noch.
Men mat noait midden op 'e wei rinne, hwant der kin us in lykstaesje oankomme, sûnder dat men it sjocht. Dan wurde jo fan 'e wei ôfsmiten.
nl.verhalenbank.25234
Op 'e merke op 'e Like stie froeger in tintsje, dêr siet in swarte spegel yn. De faem dy't dêr yn seach koe har takomstige man sjen. En omgekeard seach de feint syn takomstich wiif.
As jo net trouden krigen jo in deakiste to sjen.
nl.verhalenbank.25235
Tsjoensters forgaderje as katten.
nl.verhalenbank.22214
