Se hadden hier froeger faek kransen in 'e kussens. Myn skoansuster Cor was noait goed. Doe hè se 't kussen openmaakt en doar saten kransen in.
nl.verhalenbank.26340
Alde Jehannes Wyts fan Boelensloane wie ek in tsjoenster.
Har dochter woun in bern oer. Doe kom dat bern by Wyts yn. Mar dat bern woarde siik en 't gong dea. Wyts hie 't bern deatsjoend.
nl.verhalenbank.38005
Olle Bearn van der Woude het us op in freemde kat skootn. Hy roakte him ook. Moar 't was olle Jelle Tryntsje. Die had de folgende dag rode en blauwe plekken oan 'e hals.
nl.verhalenbank.26009
As ien Ingelse sykte hie, moest er in pûdtsje mei in pod der yn op it boarst ha.
nl.verhalenbank.19510
As minsken de koarts hienen gongen se wol hinne en nommen in hountsje mei op bêd. Dan krige dat hountsje de koarts. It bigoun to triljen en it woarde meger. De minsken wienen dan sels de koarts kwyt.
nl.verhalenbank.19502
Hjir kom froeger in sekere Hindrik v.d. Molen, dy hie pikelhearrings to keap. Wy wienen allegear in bytsje bang foar him, hwant se seinen, as hy it fé oanrekke, dan woarde dat siik. Hy bitsjoende de beesten.
nl.verhalenbank.19509
Froeger stond hier op 'e heide een spittehutje. 't Minske had altyd foar mode sundags te naaien. In de week naaide se niet.
't Minske werd siek en moest stervn, moar sij kon niet stervn. "Het se ook wat oan," sei der een, "dat op sondag noaid is?" Dat was het geval. It hemd dat se dreog was op sundag naaid. Se hebben het hoar úttrokkn en toen ging se dood.
nl.verhalenbank.26880
Janke was troud met Gosse Meijer, een broer fan Piter Meijer. Hoar man behandelde hoar skandoalich en liet hoar in de steek. Toen ging Janke noar de sakjeplakkerij in Houtigehage. Doar was Klaas Tuinstra de boas fan.
Moar se werd siek. Se moest rusten op bedde en kreeg de fliegende tering.
Klaes Tuinstra, hoar boas, besocht hoar elke dag.
Janke was wel...
nl.verhalenbank.26881
Alde Rikele Myt wie in tsjoenster, dy wenne hjir yn 'e buert. Alde Sweitse hie in bern yn 'e bernewein. Doe kom der in greate grouwe swarte kat oan. Doe hat Sweitse dy kat mei de biezem oer de rêch houd.
Alde Rikele Myt lei de oare deis mei de rêch kniisd op bêd.
nl.verhalenbank.23146
Yn 'e Wylp wenne in sekere Auke Dykstra, dy wie net by it fé fortroud. Dêr wienen de boeren allegear hwat bang foar.
Der wenne ek in boer, dat wie Jan Farwyk, dy hie in mot mei biggen. Dy biggen wienen trije wiken âld.
Auke Dykstra kom dêr, hy gong by de mot stean en hy gong mar krekt even mei 't stokje oer dy biggen hinne. Sa jage hy se ta 't nêst út.
De...
nl.verhalenbank.26016
Doar woonde froeger een feintje bij de Skieding, die huisde doar met een meisje. 't Was Gurbe Steensma. Hij woont nu in Drachten in Rustoord. 't Meiske ging noar de koartlegger. Die sei, 't meiske sou overlijden as se een en twintig joar old was.
De minsken seiden teugen hoar: Loof doar niet in, moar 't sat heur altijd dwars. Se moest der altijd an...
nl.verhalenbank.26983
By ús pake en dy wie in bern bitsjoend. Sy joegen pake de rie, hy moest in tsjettel mei wetter siede en dêr nuddels yn dwaen.
Doe gongen pake en dy nei Ritske Aeltsje ta. Dy fortochten se der fan dat hja de tsjoenster wie. Dêr sieten de doarren fêst. Hja hie hyltyd mar roppen: "Ik sil 't noait wer dwaen! Ik sil 't noait wer dwaen!"
nl.verhalenbank.25935
De man fan myn suster syn heit was doadlik siek.
Moar hij ging telkens van bed. Dan wou hy syn mooiste kleern oan hebn en dan fot.
Dan kwam hij te stervn en hij werd begroavn.
Moar elke nacht was der wat bij de kast. De kleerkast. De dochter ontdekt it. Toen hoorden se allen het gerammel in de kast, krekt so as hij bij syn leven gedoan had as hij bij de...
nl.verhalenbank.26873
Jelle Tryntsje het in seun had. Die seun had ruzie met olle Jelle Tryntsje. Hij het hier in de buurt woond.
De hinnen lagen toen bij him met de kop omdraaid, de swienen lagen dood en alle fé was siek. Dat was het wark fan Jelle Tryntsje, die had doar alles bitsjoend.
nl.verhalenbank.26877
Wel een fyftich joar leden kwam hier een boer te wonen. Hy kwam uut Gelderland en hy had een wyf en in stuk of vijf kiender. 't Was een hiel aparte huusholding.
It minske was gewoan minskeschuw - se durfde met gien een te proaten en sy kwam noait tofoarskyn. En de kiender woaren net zo. Se durfden niet met andere kiender te speulen.
Moar de keardel was...
nl.verhalenbank.26979
Wy hienen mar ien koe. Dêr wienen wy wiis mei.
Der kom op in kear in keardel by ús. Dat wie Jehannes Bekkema. Dat wie in tsjoenster. Dy gong nei de koe ta. Hy struts mei de hân earst oer de iene side en doe oer de oare side hinne.
Ik sei tsjin Sierd: "Dit is mis. Jehannes hie net by de koe wêze matten, hwant 't is in tsjoenster."
En 't kom al sa út. De...
nl.verhalenbank.21107
Rikele Myt wie in tsjoenster. Dy wenne by de Skieding. Dy hat us in kear in jonkje bitsjoend. It bern hat tiden sukkele. Dokter hat it bern op 't lêst wer better makke.
nl.verhalenbank.27160
Us heit wie hynstekoopman hjir yn Grinzerpein. Sierd de Vries en syn frou Wytske wennen hjir ek. Hja kamen wolris by ús om in hynder to keapjen, dan kaem Wytske mei en dan bleauwen se by ús to jounpraten. Se hienen fjouwer bern: Jelle, Ielkje, Foppe en Evert.
As it hwat letter waerd, sei Wytske: "Wy matte wer nei hûs." Dat wie om Foppe, in lytse, bleke...
nl.verhalenbank.32010
Rikele Myt wie in greate tsjoenster. Sy helle altyd wetter út 'e put by myn memme suster Trynmoai.
Doe rekke it dochterke fan Trynmoai bitsjoend. 't Bern gûlde jouns altyd, dan hie 't stumper pine. Doe gong Japik-om nei de duvelbanner ta. Hy krige guod, dêr moesten de mem en it berntsje elk fan ynnimme. En it bern moest fan 't boarst.
Doe frege Japik-om:...
nl.verhalenbank.19497
It wie yn Grinzer Pein. Ik en myn earste man kommen op in jountiid út it tsjerkje. Wy kommen fan 'e sangforieniging. 't Wie tsjuster. Ynienen stienen wy yn 't folle ljocht.
Wy gongen nei heit en dy ta. Dêr fortelde ik hwat wy sjoen hienen. "Hwat soe soks nou bitsjutte?" frege ik.
Doe sei heit: "Moarn sil ik jimme fortelle hwat jim sjoen ha."
De oare...
nl.verhalenbank.23132
