Us âlden hâldden ús foar om nachts noait midden op 'e wei to rinnen. Marten van Kammen seach net sa bêst. Dêrom roan dy nachts àl midden op 'e wei. Mar dat moest er bilije. Hy woarde op in kear samar opkrigen en oan 'e kant fan 'e sleat smiten. En hy hie noait in minske sjoen.
nl.verhalenbank.36301
Vroeger had je hier een spookweg, de weg van Benthuize. Mense zat, die daar niet allenig heen dorste. Maar wat ze nou zagge of wat d'r nou precies beurde, dat heb ik nooit gehoord.
nl.verhalenbank.72582
It gebeurde froeger wolris, dat ien samar oan kant stompt waerd, as der in lykstaesje passeare moest.
nl.verhalenbank.25633
Bij die boerderij die daar op de plaats van het slot staat* daar dorste de mense vroeger niet langs. De mense zegge dan 't een, dan 't ander.
nl.verhalenbank.70155
Klaes Kooistra yn 'e Harkema stapte mei in ploechje oar jongfolk út 'e Harkema de wei del. Doe sei er ynienen: "Even oan kant, der komt hwat oan." Doe kom der in lykstaesje foarby. Klaes wie de iennige dy't it seach.
nl.verhalenbank.26857
Vuurbollen zijn meermalen gezien als een beangstigend vuur midden op de weg.
nl.verhalenbank.46147
Duvel zat joe soms ook noa; zo zeden tenminste dei wat lu.
Zokke mensn mainen dat vaste; ik wait toch van ains, dei zok kepot loopn het bienoa; van Winschootn heer noar Stadsknoal, omdat er wat achter ons aan zat. Inains was t ding weg west. Nou, wel zol dat aans weezn as duvel?
nl.verhalenbank.44585
Rin nachts noait midden op 'e wei, waerd ús altyd yndruid.
nl.verhalenbank.37122
Op 'e Griene Wei to Eastemar roan froeger in fôlle mei in brijpot.
nl.verhalenbank.36167
To Diepswal, oan dizz' kant de Like, is al us ien smiten woarn.
nl.verhalenbank.19597
Oan 'e forbiningswei tusken Oerterp en Drachtster kompenije - dat doe noch sânwei wie, der spoeke it alle jounen froeger.
nl.verhalenbank.23388
It is ús altyd foarhâlden woarn noait midden op 'e wei to rinnen by nacht. In minske kin dan oer in lykstaesje hinne smiten wurde.
nl.verhalenbank.36141
Wy woarden altyd warskôge: Rin noait midden op it paed by nacht. Dû kinst troch in lykstaesje oan kant set wurde. Guon fan 'e Westerein is dat wol oerkom.
nl.verhalenbank.36344
Myn neef Sytse Jager fan 'e Harkema wie in raren ien. Hy is samar fan 't paed smiten woarn, ta trije kear ta, sûnder dat der ien to sjen wie.
nl.verhalenbank.25887
Dat waren van die lichtjes, je zag ze in de polder. Mijn vader was
in de polder die zag d'r een dwars over de weg gaan.
nl.verhalenbank.126530
Wy ha hjir yn 'e buert yn in âld hûs wenne.
"Sjoch," sei 'k op in joun tsjin ús mem, "it binne dêr allegear ljochten." "Ja," sei se, "dêr kin wolris in drokke wei komme."
In jier twa, trije lettere is dy wei der kom.
nl.verhalenbank.16121
Men mat noait midden op 'e wei rinne. Dan kin men samar oan kant reage wurde. Hwant dan rinne je yn 'e wei. Der kin in lykstaesje wêze.
nl.verhalenbank.19513
In minske mat noait midden op 'e wei rinne fanwege de lykstaesjes.
nl.verhalenbank.38669
Froeger seinen se, as jy nachts 12 ûre oer de wei rounen, gongen jy oer in lyk hinne.
nl.verhalenbank.33101
De âlden fan 'e Harkema rinne hjoed-de-dei noch altyd net midden op 'e wei omdat se fêst miene dat se dan de kâns ha tsjin in lykstaesje op to rinnen.
nl.verhalenbank.33289
