In Well, waar die nieuwe pastorie is gebouwd, daarachter is 't Pannehuis. Dat is een gebouwtje, dat heb vroeger bij 't kasteel gehoord. D'r loopt een onderaardse gang van 't Pannehuis naar 't kasteel en naar de kerk.
nl.verhalenbank.125977
Ik heb hier ne vrouw mee ne dochter gekend en die woonde hier an de dijk. En ik waar zone jonge en ik moest daor cente op gaon hale. En toen was die ouwe vrouw gesturve. En de dochter zee: "M'n moeder is gesturve, ik docht 't wel. Want ik hoorde vannacht, da ze mee ne besem door 't huis heen vegde. Me dunkt wel drie keer, vege, vege, vege".
nl.verhalenbank.72782
Een vrouw hadde appele staan, achter een muur. Ze was erg gierig, ze ha veul geld. En die jongens, die ginge wel is appele stele. Toen ha die vrouw d'r spelde in gestoke. Toen beet die jonge in de spelde.
nl.verhalenbank.125658
De heks van Bokhove, die kon kaartlegge. Ze woonde in da polderland van Bokhave. En dan was 't grif van de jonge jongens bij d'r an. Ze zat daar met d're geit en 'n kat. Ze was vet en ze had een zoon en die was ok vet.
nl.verhalenbank.72784
Ik kan m'n eige nog herinnere, d'r was een vrouwen die had toevalle. Ze was niet normaol. En op ne avond viel de hanglamp op de grond. En da was ne petrolielamp. Die vrouw kreeg toen grote brandwonde. En toen hadde hier een ouwe man en die kon de pijn afneme. En die streek d'r over en toen was de pijn weg.
nl.verhalenbank.72779
Daar was een witte juffrouw, da geloofde ze algemeen in 't dorp. Tussen Well en Ammerzoden op een uitweg stond een witte juffrouw, halverwege. Op ene nacht kwam ik terug, toen zag ik ze staan. Ik maakte 't paard vast aan den boom, want ik was nie bang voor spoke, ik geloofde d'r niet in. Toen was 't een kroondistel. En die blaadjes leke zowat wit. Ik heb...
nl.verhalenbank.125653
Pleachbisten
In âld frou fan it Swartfean hat ris ferteld, dat sa'n beest mei har op rûn wie. Mar it hie har gewurde litten. Hja wie op 'e Swartfeanster Reed. 'Ik tochte', fertelde se, 'ik moat net bang wurde, want dan kin it wol ris minder wurde. Ik bin rêstich de reed delgongen. Mar doe't ik thus wie, hie 'k oan alle hierren in switdrup. Doe koe 'k ek...
nl.verhalenbank.12143
Hjir wenne in âld minske, dat hie ûnder elke drompel yn 't hûs duveldrek.
nl.verhalenbank.19651
Hy koe de froulju de rokken samar ôfsakje litte. Dat die er ek echt, ik wyt dat it wier is.
nl.verhalenbank.38266
Hindrik Mulder syn mem to Houtigehage oan 'e wyk wie in tsjoenster. Sjut, de mem fan Siis Veenstra, wie ek in tsjoenster. (Langewyk)
nl.verhalenbank.33326
Piters Willemke fleach op 'e biezemstok oer 't hûs hinne.
nl.verhalenbank.38149
In wjerwolf is in soart fan nachtmerje, mar dan in manspersoan. By de Swadde wenne Jelle Bontsje Tyt. Dat wie in wjerwolf.
nl.verhalenbank.20906
Hindrik Vaatstra seach mei eigen eagen in kiste op it hiem stean. Koarte tiid dêrnei kom syn eigen wiif to forstjerren.
nl.verhalenbank.12333
By de Skilige Piip spokket in frommes yn 't wyt.
nl.verhalenbank.38283
De froulju koed er de rokken ôfsakje litte.
nl.verhalenbank.38099
Minne Ael wenne by de Swâdde. Dat wie in echte tsjoenster. Dêr wienen se allegear binaud foar. Ien dy't se bitsjoene woe, hat ris tsjin har sein: "Smoarge, âlde duvel, dû kryst my net!"
nl.verhalenbank.33680
In nachtmerje wie in frommeske, dat troch 't kaeisgat yn 'e hûs kom, sei ús heit.
nl.verhalenbank.26176
In tsjoenster wie hast altyd in âld minske. Ik sei al dat der hjir ek ien wenne dy't der foar hâlden waerd. Dat wie âlde Piter Koaije Hinke, dy wenne hjir flakby oan 'e Boskwei, yn 't hûs dêr't Roel Nicolai wenne hat.
nl.verhalenbank.31808
In nachtmerje, seinen se froeger, wie in frommeske.
nl.verhalenbank.23404
Yn 't oast fan Stiensgea dêr sweefde in heal minske om dêr wienen de lju bang foar. 't Wie by in plaets en der wienen guon dy doarsten der jouns en nachts net lâns.
nl.verhalenbank.37301
