Da gebeurde vroeger nog al veul in Hulhuze. Snachs um twoalf uur was ’t soms druk on de Woal. Wat stromend woater is bes vör uutwendige ziekte van mins en dier. ’t Is zuver en zach.
nl.verhalenbank.49694
As ge bé’j de pas ien Hulhuze soaves de wei iengieng, kos ge d’r nie mer uutkomme. Ge mos dan den hele nach rond lope dwoale tot ’t smèrs lich wier.
nl.verhalenbank.49728
D’r ston ’n huus ien braand ien Hulhuze. Den braand was bé’j Gradus Wegh, den burman van de grote boederé’j de Munnikhof van Van Gendt, onder on den diek, bé’j den afweg. ’t Huus van Gradus Wegh ston boven on den diek en aan den aandre kant van den diek. De wiend kwam over de Woal en ston ien de richting van de boerderé’j. De vonke sloegen ’r al op....
nl.verhalenbank.49700
Op Burkesdam ien Hulhuze tussen den diek en ’t Hof, zat vroeger soaves duk ’n heuske. Da zèje ze tenminste. Da ding kos ge nooit kriege. ’t Liep ow egol vör de vuut. En as g’er dan overhèr wou stappe, wier ’t drek grotter. De gebruurs Derks, die op ’t Hof wonde en tien joar ouwer ware as ik, durfde soaves beslis nie over den dam hèr. En zeker nie, as ze...
nl.verhalenbank.49673
In Hulhuze gebeurdenet, dat zon kjel soaves onder ’n boom gieng stoan. Snachs as de klok twoalf sloeg, viel dan ’t vel op ’m en hé’j veraanderde ien ’n werwolf. En dan kontie d’r op uut goan. Smèrs vörda ’t lich wier, giengtie wer onder den boom stoan. En dan nomen ze ’m het vel wer af. En kos ie nor huus goan.
nl.verhalenbank.49659
Ien ’n schuur bé’j de wèrf* spoktenet vroeger. D’r wier lève gemak. De boel wier ten onderste bove gegooid. Da gebeurde ’s nachs. D’r was dan duk grote herrie. Ze vroegen de pestoor um de schuur te wijje. Die deej da. En toe was ’t vör altied afgelope.
*scheepswerf in de buurtschap Hulhuizen
nl.verhalenbank.49637
D’r brien ’n keer Den Ouwen Dollen Hoed af, ’n herberg in Hulhuze. Inkele dage van teveure hadden ze ’t vuur al over ’t dak zien lope.
nl.verhalenbank.49696
In Hulhuze is ’t ’n keer gebeurd, da iemes zon werwolf met de greep achternoa gooide en ’m ok goed rakte. Den aandere mèr hörde ze toe, dat “die en die” op bed lag me gètjes in zien rug. En juus van hum hadde ze altied gedoch - en ok wel gezeid - dattie ’n werwolf was.
nl.verhalenbank.49657
Pleachbisten
In âld frou fan it Swartfean hat ris ferteld, dat sa'n beest mei har op rûn wie. Mar it hie har gewurde litten. Hja wie op 'e Swartfeanster Reed. 'Ik tochte', fertelde se, 'ik moat net bang wurde, want dan kin it wol ris minder wurde. Ik bin rêstich de reed delgongen. Mar doe't ik thus wie, hie 'k oan alle hierren in switdrup. Doe koe 'k ek...
nl.verhalenbank.12143
Hjir wenne in âld minske, dat hie ûnder elke drompel yn 't hûs duveldrek.
nl.verhalenbank.19651
Hy koe de froulju de rokken samar ôfsakje litte. Dat die er ek echt, ik wyt dat it wier is.
nl.verhalenbank.38266
Hindrik Mulder syn mem to Houtigehage oan 'e wyk wie in tsjoenster. Sjut, de mem fan Siis Veenstra, wie ek in tsjoenster. (Langewyk)
nl.verhalenbank.33326
Piters Willemke fleach op 'e biezemstok oer 't hûs hinne.
nl.verhalenbank.38149
In wjerwolf is in soart fan nachtmerje, mar dan in manspersoan. By de Swadde wenne Jelle Bontsje Tyt. Dat wie in wjerwolf.
nl.verhalenbank.20906
Hindrik Vaatstra seach mei eigen eagen in kiste op it hiem stean. Koarte tiid dêrnei kom syn eigen wiif to forstjerren.
nl.verhalenbank.12333
By de Skilige Piip spokket in frommes yn 't wyt.
nl.verhalenbank.38283
De froulju koed er de rokken ôfsakje litte.
nl.verhalenbank.38099
Minne Ael wenne by de Swâdde. Dat wie in echte tsjoenster. Dêr wienen se allegear binaud foar. Ien dy't se bitsjoene woe, hat ris tsjin har sein: "Smoarge, âlde duvel, dû kryst my net!"
nl.verhalenbank.33680
In nachtmerje wie in frommeske, dat troch 't kaeisgat yn 'e hûs kom, sei ús heit.
nl.verhalenbank.26176
In tsjoenster wie hast altyd in âld minske. Ik sei al dat der hjir ek ien wenne dy't der foar hâlden waerd. Dat wie âlde Piter Koaije Hinke, dy wenne hjir flakby oan 'e Boskwei, yn 't hûs dêr't Roel Nicolai wenne hat.
nl.verhalenbank.31808
