Vlak bij het kasteel "Doornenburg" ligt de Linge. De weide hierlangs heet de "Man". Er bestaan wel spookverhalen hierover maar ik kon geen aanduiding voor de naam "Man" vinden. Het hek in de wei ging 's avonds vanzelf open en dicht. Langs de Linge werden drie "witte juffers" gezien. Een 40 jaar geleden kruide een zekere Terwindt de gevangen zalm...
nl.verhalenbank.13239
De weerwolf
Het geloof aan weerwolven was algemeen. Dit zouden mensen zijn, die een verbond met de duivel hadden. Elke nacht om dezelfde tijd kropen zij in een dierenvel en maakten voorbijgangers, reizigers, enz. aan het schrikken. Er is niets bekend dat zij andere mensen zouden doden of in het Linge moeras (vlak bij het kasteel) lokken.
Het aan de...
nl.verhalenbank.13238
Er kwam es iemes ’soaves loat van Doornenburg af. Ien de Grunestroat kwam er inens ’n zwarte kat nève ’m lope. Opens sprong ze op zien schouer. En ze wier toen zo zwoar, dat de kjel hos nie mer vuruut kos komme. De kat bleef zitten totda ze bé’j de huus kwame. Toe sprong ze van de schouer af en liep weg. Hé’j zag ze nie mer.
D’r was ok es iemes soaves...
nl.verhalenbank.49649
Van ’n dooie, die teruggekomme is, heb ik ok wel es gehörd. ’n Man ien Doornenburg was es erg ziek. De familie zèj, dat ie bediend mos worde. Mar dat wou de kjel nie. Ze hebbe toe toch de pestoor gehold. Mar die kos niks doen, want de kjel drèjde ’m de rug toe. Hé’j is toe doodgegoan zonder bediene. En hé’j wier zonder gebeden en plechtigheden begrave. Ze...
nl.verhalenbank.49780
Ien Doornenburg het iemes duk al van teveure gezien, welke minsen, die ien ’n begraffenisstoet meeliepe, heel gaauw zoue stèrve. En ze zegge, dat ’t altied uutgekomme is ok.
nl.verhalenbank.49779
k Wait nog, dat mien oal heer op n oavend zee: “Ik goa eevn noar de buurn te prootn, heur.”
Hai gung vot, man n zetje loater was e dr al weer; zo wit as n dode. En hai zee man niks.
“Wat non, scheelt die wat?” zee mien moetje.
“Ik bin woor deur hen loopn en k wait nich wat of t was.”
Mien voader was wat biezunder en vuilde, dat er wat op komst was; vast...
nl.verhalenbank.45809
Veurloop.
Ik wait mie te herinnern, dat olle lu scheepn voarn zain hebben over t land, woor nou t neiknoal (= Ruiten-A-kanaal) is.
Op Troapelknoal was al n wieke. Door lagn scheepn in. Soms zagn mensn in de mastn van dei scheepn lichies brannen. Den zeden ze: “Hier komp nog n keer wat te stoan.”
Is uutkomen. Het eerappelmeelfebriek stait er nou.
Nait wied...
nl.verhalenbank.45823
Ik ha guon kend, as dy moarns nei de jister ta soenen to melken, dan hearden se fan fierren al de speten fan 't melken yn 'e earnamers. Dan wienen se der noch lang net oan ta. Dat wie foartsjirmerije.
nl.verhalenbank.28906
As men eksters foar hûs sjocht, dan bitsjut dat fleurichheit.
As men eksters achter hûs sjocht, dan bitsjut dat treurichheit.
nl.verhalenbank.27027
Yn 'e Smellinger Pein stie master mei in ploechje arbeiders to praten. Wylst lette de klok.
Master sei: "Hearre jim wol hwat de klok seit?"
"Ja, bim-bam."
"Né, hy seit:
"Hjoed oer in jier
komt master Pier."
Krekt in jier letter is er stoarn. Heit hat it my forteld.
nl.verhalenbank.17324
Op in joun wienen der guon, dy seagen yn Droegeham in boereplaets yn 'e brân. Dy minsken wennen op Reahel. Sy lieten har oersette oer 't Knjillisdjip hinne en roannen de kant út fan de Ham. Hwat fierder se kommen, hwat fûlder it brânde. Se wienen oan de Ham ta, doe wie 't út. Dy plaets stiet der noch. Hy is noait opbrând. Mar 't gebeurt fêst in kear.
nl.verhalenbank.16819
Veurloopn.
Dei bestoan. Het is zulfs zo, dat er bieveurbeeld van ain dode altied n veurloop is. As ik, zeg moar, mörn oet tied kom, dan is door zo’n veurloop van west. Het misschien n woagn bie mie veur t hoes stoan of dr binnen mensn weg komen.
Nou is t in de maiste gevaln zo, dat gain mens dat zain het; doorom is dr nait over proat. As dr touvallig ain...
nl.verhalenbank.45717
Jankende honnen, woor ook zoveul volk baange veur was, zeden mie niks. En eeksters, dei aan t roam pikten, ook nait.
Ollere mensn wazzen door doodsbenauwd veur.
nl.verhalenbank.45713
Gâns minsken fan Sumarreheide ha fan to foaren de ljochtsjes fan 'e tram sjoen, foardat dy noch ried.
nl.verhalenbank.17123
As der trije, fjouwer eksters byelkoar komme, tichte by jins hûs, dan komme der praters. Ik haw der faek om tocht. It komt altyd út.
nl.verhalenbank.16104
As ik vrouger as kind bie t heerdvuur zat en lusterde noar de verhoaln van de manlu, dan was k in t leste zo benauwd, dat ik nich meer noar boettn hen dus te pisn. En as k eevn noar dele mus, dan gung t schienvat mit. Kinder binnen eerder slim ploagd mit aal dai vertelsels over heksn en spookn. Man ja, de mensn leufden er aan. Doorum zal ik joe gain...
nl.verhalenbank.45788
Doe't ik sa'n jonge wie fan tolve jier gebeurde it dat se yn 'e buert fan Ingwierrum in lûd yn 'e loft hearden. Dat wie krekt it lûd as fan in stoomboat. Letter kommen de stoomboaten pas.
Dat lûd dat se doe heard ha, dat hat in 'foar gespeustel' west.
nl.verhalenbank.27051
As ien him ophingje soe, dat wisten se fan tofoaren èk.
nl.verhalenbank.38439
Op in kear wie 'k mei noch ien by de Swadde.
"Hark, sa timmerje se dêr", sei myn maet. Ik hearde it ek dúdlik. Mar der wie dêrom neat to sjen.
Efkes letter kaem dêr in hûs to stean.
nl.verhalenbank.17008
Der wie ek in hûs yn Feanwâldsterwâl, dêr wisten se fantofoaren al fan dat it opbrânne soe. Dat fortelde heit.
nl.verhalenbank.38438
