Zijn oome Dirk van Vuure zag altijd van die doosmannetjes (doodsmannetjes): dat benne van die witte gedaantes, die gezien worden een dag of wat voor dat iemand sterft.
As er iemand stierf, dan zei Dirk: "Het verwondert me niks, want ik heb van de week weer een doosmannetje gezien."
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9327
Een anderen keer bleef zij, toen het hard stormde, iemand nakijken, die met een schuitje naar Zuiderwoude zeilde. De man is met zijn schuit omgeslagen en verdronken.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.273.)
nl.verhalenbank.9448
Ja, dit hew ik uwe ook geloof ik nog nooit verteld. Daags voordat de ouwe man ziek eworre is, stond ie achter op de wal. Iniens zag ie een man in het zwart van het kerkhof op hem afkomme. Hij gong dwars over het water heen, recht Kerkee over, en kwam vlak naast de ouwe staan. De ouwe zei niks, maar gong droipsteertend heen.
Nou, omdat de ouwe nogal...
nl.verhalenbank.8801
Nou, uwe weet nog wel dat er bij Klaas Schoon zoo veul in een huishouwe estorve benne? Wel ja, uwe heb er, meen ik, nog over egaan. Nou, de évent voordat Klaas esturve is, gong ik de werf op in toe zag ik een groot wit beest, net een scheep.
nl.verhalenbank.8800
Mijn zegsman hoorde 's nachts tikken aan het raam. Hij ging kijken en zag niets. In de sneeuw waren geen voetstappen (het was winter). Drie dagen later werd er aan hetzelfde raam, en de zelfde ruit, om den zelfden tijd getikt, en was er een familielid overleden.
nl.verhalenbank.9136
Een andere keer zat ze op haar stoel het kind van haar dochter te bakeren, die ten haren huize bevallen was. Een jongere dochter, die nog een jong meisje was, liep over huis te spelen. Telkens beknorde ze deze, omdat ze (naar vrouw De Boer dacht) telkens tegen haar stoel op liep, en die dan op een onaangename wijze bewoog.
Toen zij eindelijk bemerkte dat...
nl.verhalenbank.9296
De vrouw van D. de Boer had vaak voorgevoelens. Haar zuster leed aan tering. Op een goeden dag ging vrouw De Boer naar het schuur. Opeens hoorde zij een harde klap tegen den regenton geven, waarvan zij zóó schrok, dat zij de lantaarn, die zij in de hand had, liet vallen. Een uur daarna kwam bericht dat de zuster overleden was. Men was er op voorbereid,...
nl.verhalenbank.9295
Zoo diende ik as vrijgezel bij de moeder van Kees de Waart, die nou nog an het daaikent weunt. Ik kwam bij de maid vandeen en gong het gangetje deur, zuid an de stal. Deer zag ik opeens een vrouwmensch zitte dat zoo klagelijk zat te huilen, dat het me deur me toone heengong. Ik riep de vrouw en Kees, dat toe zoo'n opgeschote jonge was. Ze gonge mee, maar...
nl.verhalenbank.8799
Mijn zegsman sluimerde naast zijn ega. Opeens hoorde hij op het raam tikken.
"Ik geloof dat er volk is, Trui, want er wordt getikt."
"Dat hoor ik ook, Klaas, gaan ers kaaiken."
Nou ik gong, maar ik zag niks. 't Was een stikdonkere nacht: nou, baldeedigheid kon het niet wezen, want deervoor was het te laat. Wat het was, deer begrepe we niks van.
De...
nl.verhalenbank.8798
N.N. diende bij een boer. Toen hij op een zondagavond thuis kwam, zag hij een witte gedaante, die jammerlijk zat te huilen. Hij waarschuwde den boer. Deze ging met zijn vrouw en zoon mee kijken, maar ze zagen noch hoorden iets. Toen ging N.N. weer alleen er heen en deed dezelfde waarnemingen. De boer en zijn zoon gingen toen op zijn verzoek nog eens mee....
nl.verhalenbank.9458
Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was.
Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...
nl.verhalenbank.9461
Hij gelooft ook dat het thans heerschende mond- en klauwzeer van het vee reeds voorspeld is, en wel in Openbaringen 16:10 of 16 in verband met Exodus 9:9-10A.
nl.verhalenbank.9339
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten.
Maar één...
nl.verhalenbank.9328
Toen Dirk Knip in dienst was, was er een soldaat die een kist kon laten dansen.
Vaak zeiden ze tegen hem: "Toe jô, doen het nag er es."
Dan nam hij een trommel, sloeg erop, en op den maat van den trommel begon de kist te bewegen. D. Knip heeft het meermaals gezien.
(Zuiderwoude)
nl.verhalenbank.9301
DE NACHTMERRIE
Dat is mijzelf overkomen en wel een keer of zeven achter elkaar, zo vertelde een man uit Zuiderwoude. Ik lag te slapen en werd wakker doordat het net was of er iets op mij zat. Ik was doodsbenauwd en het zweet droop van mijn lichaam. Duidelijk voelde ik toen dat er iets van onderen af van mijn benen naar mijn keel toeging. Omdat ik niet...
nl.verhalenbank.12821
IN DE KERSTNACHT
Om middernacht, in de kerstnacht, toen het kindeke werd geboren, wordt alle water wijn. Men verhaalt dat iemand die met alles de spot dreef, dit wonder niet wilde geloven en bij hoog en laag zwoer dat hij dat wel eens zou willen zien en proeven. Zijn makkers hielden hem aan zijn woord en in de kerstnacht roeide hij in een bootje op het...
nl.verhalenbank.12827
Van menschen die de zwarte kunst verstonden. D.
Willem v. d. H. ging eens naar Purmerend. Toen reed hem een boer achterop en Willem vroeg of hij meerijden mocht. Maar de boer gaf geen asem terug (1). Toen werd Willem kwaad, want die boer was heelemaal leeg en kon hem dus best hebben. "Ik zal eerder te Purmerend wezen als jij," zei hij anders niet. Niet...
nl.verhalenbank.35042
MOEDER MOEST STERVEN
Bij Broek in Waterland lag het Belmermeer en daar op de dijk draaide een molen. Daarin woonde een moeder met haar dochter en omdat die dochter verkering had, kwam haar vrijer elke zondagnacht bij haar opzitten. Nu moest hij altijd voor twaalf uur de deur uit en als hij dan op de weg wandelde, liep er een kat als maar langs zijn benen...
nl.verhalenbank.12783
Een Zuiderwouder vertelde mij in 1911 het volgende:
In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe,...
nl.verhalenbank.9397
Der ware ers drie studente en deervan was er ien, die niet an de opstanding geloofde.
De andere twee zeiden op laatst: "Nou, as de dooden dan niet op kennen staan, dan durf jij zeker wel op het kerkhof te gaan, 's nachts om twaalf uur, en driemaal te zeggen: 'Sta op, gij dooden'."
Dat dorst hij wel, dat toe gonge ze een weddenschap an. 's Nachts gong hij...
nl.verhalenbank.9333
