Troch bimiddeling fan skoppenboer kin men in flesse jenever komme litte. Dat is jenever fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.22996
Mem hie in muoike, dat wie Hiltsje Alles Adema. Hja wie troud mei Hidde van Houten, in timmerman to Grins.
Hiltsjemoai forstoar yn 1883 en kom yn Garyp ûnder 'e ierde. Us mem wie doe swier fan myn jongere broer Tseard. Mar sy woe by de biïerdiging fan Hiltsjemoai yn Garyp wêze en sy hat der ek hinne west.
Mar doe't Tseard geboaren woarde, wie dy alhiel...
nl.verhalenbank.22982
Frijmitselders binne ûnbigryplike wezens. Sy kinne sweve en ha noait jildkrapte. De duvel hat se yn 'e macht.
nl.verhalenbank.22799
Twa arbeiders soenen op in moarn om fjouwer ûre nei de boer ta. De iene wie myn broer Riemmer de Vries. Sy kommen fan Sumarreheide. Sy roannen de Griene Loane del. Sy moesten op 'e ein dêrfan wêze. Doe seagen se in âld minske, dy kom dwars oer 't lân hinne. 't Wie krekt as sweefde se. Sy seagen dat se oer de Griene Loane hinnesweefde, dwars-oer, en doe...
nl.verhalenbank.23108
Hjir yn 'e Westerein fan Garyp roan altyd in reabonte houn. Dy roan altyd hinne en wer. Dêr wienen guon bang foar, hwant hy spoeke dêr. Hy roan altyd oan 'e kant fan 'e wei lâns.
De minsken hienen it der faek oer.
nl.verhalenbank.31518
Hienen guon forlet fan drank, dan stjûrden se klaverboer der op út. Dan kaem der even letter in drankflesse oansweven. Deselde dy't de kaert fuortstjûrd hie mocht de flesse net oannimme.
nl.verhalenbank.31530
As de tsjerne bitsjoend wie hellen se Piter Poes der by. Piter Poes wie de duvelbander fan Sumarreheide.
nl.verhalenbank.23120
Wy mochten as bern net op in pod traepje, hwant dan kaem der tonger, seinen se.
nl.verhalenbank.31524
Myn âldste suster hie nou fiif en sauntich jier west. Hja wenne njonken it café fan Kielstra.
Heit en dy hienen in krêbbe yn 't bêdsté, dêr sliepte ús Pytsje yn. Altyd om deselde tiid yn 'e nacht, tusken ien en twa ûre, bigoun it bern forskrikkelik to jammerjen en to razen. Se koenen har noait stil krije, sa angstich en sa binaud wie 't bern.
Doe kom âlde...
nl.verhalenbank.21092
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige.
Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
De tonger slacht samar troch 't kaeisgat fan 'e doar.
nl.verhalenbank.31525
Der wienen twa mannen oan 't meanen. Der roan in merry mei in fôlle njonken har yn 't lân.
Doe gong de iene ynienen oer de sleat en snapte de fôle. Dy makke er dea en iet dêr in grou stik samar rou fan op.
Doe sei syn kammeraed: "Giet dat hjir sa?"
"Ja," sei de oare, "ik ha tiden, dan mat ik hwat forskuorre om op to iten. It is in gelok dat dy fôle hjir...
nl.verhalenbank.31531
Op it Lútsensloantsje to Garyp roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.31519
Binne en Jelle Hooijenga wienen bruorren. Sy wennen op 'e Sumarreheide en gongen wol us to murdejeijen. Hwat ik hjir nou fortel, ha se my sels forteld.
Sy hienen us to murdzjen west nei Sigerswâld ta (ûnder Garyp). Der wienen froeger houtsjepaden fan Sigerswâld nei Sumarreheide. Sy gongen wer op 'e heide yn. De houn wie foar har op. Sy wienen oan 't lân...
nl.verhalenbank.23109
Hjir yn Garyp hat in bakkerij stien, as se dêr de ovensdoar ticht dienen, dan gong dy altyd fansels wer iepen.
Net ien wist hoe't dat siet. Sy hearden wolris hwat yn 'e nacht. Dat wie dan de ovensdoar.
nl.verhalenbank.22798
De nachtmerjes kommen wol by de hynders. Dan flochten se flechten yn 'e moanjes.
nl.verhalenbank.22983
In soan fan Imke de Jong hat tagelyk mei my ûnder tsjinst west. Imke wie koopman.
Ien fan 'e mannen ûnder tsjinst sei us in kear: "Nou bin ik myn boekje kwyt." (Hy kom werom fan 'e stêd)
Imke syn soan sei tsjin ien fan 'e mannen: "Dû hast syn boekje yn 'e bûs."
En doe wie dat ek sa.
nl.verhalenbank.22997
Der wienen us trije man, dy woenen mei Hearke fechtsje. Sy koenen him net en fregen ien dy't op 't lân oan 't ploegjen wie, hwer't sterke Hearke wenne.
Doe tilde dyselde de ploech mei silen en alles deroan op en sei: "Sjoch, dêr wennet er en hjir stiet er."
Doe naeiden se hurd út.
nl.verhalenbank.22773
As der in frijmitselder stjert, wurdt er forkocht oan 'e duvel. Hy is by syn libben kûgelfrij. Om 'e sawn jier mat der ien dea.
nl.verhalenbank.17119
As se in spûksel tsjin kommen, seinen se: "As't fan 'e Heare is, sprek dan. Ast fan 'e duvel is, stom dan."
nl.verhalenbank.23096
