Foardat de tram fan Drachten nei Feanwâlden der wie, seinen de lju fan Sumarreheide dat se de ljochten al sjoen hienen.
nl.verhalenbank.22778
Wy wennen froeger yn Aldegea oan 'e wei. Achter ús wie in klearmakker. As wy jouns yn 'e hûs sieten, hearden wy de lûden fan molkbussen, dy't se delsetten en legen. En wy hearden de lûden fan in pomp. Doe wie dêr noch neat. Mar letter kom op datselde plak in molkfabryk. Dêr brûkten se earst in hânpomp, letter gong it allegear masinael.
nl.verhalenbank.22974
Faek hearden se hjir froeger timmerjen, sûnder dat der yn werklikheit timmere waerd. Op sa'n plak kaem dan letter in hûs to stean.
nl.verhalenbank.31504
Men seach faek wylde lantearnen oer Sumarreheide.
Letter kaem de tram; doe wisten se hwat it bitsjut hie.
nl.verhalenbank.31503
Myn beppe dy wenne op 'e Tike. Dy sei: "It is noait liker as slagge se altyd mar op izer om, krekt as rollet it iene izer oer 't oare hinne." Hja hearde it nachts op bêd. "Toe Teade," sei se dan tsjin pake, "hear dû ek us." Mar pake dy hearde it net.
Letter is de tram dêr lâns kom. Dy hie krekt itselde lûd as dat hja heard hie.
nl.verhalenbank.21090
Ik wie sa'n oardeljier lyn by de Kilometerwei ûnder Aldegea. Dêr stie 'k to sjen nei it terrein fan it ierdgas. Wylst ik dêr stie hie 'k hiel sterk it gefoel dat dêr ien fordronk. Ik sei: "Ik mat hjir wei, ik kin hjir net bliuwe." Ik wist net hwa en hwat dêr fordrinke soe.
Nou in healjier lyn is Riemmer Benedictus dêr op 't selde plak fordronken.
Dat hat...
nl.verhalenbank.22980
Op in snein-to-joun siet ik mei myn âlden en ús heit syn broer by de tafel to iten. 't Wie sahwat sawn ûre.
Doe wie 't ynienen allegear lawaei. Der woarde timmere en mei planken en stiennen smiten. Wy hearden 't allegear hiel dúdlik en woarden der kjel fan.
Doe't wy nei 't bûthús gongen om to sjen, stienen de kij allegearre oerein, dy hienen 't èk heard,...
nl.verhalenbank.23097
It is al hiel lang lyn, doe wenne ik op 'e kooi ûnder Garyp. 't Wie yn 'e nacht. Ik lei op bêd en hie lyk as altyd de kleden iepen. Doe seach ik samar ynienen hiel dúdlik in wei, dêr't auto's lâns tuften. Der wie doe hielendal noch net in wei.
Mar dy wei is der kom: de Bolderenwei, en dêr tuffe nou alle dagen de auto's lâns. Dit ha 'k sels sjoen en dat...
nl.verhalenbank.21333
As men yn 'e nacht midden op 'e wei rint, wurdt men soms oan kant treaun troch in lykstaesje, dy't passeare mat.
Sa'n lykstaesje sjogge jo net.
nl.verhalenbank.22993
As it lyk in snein oerstie, stoar der gau wer ien.
nl.verhalenbank.31508
In man út Sumar, dy't nei Grins west hie foar ûndersyk yn it jier 1887 kom op it Barndelân by de Nije Wei in hiel great munster to sjen mei gleone egen. It wie stil waer, mar it sûze en bearde dêr as stie der in stoarm.
Letter, om 1893, 94 hinne is dêr it tramstasjon boud, en doe wist er, dat it de foarboade fan 'e tram west hie, dy't stoom út 'e masine...
nl.verhalenbank.21794
Dêr't letter de tramwei kaem seagen guon op 'e Gariperheide wylde lantearnen. "Hjir komt hwat", seinen se. Doe kaem de tram dêr.
nl.verhalenbank.32113
Yn Garyp ha guon al us út 'e feart in stim heard: "De tijd is verschenen, de man is er niet."
nl.verhalenbank.24628
Guon yn Garyp seagen yn 'e Broek (to Garyp) wylde lantearnen. "Dêr komt in wei lâns", seinen se. It duorre lang ear't it sa fier wie. Mar de wei is der kaem troch ruilverkaveling. Sy ha wòl gelyk krigen.
nl.verhalenbank.32114
Yn 'e Wierren tusken Aldegea en Nyegea en Garyp wie 'k faek oan 't fiskjen. Moarns en jouns ljochte it dêr altyd en oeral. Op 'e selde plakken kommen in jier of trije letter huzen to stean. Yn 'e Earnewarren krektengelyk.
nl.verhalenbank.24625
Op 'e Harste seach ien de lykstaesje fan syn eigen kolbroer.
nl.verhalenbank.24631
Op 'e Gariperheide woarde eefkes foar 1900 wol faek sein: "Sjoch, dêr sweeft hwat hinne." Dat wienen de fytsen, dy't letter kommen (foartsjirmerije).
nl.verhalenbank.24630
Omke Binne seach ris op in joun in bigraffenis. It wie in lykwein mei allegear folk yn rouklean der achter oan.
Hy moest oan kant gean, oars rekken se him. Mar yn werklikheit wie der neat. Letter wie de echte bigraffenis dêr op 't selde plak dêr't omke Binne him sjoen hie. Omke wie doe noch by pake en dy yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.32495
Heit fortelde, hy wie ris yn 'e Earnewarren yn 'e Mieden oan 't wurk. Doe seach er ynienen de sinne skinen op 'e blauwe pannen fan in plaets, wylst dy dêr net stie. Doe seach er de pleats yn syn hiele hear en fear. Letter kaem op dat plak de plaets fan Gjert van der Iest to stean.
nl.verhalenbank.32491
Douwe Baeije sei op in moarn: "Der komt wer in deaden. Dat sil Ulkje wol wêze, hwant ús houn docht oars neat as spûkgûlen. Dan sit er mar foar 't lytse finsterke op 'e stoel en sjocht dy kant nei Ulkje hyltyd út."
Baeije hat gelyk krige. Ulkje is koart dêrnei stoarn.
nl.verhalenbank.22793
