H.E.: Mer ie hadn t doar net owwer den braand, he, zeg, ie hebt ok wa moal zoa verhaaln heurd, dat ze van te vuurtn kondn zein, dat n hoes zol ofbrandn.
A.Ve.:Ouns more hef dat wa mangs vertöln, dat de Bek Wevver verbraand is, wel hef dat vertöln, de oolde Busscher, is dat no de oolde Busscher, dee ie ok nog keand hebt of de vader der van.
Vrouw...
nl.verhalenbank.128565
N.N. diende bij een boer. Toen hij op een zondagavond thuis kwam, zag hij een witte gedaante, die jammerlijk zat te huilen. Hij waarschuwde den boer. Deze ging met zijn vrouw en zoon mee kijken, maar ze zagen noch hoorden iets. Toen ging N.N. weer alleen er heen en deed dezelfde waarnemingen. De boer en zijn zoon gingen toen op zijn verzoek nog eens mee....
nl.verhalenbank.9458
Toen haar schoonvader ziek was en haar man nog niet thuis was van 't visschen, ging zij naar buiten om eens te kijken of hij nog niet kwam. Ze kwam toen een kat met vurige oogen tegen. Ze gaf hem een schop, maar hij wou niet weg gaan. Toen ze weer eens naar haar man ging zien, kwam de kat weer, en voor den derden keer nog eens. Ze begon toen lont te...
nl.verhalenbank.9188
Hierop ging mijn verhaler voort: Ja, ik heb rare dingen beleefd. Ik was als vrijgezel met mijn meisje (zijn overleden eerste vrouw) met acht andere paren te Overleek te kermis. We besloten ons eens te laten waarzeggen, hoewel wij er niet aan geloofden (?).
Opeens zei het wijf tegen één der meisjes: "Nou, wees jij maar zoo vroolijk niet, kijk jij maar eens...
nl.verhalenbank.8789
1.16. Een rouw
Een inwoner van Netersel zag des nachts tusschen twaalf en één uur een rouwstoet langzaam en plechtstatig op den openbaren weg voortschrijden. Voorop gingen de vier dragers met de lijkbaar; achter hen aan stapten twaalf mannen, in rouwmantels gehuld, met omfloersten hoed, en veertien vrouwen, in falies gewikkeld, zwijgend voort. Hij had...
nl.verhalenbank.50010
S: Dan is der weer een dood, hè, dan is der weer een dood. Is der weer een ofstöarven, want dan möt der völ valn onder weazn.
E: Ik heb alleen mer heurd, at der zonne vallende steern, dan ma'j alleen mer ne weans doon.
S: Nee, dan was der een dood.
E: Dan was der een doad.
S: Dan was der een dood.
E: Is dat wa es passeerd, dat he heelmoal op de ground is...
nl.verhalenbank.128662
E: Owwer die vuurgeschichtn um doarop teruw te komn hè, zoa-as met de oeln dee könt ja ok vuurspeln, dat der een doad geat, he'j doar ok wat van?
S: Anders niet, at der ne oele schreeuwt, dan zegt ze, dan komp der ook nen dooin.
E: En is oe dat er passeerd?
S: Nee, dat ik zoo weet niet.
E: En zie zegt ok wa es mangs, at t midn oonder de mis is en at dan...
nl.verhalenbank.128639
Vrouw Leppink: Ie bint nog nich oet eproat oaver dee oele. Dan was der n starfgeval, dan begint der ne oele.
L: Kiek, dan maakn de leu zik bange, zaagn spookn zee, dat kwam duur, zee bie n starfgeval, dan was der n lempke an en as der ne oele n lempke zôag, dan begon he te jaankn, loa'k mer zegn, dan begon he te schreeuwn. Ie hadn doar, doar ha'j dee...
nl.verhalenbank.128598
E: Ik heb wa es mangs heurd, dat een wel at dat van te vuurtn zöag en at den der hen gung en he höl de haand der an an n post, at t dan woarm was, dan gebuurn t rap, wat t koold, dan kon der nog wa nen heeln zet owwer hengoan, vuurdat dat hoes zol ofbraandn.
Wit: Ja, dat weet ik nich, mer doar heb ik t fiene ok nooit van heurd. Zoo deadn ze t en zoo was...
nl.verhalenbank.128614
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?"
Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
Us heit hat it faek hawn oer foartjirmerije. Dan seinen de lju: dêr en dêr komt skielk in hûs to stean. Se ha it timmerjen al heard. Ek seinen se wol: dat hûs mat nochris in kear opbrânne. 't Brânnen is al sjoen woarn. Dat mei it bouwen en timmerjen kaem altyd nei, mar ik kin sa net sizze hokker huzen dat wienen. Yn Garyp gongen dy forhalen.
Heit fortelde...
nl.verhalenbank.31284
E: Dat zölfde, ie hadn net owwer hoolt oplaadn, datzölfde kan ok passeern as woar n kanaal wördt graavn. Dan zol der ok a n lechke vaarn.
Wit: Joa, dat heb ik nich, nooit zeen.
Bie Frontroth in Fleeringn en doar was destieds nog ne bruw in, in de stroat. Den is der no oet en doe ston der ok een op de bruw, god, ik har t hert achter vuur n hals zitn, ik...
nl.verhalenbank.128629
U weet wel, dat ik voor enkele jaren van de mestkar gevallen ben en dat U mij toen nog behandeld hebt, omdat ik mijn heup bezeerd had? Nou, toen had er al een dag of wat een kikker, of wat wij dachten dat een kikker was, onder den grond zitten laren. Als we op den grond stampten hield het even op, maar kort daarop begon het weer. Nou 's ochtends, toen het...
nl.verhalenbank.9459
Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es...
nl.verhalenbank.49664
Wel mit de helm geboorn was, har altied geluk.
Hai hof nait in dainst en zien zoakn gongen ook goud.
Ie heurn nou nooit meer van mit de helm geboorn, omdat dat ding nou votdoadelk weg doan wordt deur verpleegsters en zo.
Vrouger wur e opbaargd.
Zo ain kon ook begravvenisn zain van te veurn.
Lichtgeleuvig bin ik nait, moar dat er veurloop bestait leuf ik...
nl.verhalenbank.44023
Myn heit hat nou fjouwerensawntich jier wei west. Ik wie goed alwe jier doe't er stoar. Trije wiken foar syn dea sei Knjillis Veenstra tsjin ús mem: "Dû hâldst Fokke net lang mear." En doe wie heit doch noch sa soun as in fisk. Hy krige krampkolyk en hy wie sa soun en sa dea. It wie in keardel as in beam en izersterk. Hy wie noch gjin seisenfjirtich jier...
nl.verhalenbank.19425
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre.
In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
Het volgende heb ik ook beleefd.
t Was in 1933.
Op t waark was dr overdag over proat, dat dr s oavends n steern veur de moane komen zol.
Ik wol dat ja wel es zain en gung op boetn stoan te kiekn.
Nou was dat van dei steern veur de moane moar larie, door kwam niks van uut; moar ik zag hail wat anders.
Ik kiek zo naor de heldere lucht en den zai ik n ruut...
nl.verhalenbank.43920
Bontsje Keke wie it fremdste mantsje fan 'e Westerein.
Ik en myn broer hienen moalhandel. Wy brochten wol mais en koarnmoal en sa by him en dan die hy ús de forhalen.
Hy fortelde altyd oer syn bilevenissen by nacht.
Hy wenne by 't spoar. Elkenien koe him.
Keke moest nachts wit hoe faek út bêd wei. Dan moest er in bigraffenis sjen. Meastal wie dat op it...
nl.verhalenbank.38387
Us oerpake hat alris in bijeflecht foun. Doe't er yn Napoleonstiid in namme opjaen moest sei er: van der Flecht. Fanwege dy bijeflecht. Mar dat mocht net omt 'Flecht' in Frysk wurd wie. Doe is 't 'Vlugt' woarn. Hy hiet sûnt Wibe Popkes van der Vlugt.
It gebeurde yn 1856 of '57. Itske wie myn omke, in broer fan heit. Sy wennen yn in greate plaets oan 'e...
nl.verhalenbank.32912
