Keke wie arbeider by Gosse Venema, in greate boer.
Dy boer forlear syn wiif yn 'e kream. De jonge, Piter, bleau yn leven. Dat hie Keke allegear fan tofoaren sjoen. Hy seach de hiele lykstaesje.
Doe't se mei 't lyk fuort gongen op 'e dei fan 'e bigraffenis hied er sein: "Ho even. Dit is hjir net yn oarder. It is oars as sa't ik it sjoen ha. Der lei in wyt...
nl.verhalenbank.29514
1.
Wat ik wait heb ik van mien moeke, dei in Olle Schans geboorn is en hier altied woond het.
Dat is nait veul, biegeleuf kwam hier hail wainig veur.
Is in ons ploats gainaine, dei dr meer van wait as ik.
Mien moeke vertelde den: “In Olle Schans woonde vrouger oal Hindertje-muike. Zai kon kwoad zain. Op n moal verteld zai van ain liekwoagn, dei ze zain...
nl.verhalenbank.46188
Bontsje Knjillis (Veenstra) wie in broer fan pake Fokke. It wie dus myn âldomke. Dy hie himsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch moest er alles sjen.
Hy seach altyd lykstaesjes en hast altyd by nacht.
Dan siet de duvel him achter. Dan lei er op bêd, mar hy moest er ôf. Fral winterdeis hied er dêr in ôfgrysliken hekel oan. Dan woe er net fan bêd ôf. Mar hy...
nl.verhalenbank.32218
Op 'e Sumarreheide wenne Antsje. Dy wie mei de helm geboaren. Dat wist in elk wol. Op in kear makke har buorjonge in praetsje mei har.
Is der ek hwat nijs? frege der.
Né, ik soe 't net wite, sei Antsje.
Komt der ek hwat nijs? frege de jonge doe. Antsje sei:
Ast it dan dochs wite wolst, ja. Der komt in sterfgefal. En dêr komme dû en ik beide by op...
nl.verhalenbank.11562
As et in een huus in t veen niet deugde, as de deurn oopn gungen of de klinke oplicht wur zunder dat er iene te zien was, dan mos men noar Rütenbrock; doar woonde n wievien, die boze geesten weg brengen kon. Nou achteraf denk ik, dat de lu bedroogn wurn. Dat mens mos betaald worn en daar gung et haar um.
Maar ie mutn niet vergeetn, dat alle mensen bienoa...
nl.verhalenbank.46174
Mien moeke was nich mit helm geboren. En toch het ze ais wat heurd, dat loater oetkomen is.
Zai luip mit nog wat vroulu in de Selingderbeetse. Op ains heurden ze peerden klau’en. En ’n stem ruip:”Dood-dood-dood.” Wat wil ’t geval? Joaren loater wordt dat stee bewoond, d’r wordt ’n hoes zet. Binnen ook gounend mit peerd en woagen bie aan ’t waark. En dan...
nl.verhalenbank.41141
Tusken Oostmahorn en Zoutkamp haw ik ris in kear in sémearmin sjoen. Ik wie dêr mei myn kammeraet oan 't fiskjen, doe seach ik ien op 'e Zoutkampse sé. Ik sei tsjin him:
"Hwat is dat?"
"Dat is in sémearmin mei in poppe", sei er.
Dy poppe hie se achter op 'e rêch. Sy hie sokke lange tate, dat se de boarsten oer 't skouder slingere op 'e rêch en dêr hong de...
nl.verhalenbank.27777
Veurgezicht.
Door ken ik joe stoaltjes van verteln dei beslist woar binnen omdat ik ze zeulf beleefd heb. Meer den ains heb ik wat zain. t Was op n schemeroavend bie t eerste kruusdaip in de Weerdingermond. Ik had n zwart peerd; peerden kennen smanks nog eerder wat zien den mensn. Wie kwamen den bie n brogge, mien kameroad Jan Brands was dr ook bie. t...
nl.verhalenbank.43150
Geluiden hebben de mensen vaak gehoord.
Mijn vader heeft eens het slaan van dorsvlegels gehoord op een plek, waar nu een boerderij staat. Kijk, die dingen heb ik toch zelf gehoord van die mensen. ‘k Was nog ongetrouwd en toen hoorde ik thuis ook eens wat. ‘k Lag in bed en daar was plotseling het ratelen van een zwaar onweer in de verte.
De andere dag...
nl.verhalenbank.45336
Zo bestoan dr veurloopn.
Mien aign moeke het ons door van verteld. Zai zag es n liekwoagn over de weg goan. Ze zee teegn mien zuster, dat zai ook es kiekn mos. En dei zag t zulfde. Moeke vruig toun: “Zugst ons Haarm dr ook bie?”
“Nee”, zee mien zuster. “Gelukkig, den is t veur mie zulf, dat is beter den veur zo’n jonge man”, zee t oal.
Loater het zai oms...
nl.verhalenbank.46213
Toen mien vader nog scheper was, had ie een kameroad, die nog veule meer zien hef. Dat was ook al een schepertien, die met de helm geboren was. Luuster maar.
Mien va had indertied de nachtwacht. Dan gebeurde ’t wel, dat ie zien kameroad ontmuutte. ’t Schepertien mos d’r dan weer uut, umdat ie niet in huus blieven kon.
Zo zegde ies ’n keer tegen va: “Kom...
nl.verhalenbank.13762
Froulju gongen froeger wol foar de swarte spwegel stean op 'e merk yn in tinte. As se de kiste krigen to sjen, dan soenen se net trouwe. Meastal krigen se it portret fan 'e takomstige man der foar en sy waerden ek gewaer hoefolle bern se ha soenen. De froulju seinen der in spreukje by op, dat sa bigong:
Laat mij de man eens zien (dêr't se mei trouwe...
nl.verhalenbank.19306
Gezien heb ik ook een keer wat.
Het is 26 jaar geleden. Ik fiets op een avond van Onstwedde naar Mussel. Als ik bijna thuis ben, kijk ik opzij en zie een nieuw huis staan. Dat is toch gek, ben ik verdwaald? Duidelijk zie ik ook een verlichte kamer; een vrouw steekt net een petroleumlamp aan. Ik stap van de fiets, om nader toe te kijken.
Maar dan .. is...
nl.verhalenbank.45337
Bie Roswinkel woonde varder de familie H. Op ’n dag zain ze iets in de koamer stoan. Zo tegen ’t schot aan. ’t Was ook zo weer vot. Dat gait zo mit veurloop. ’t Is moar ’n moment, dat men wat zugt. As ie beter toukiek’n wil’n, is ’t altied vot. Wat dei lu den ook precies zagen, wait ik nait. Moar aalgedurig was t’r weer. Den komp d’r ’n kind te...
nl.verhalenbank.41145
It wie yn 'e Dútse tiid. De jonge bazen rounen altyd gefaer of se oppakt wurde koenen. Hjir op 'e Bûterwei wienen altyd guon dy't nachts de wacht hâldden. As der ûnrie oankaem, koenen se de oaren gau warskôgje. De iene nacht hâldden dizzen de wacht, de oare nacht dy. Op in nacht wienen it myn soan en Kees, in soan fan ien fan 'e buorlju.
Hja sieten...
nl.verhalenbank.30147
Myn neef Wessel wenne yn it Wyldfjild. Hy fortelde my: Ik gong altyd in bulte to streupen. As ik nachts thús kom, wienen 't by ús allegearre katten om 'e doar.
Baeije, myn wiif wie altyd siik. Dy tsjirme. As ik dan nachts dy katten allegear seach, koe 'k it net litte en sjit der op.
"Skeatstû noch?" sei Baeije dan.
"Ja," sei 'k, "ik woe de patroanen út it...
nl.verhalenbank.24697
Soms gebeurt it dat bern mei de helm geboaren wurde. Men mat dan it flues nei ûnderen ta der ôflûke.
Docht men it krekt oarsom, dan mat it bern letter alles sjen. Pleechsusters yn 't sikenhûs stielen sa'n helm wol. Dy drage se by har. Dan binne se feilich.
Se wurde ek wol forkocht. Dy't sa'n helm by him hat, dy is kûgelfrij.
Se sizze dat alle frijmetslers...
nl.verhalenbank.32221
Honden. Honnegehoel verneemt ie vandoage ook nich meer veul van.
Man vrouger, wat kwam dat voak veur, dat dr n hond zat te jankn en dat er dan gauw n dode kwam. k Heb t zo voak beleefd.
Op de Ballege zag k as kwoajong n hond aankomen op n hoes of.
Ik zee al, de hoeskes wazzen n hail bult van laim optrokn.
De hond was zo wild, hai gruif goatn under de...
nl.verhalenbank.45048
H.E.: Mer ie hadn t doar net owwer den braand, he, zeg, ie hebt ok wa moal zoa verhaaln heurd, dat ze van te vuurtn kondn zein, dat n hoes zol ofbrandn.
A.Ve.:Ouns more hef dat wa mangs vertöln, dat de Bek Wevver verbraand is, wel hef dat vertöln, de oolde Busscher, is dat no de oolde Busscher, dee ie ok nog keand hebt of de vader der van.
Vrouw...
nl.verhalenbank.128565
N.N. diende bij een boer. Toen hij op een zondagavond thuis kwam, zag hij een witte gedaante, die jammerlijk zat te huilen. Hij waarschuwde den boer. Deze ging met zijn vrouw en zoon mee kijken, maar ze zagen noch hoorden iets. Toen ging N.N. weer alleen er heen en deed dezelfde waarnemingen. De boer en zijn zoon gingen toen op zijn verzoek nog eens mee....
nl.verhalenbank.9458
