Nou komen wie op t terrain van de spuikkiekers, en eerlijk gezegd dit mou je leuvn. Teveul dingen heb ik heurd van zukke betrouwboare mensn dat ie t wel aanneemm moutn. Mensn dei nait logen of snakken of benauwd wazzen, moar goie, lang nait domme lu, dei wat heurden of zaggen wat loater oetkwam.
K. van Terwupping bie Onstwedde luip op n oavend langs t oal...
nl.verhalenbank.43275
Ik troude sa'n sechstich jier lyn mei in wyfke fan Hurdegaryp. It fanke hie oars noch noait hwat dien as by de huzen lâns naeije.
Wy krigen hjir in nij hûs op 'e Tike.
Ik moest nei de Fryske klaei ta to meanen, it wyfke bleau sa lang thús.
Ik hie de wyks fan to foaren in hage by de hiele reed lâns boud. Doe soe dêr in skroat bovenoan. Mar dat hie 'k net...
nl.verhalenbank.23152
Er zijn kinderen, die geboren worden met een dubbele helm voor het hoofd. De dokters zijn er gek op en nemen ze mee. Vroeger was dat anders met bakers en vroedvrouwen. Zo’n helm moet weg genomen worden. Men moet dan een pannekoekje bakken en de helm daarin verwerken. Het kind behoort dat spul op te eten. Dan is er later niets aan de hand. Als het kind de...
nl.verhalenbank.44678
Veurloop
Doar zal ik es wat over verteln. Ik heb verschillende mensken kend, dai 't veurgezicht hadden.
In Roswinkel luip vrouger 'n oal mens bie de weg mit bakkerswoare. Dat gebeurde dou wol meer. Mit 'n körf aan d' aarm gungen ze deur 't loug. “Stoeten-Geese” nuimen wie heur. Dat ol mens dan vertelde, dat ze ais 'n bliksem over de vörst van 'n dak lopen...
nl.verhalenbank.43117
Veurbeduudsels wordt wel es omlacht, moar et bestait inderdoad. Ik ken joe verschilnde gevaln opnuimen.
Mien schoonmouder was es n keer mit de schoapn in t veld.
Zai was stomp allain in de buurt van de Bunermond.
t Was toun nog allemoal haide in dei streekn.
Opains heurt zai wat in de lucht.
Zai kikt om zok tou, moar zugt niks. Toch heurt ze dudelk, dat...
nl.verhalenbank.43659
Mit helm geboorn.
Dat bin ik zulf.
'n Hoop dingn wait ik den ook veuruut. Ik zai asmis 'n liekwoagn, moar 'k wait gelukkig nait, wel begroavn wordt. Mien helm is doadelk verbrand. As dat nait gebeurt, den loop je de kans, da-je d'r s nachts uut moutn. Wordt ook beweerd, dat zo'n helm joe in de oorlog vrijwoart veur koegels; 'n seldoat wordt dus nait...
nl.verhalenbank.44136
De Westereindersingel giet nei Kûkherne ta. Dy giet it lân troch by de Westereinder brêge. De Tolheksingel hyt dat stik lân. Winterdeis is it wetter dêr tige heech.
De reed allinne is aerdich heech.
In man hat him der by winterdei ophong, doe't it wetter sa heech wie. Se ha it lyk yn 'e kiste mei in pream dêr wei brocht.
In wike fan tofoaren kaem de soan...
nl.verhalenbank.38215
Myn man hie in suster dy hie in jonkje, dat hiet fan Bokke. Dy wie nei myn man neamd. It bern wie sa soun as in fisk.
Hy wie fjouwer jier, doe droomde ik op in nacht. Wylst ik op bêd lei seach ik in hiele bigraffenis. It wie Bokke dy't stoarn wie. Ik seach de kiste, de krânse, de skoalbern, de skoalmaster, alles seach ik. 't Wie yn 'e neinacht, yn...
nl.verhalenbank.27862
Us heit wie skuonmakker, hy hat in ûngelok hawn en roun sûnt op krukken. Wy wennen yn Boelensloane. Hy kocht in stik groun mei in hûs, dêr't in greate skuorre oan fêst siet. Der wie doe yn dy tiid noch gjin tsjerke yn 'e Boelensloane. Mar doe wienen der lju, die woenen dêr in doomny preekje litte. Dêr wie heit ek in great foarstander fan. En doe waerd der...
nl.verhalenbank.37909
Ik wie in famke fan in jier of tsien. Ik hie in bruorke, dat wie doe trije en in healjier âld. Foeke hiet er.
Ik droomde op in nacht dat Foeke wie dea. Hy lei yn 't kistje, dat stie foar 't finster. Beppe wie der ek en dy hie mem by de hân. Ik gûlde yn 'e sliep. Doe kom mem fan 't bêd ôf en sei: "Hiltsje, hwat mankeart dy nou? Hwerom droomstû sa?"
Ik sei...
nl.verhalenbank.27461
Ik wait ook nog van n geval van t Haim (t Heem bij Ter Apel). Door dainde n maid van n joar of zestien.
Op n oavend gait ze eevn noar boetn en blift n haile zet vot. De dochter van de boer wil doorom es kiekn, wat of de maid toch uut hangt. t Wicht stait stil te stoarn noar n huus door nait ver of.
“Wat wolt doe door aal zo stief te kiekn?” vragt...
nl.verhalenbank.43656
Nu zal ik vertellen, wat mijn vrouw en ik zelf gezien hebben in Sellingerbeetse. We zagen lichten over de heide dwalen! Wat verrees daar naderhand? Het kamp, waar in de oorlog Joden opgesloten waren en daarna de N.S.B.-ers.
Ook hebben we enige tijd een lichtje in een weiland zien dansen. Een slecht voorteken. Weet je, wat er gebeurde? Het zoontje van P....
nl.verhalenbank.45391
Ik liep eens met mijn vader langs het kanaal; daar blijft hij staan en zegt: “Kiek es, doar ligt n kerel in t woater en kropt er mit n stuk stro weer uut.”
Ik kijk, maar zie niks.
“k Zie niks gien biezunders”, zee ik tegen de oude heer.
“Ie smerige jong; ik wies joe de plekke aan, woar die man ligt en ie zien niks; k zul joe toch n trap geven.”
Ja, mijn...
nl.verhalenbank.44714
Wytse (van der Meer) en Rinskje wennen yn Burgumerheide. Wytse wie in plezierich man dy't altyd wille hie. Mar dat hâldde samar ynienen op mei Wytse. Hy woarde stil en hy seach altyd mar earnstich. Syn wyfke Rinskje frege him: "Is der hwat?"
"Né," sei Wytse, "hwat soe der wêze?"
Mar hy bleau altyd mar stil en earnstich. Rinskje frege al us wer en us wer,...
nl.verhalenbank.20330
Knjillis Veenstra wenne yn Sweagerbosk. Wy seinen altyd Bontsje Keke, ek wol âlde Keke. Heit en dy wienen us op in nacht om twa ûre byelkoar bûtendoar. Mei in stik of hwat oaren soenen se nei Grinslân ta nei de bou. Keke wie der ek by. Doe sei Keke ynienen: "Gean achter my. Toe, fan 'e wei ôf, hwant der komt hwat oan." Heit en dy seinen: "Der is ommers...
nl.verhalenbank.20447
Mijn vader vertelde nog het volgende:
Op een avond waren ze bij familie aan het kaarten. Een nichtje van mij was ziek; ze kaartte niet mee maar keek naar het spel. Opeens zei ze: Vader, jaag die kerels die daar voor het huis staan toch weg. Haar vader gaat naar buiten en zegt dat er geen mannen zijn. Even later zegt het kind opnieuw: Vader, er zijn wel...
nl.verhalenbank.43691
DE VIS IN DE GREPPEL
Door geweldige overstromingen heeft de zee heel wat land weggespoeld. Van het Kruis, de zuidelijke punt van Marken, ging men vroeger, met behulp van een plank, naar de vaste wal bij de Nes. Marker vissers vermeden altijd het Urker kerkhof, oostelijk van dat kleine eiland, omdat de netten er scheurden door de grafstenen en muurbrokken....
nl.verhalenbank.12804
Guon minsken seagen lykstaesjes fan tofoaren. Letter stoar der dan ien, dêr't hja de bigraffenis al fan sjoen hienen.
Ien fan 'e bikendsten hjir wie Bontsje Knjillis. Dy wie mei de helm geboaren. Hy wenne by 't spoar.
Hy woarde nachts opjage. Dan moest hy der út. Dan moest er in lykstaesje sjen. Dan roan er soms om 't leven. Dan sieten se him achter. Dan...
nl.verhalenbank.38627
Keke wie arbeider by Gosse Venema, in greate boer.
Dy boer forlear syn wiif yn 'e kream. De jonge, Piter, bleau yn leven. Dat hie Keke allegear fan tofoaren sjoen. Hy seach de hiele lykstaesje.
Doe't se mei 't lyk fuort gongen op 'e dei fan 'e bigraffenis hied er sein: "Ho even. Dit is hjir net yn oarder. It is oars as sa't ik it sjoen ha. Der lei in wyt...
nl.verhalenbank.29514
1.
Wat ik wait heb ik van mien moeke, dei in Olle Schans geboorn is en hier altied woond het.
Dat is nait veul, biegeleuf kwam hier hail wainig veur.
Is in ons ploats gainaine, dei dr meer van wait as ik.
Mien moeke vertelde den: “In Olle Schans woonde vrouger oal Hindertje-muike. Zai kon kwoad zain. Op n moal verteld zai van ain liekwoagn, dei ze zain...
nl.verhalenbank.46188
