Ik haw ris op in nacht by de hulzene hage (by it Blauhûs) hwat donkers sjoen, dat biweegde, mar hwat it wie, dat wit ik net. Ik ha doe noch in stik út 'e hage weibrutsen, hwant ik woe wite hwat it wie, mar doe wie 't al fuort.
nl.verhalenbank.37837
Hie men froeger lêst fan warten, dan gong men hinne: nim in linnen tried. Liz dêr safolle knopen yn as jo warten ha. Liz dy tried ûnder 'e drompel. Dan geane de warten fuort. Mar it mat de drompel wêze fan 'e doar, dy't it faekst brûkt wurdt.
nl.verhalenbank.24872
Op in kear gongen myn pake en Albert Scholte togearre to jeijen. Albert Scholte skeat in hazze. Dy hazze die twa slaggen oer de kop. Doe sei pake: Nou sil ik aenst ien sjitte, dy't trije slaggen oer de kop docht. Doe skeat er in hazze, mar dat wie Rikele Myt, dy't har yn in hazze foroare hie.
Rikele Myt wie in tsjoenster. Dy hazze die trije slaggen oer de...
nl.verhalenbank.15907
Op 'e Noarderhegewei binne alris twa âlde minsken formoarde woarn. It wie sahwat op 'e Kletten. Oan 'e skoarstienmantel en oan 'e soudersbalken binne de bloedplakken sitten bleaun en dy binne der net wer ôf to krijen.
Oan 'e Mûzegroppewei hat in hûs stien dêr is ek in moart yn gebeurd. (Sytse Bates). Dêr sieten bloedplaken yn 't bêdsté. Sy dienen der fan...
nl.verhalenbank.24388
Myn omke mocht graech murdzje. Op Luchtenfeld stie in âld plaets, dêr wenne Sipke Lindeboom yn. Op in joun gong omke der op út. Doe't er dy plaets in eintsje foarby wie, de kant nei de Skieding op, kom der him in great beest tsjin mei gleone egen, sa great as thékopkes. Omke bleau stean en it beest bleau èk stean. Omke woe hwat better sjen hwat beest as...
nl.verhalenbank.27264
Ik ha 't yn myn jonge jierren meimakke yn 'e kroech op it Jachtfjild, dat der in fremde man ta de jachtweide ynstapte, dy't dêr bigoun to kaertspyljen. Doe die er ynienen de earm omheech mei in kaert yn 'e hân - skoppenboer - leau 'k. Dy wie ynienen út 'e hân wei en eefkes letter stie dêr in greate flesse mei jenever op 'e tafel.
nl.verhalenbank.32241
Lykstaasjes
Dyselde beppe hat it hân, doe wie pake fuort en doe hearde se de doar en dêr kamen twa mannen yn mei dikke snorren en dy hienen in deafetsje by harren— beppe sei net fan kistje, mar fan deafetsje. Dat setten se op in ein fan 'e tafel del, mar dêr krigen se it ek wer wei en setten it ûnder de klok. En dy beide mannen wienen sa mar wer fuort. Se...
nl.verhalenbank.12971
Ik en myn neef Bareld wienen us togearre op in joun to murdzjen. Wy soenen wer nei hûs ta. Ik brocht him de Houtigehage in ein út. Doe't wy oan Wytse Hiddema syn lân ta wienen seagen wy dêr yn 'e nacht twa froulju, dy dânsen omelkoar hinne. En dat floddere mar en dat floddere mar. Wy koenen se wol, 't wienen susters en dikke tsjoensters beide. Even letter...
nl.verhalenbank.17660
Wy wennen yn Feansterheide. Op in joun gong ús heit mei ljochtmoannewaer nei tsjerke nei ds. Pekelharing fan Surhústerfean. Dat wie in ein rinnen. Der kaem hwat achter him oan. As heit stean bleau, bleau dat oare ek stean.
Heit koe 't net kwyt wurde. 't Like op in greate, grouwe swarte houn. 't Gong mei heit oan tsjerke ta. Doe hat er 't net wer sjoen.
nl.verhalenbank.37777
Tichte by Nyegea ha in heit en soan twa âlde minsken formoarde. De soan hie by de minsken as feint wenne. It bloed dat der op 'e muorre kom, ha se der noait wer wei krije kind.
nl.verhalenbank.19307
Der wie in widner, dy hie faek hinder fan in nachtmerje. Dy kaem alle nachten troch 't slotsgat.
Op in kear, doe't er wer it gewicht fan 'e nachtmerje op him fielde, sloech er de earms om har hinne en rôp: "Lampe op! Lampe op!"
De bern dienen gau de lampe op en doe hied er de nachtmerje fangd. 't Wie in moai frommes.
Hja is dêr bleaun en hy is mei har...
nl.verhalenbank.17730
Ik wie boerefeint yn Surhuzum. Op in kear kom ik de moarns fjouwer ûre ta de plaets út, doe seach ik dat der ien yn 't hôf wie. Ik tocht: dy sit ta de apels.
"Goeije morgen", sei 'k, mar hy sei neat werom.
Ik sei nochris fan "Goeije morgen", mar hy sei wèr neat.
Ik tocht: Hâld dy dan mar stil. Ik gong nei de wei ta. Mar doe't ik op 'e wei wie en fierder...
nl.verhalenbank.25254
Der wie in faem, dy wenne by de boer. Sy hie dêr net in bêst plak en woarde och sa min bihandele. Dy faem woarde siik en stoar. De boer hâldde it guod fan 'e faem.
Doe gebeurde it, dat dy faem alle nachten by de tsjernmoune kom en dêr leven makke. Hja kom dêr om har guod.
Doe ha de boer en de frou har guod by elkoar pakt en yn in sek dien en dy op in joun...
nl.verhalenbank.28335
Der hat is in boer west, dat wie in widner. Nachts kaem der faek in nachtmerje by him, mar doe gong er us in kear hinne op oanrieden fan in oar, dat hy lei in stik roggebrea op 'e stoel foar 't bêd del. Doe koe de nachtmerje net wer fuortkomme. Hy hie har fangd.
Doe't de boer de oare moarns wekker waerd, siet hja by de tafel. It wie in knap frommeske. De...
nl.verhalenbank.17640
Ik wie noch frijgesel en sahwat in twintich jier âld. Reid Keuning wenne yn Koatstertille. Dy wie wol in fyftich jier âld, tink. Mar ik wie wol gau us mei him op en út. Hy wie frijgesel en fytsmakker.
Wy hienen us togearre op 'e fyts nei Hurdegaryp ta west om to skutjassen. Hy woan hwat, mar ik neat. Op 'e weromreis sei er: "Ik ha noch wol sin oan in...
nl.verhalenbank.21207
Om 1800 hinne wenne der op 'e Boelensloane in famke, dat hie har mem forlern. Dat famke hie it dêr sa bot mei to krijen, dat sy die elke dei de winsk, sy woe har mem wer sjen.
Doe op in joun hearde hja sljurkjende fuotstappen foar it hûs. Sy harke en it hart sloech har der fan hwant it wienen har memme fuotstappen.
En doe seach se mei eigen egen har mem...
nl.verhalenbank.17638
Hjir yn 'e Loane wenne in man, dy hie in bult ierde losmakke. Dat gebeurde by 't hjerst. Dêr kom de jarre yn, dy't by 't maitiid oer 't lân brocht woarde.
De man wenne tsjin 'e Fjouwer Roede oan.
De jouns hie er de bult hwat sljochte. 't Wie ljochtmoanne. Doe tocht er: "Der leit hwat op 'e ierdbult."
Hy der hinne. Doe wie dat in beest, krekt as in fôlle....
nl.verhalenbank.24910
In wikseldaelder kin men altyd mar útjaen, hy komt grif werom. By de frijmetselarij ha se wikseldaelders. Kobus Dalstra wie sa'n frijmetselaer. Ek in neef fan my, Wessel Gal hie him oan 'e frijmetselerij forkocht. Frijmitselers, dy't jild brûke matte, wurde trije kear holpen.
As de frijmitselers by elkoar komme, ken de iene de oare net. Sy komme der...
nl.verhalenbank.24879
Us heit wie noch feint, hy wie noch net troud. Hy wie boerefeint op Minne Geerligsplaets to Rottefalle, oan 'e Boppeste. Hy hie doe forkearing mei ús mem, dy wenne hjir op 'e Loane, yn in hûs krekt achter uzes.
't Wie yn 'e winter en moai waer. 't Wie yn 'e neinacht, der lei snie. Heit kom krekt by ús mem wei, doe seach er op 'e daem in keardel stean. 't...
nl.verhalenbank.37833
Op 't Heechsân to Eastemar oan 'e ein fan 'e Parsingel stie in buorkerij. Dêr tsjinne in faem. Dy kom fan 'e Harkema. Dy faem seach dêr algeduerigen by in stikelbosk in lyts neaken berntsje, dat wei woarde yn 'e groun. Dy faem woarde op 't lêst sa binaud, dat sy woe dêr net langer by dy minsken bliuwe en sy gong wer nei Harkema ta nei har âlden.
Mar doe...
nl.verhalenbank.17027
