17,975 datasets found
Dutch Keywords: verdwijnen Narrator Gender: male
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14770
Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen. Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin. Dwoallichten zweefden hier in Drente genog. “Loop dr niet achter aan kinder”, zeden de oln den, “dat licht nemp oe mit noar t moeras en den koom ie nooit weer.” Ook zeden ze wel:“Kiek, doar lop de valse landmeter ook weer.” Dat was den aine, dei...
nl.verhalenbank.43403
Us folk hie in winkeltsje. Martens Ale kom der faek om boadskippen. Mar sy betelle hast noait. 't Gong hast altyd op in boargjen en dan joech se wol gauris in pand; in âld panne of sa. Op in kear fortelde se: "Fan 'e moarn seach ik op it paed in protsje swart guod lizzen en dat sei tsjin my: 'Silst der ek hwat oan dwaen?' Ik sei: 'Né duvel!' En fuort wie...
nl.verhalenbank.15679
In man fan Droegeham (it wie Hindrik Hoeksma sels) seach op in joun op 'e Ikkers in frommes yn 't wyt oankommen. Hy miende dat er har wol koe en soe har groetsje. Mar doe't er flakby wie, wie se samar ynienen fuort troch in daem. Der wie neat mear fan har to sjen.
nl.verhalenbank.37235
Yn Sumar, by 'de Koekoek' bigjint de Grabbeloane. Dêr spoeke it altyd. Dêr roan altyd in juffer om. Dêr hat in slot stien, dêr wenne in graef yn. Dêrom hyt it dêr Grabbeloane. Dêr is alris in kear in rydtúch mei in juffer der yn samar yn 'e groun sûnken.
nl.verhalenbank.25631
Duivel verschijnt onder de gedaante van hond Bij Fien Snoek was het vroeger een echte zooi en op een avond toen er weer ruzie was, sprong er opeens een hond in de kamer. Iedereen was op slag stil, want dat was wel wat eigenaardig. Fien ging naar de kast en haalde een fles wijwater te voorschijn en wou de hond daarmee besprenkelen, maar opeens was ie...
nl.verhalenbank.35807
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14836
Jaarn leden kon men Potters Wilm zien lopen tussen Sleen en Dalen. Hij liep altijd te breien; witte wollen sokken had hij aan. Twee jaar na zijn dood hebben sommige mensen hem op dezelfde weg opnieuw zien lopen. Verder heeft een jongen iemand uit het dorp terug gezien. Het was een oud mannegien; de jongen zag hem zitten in het koren veld. Het ventje liep...
nl.verhalenbank.45138
Sy ha in nachtmerje wolris fangd mei moal. As se moal oan har hat, kin se net fuortkomme. Sy komt faek troch 't slotsgat yn 'e hûs. Sy giet ek wol nei de hynders ta. Dan is 't hynder alhiel oerstjûr. Sy makket de hynders wol flechtsjes yn 'e moanjes.
nl.verhalenbank.24115
'n Vijftig jaar geleden werd in ons dorp het melken der koeien in de wei tijdens de zomermaanden veelal gedaan door de vrouwen en meiden. Zij gingen dan gewoonlijk 's morgens al heel vroeg van huis. 't Was dan meestal nog donker als ze in de wei aan kwamen. Op 'n keer zo vertelde de moeder van 'n nu 78 jaar oude boer, was 'n meid uit het dorp 's morgens...
nl.verhalenbank.13237
Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen. Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin. As kind was k wel baange veur witte wieven. dei zatn in de kolkn van t daip. Zo wur ons verteld. En wie zagn dr vanzulf ook wat, as wie in t woater keekn. d Oaln zeen verder, dat dr uut de kolk asmis n stem kwam; zai hadden t zulf heurd. De stem...
nl.verhalenbank.43400
D’r ston es iemand bé’j ’t woater. Ik geleuf bé’j de Woal. De man hörde ’n stim uut ’t woater. Hé’j zag ers niks. Toen ie rondkeek, zag ie op ’n afstand ’n man over den dam kuiere. Hé’j had ’n stok ien de haand. Hé’j liep deur tot de man ’m bijnoa nie mer zag. Toe gieng ie ’n boch um, en nor ’t woater. Hé’j gooide de stok weg en sprong ien ’t woater. En...
nl.verhalenbank.45688
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14821
3.35 Heks geeft iemand geweldige hoofdpijn Jef Somers had vroeger eens een tijd lang geweldige hoofdpijn. Hij ging ervoor naar de dokter en die gaf pillen, maar het hielp allemaal niets. Er kwam eens een vrouw met koopwaar langs de deur en die zei dat het wel de kwade hand kon zijn. Jef ging er dan mee naar een geestelijke en die gaf hem de raad, een...
nl.verhalenbank.35623
Mijn vrouw zag nog ergere dingen. Ze kwam eens in de kamer en daar ziet ze op een stoel een lijkkistje staan. Zo iets wordt maar eventjes gezien, dan verdwijnt het weer. Mijn vrouw was in verwachting; het kindje dat geboren is, heeft slechts kort geleefd. Het kistje stond op de bewuste stoel.
nl.verhalenbank.46183
Nou heb ik hier een verhaal van waarvan men zegt dat het echt historisch is. Het is van een landboer uit Duizel die een koe verkocht had aan een collega in Riethoven waar de verkoper het beest zou gaan leveren. Het was winter en hel scheen de maan over het besneeuwde land. Tegen de avond toog de landboer op weg, maar was wel zo slim de linde te vermijden...
nl.verhalenbank.69616
Myn heit wie trije jier, doe forlear hy syn âlden al. Hy woarde greatbrocht by âlde Abraham van der Leest, syn omke. Froeger gongen se to meanen mei de Earnewarren. Dan moesten se de Prikwei del. Dêr moesten se dan neigersmeane. Heit en Abraham wienen togearre. "Jonge," sei Abraham tsjin heit, "wy koenen wol hwat blêdreid ôfmeane yn dy sleatskant. Dan...
nl.verhalenbank.24514
In omke fan my hat faek forteld, hy hie us op in nacht yn Aldwâld roan. Doe wie der ien njonken him kaem en dy roan mei him op. Dat duorre lang. Dyselde hie neat sein. Op 't lêst wienen se by in hage kom. Doe wie er samar weiwoarn. 't Hie in spoek west. Op it plak dêr't it spoek wei waerd hong in blau-wollen skelk oer de hage. Omke woe biweare dat dy foar...
nl.verhalenbank.26317
By de Fjouwer Wringen ûnder Surhústerfean spoeke altyd in hynder. Dat stie mei de kop oer de hekke hinne. Kom men der by, dan wie 't samar ynienen net mear to sjen.
nl.verhalenbank.20955
Imke en Durk fan Imke Ek op in Eastermarre merke tepte er foar Liuwe Berghús syn hûs de blêden fan 'e linebeam. Dat hat heit ek faak ferteld. Dy lineblêden smiet er yn 'e hege hoed en doe wienen it allegear gûnen. 'Oh, mei 'k ek in pear?' frege in jonge. 'Jawis wol', en Imke joech him in hânfol gûnen út 'e hege hoed. De jonge treau se yn 'e bûse, mar...
nl.verhalenbank.13019