Wat mieren en haaiers oerkaam
'De Spoeketsiene—se seinen ek wol: De Spoeke-achte—dêr wie it gauris te rêden. It koe wêze, dat it meand wie, dat it op swee lei, en de oare moarus, as de boer ris sjen soe, hoe't it like, dan stie it al yn opers. En as er dan dy opers ophelje soe, dan wie der ûndertusken al fan alles bard, it iene wie al slimmer as it oare....
nl.verhalenbank.13678
As ge vruuger wratten had he al ha je twintig, dan waren er zekere mensen die da konden. Die konden ka, die wratten verkopen en dan gingen ze weg. En mar dan moet je elke keer een halve per wrat geve. Als het twintig waren moest je twintig halfjes geve. Je had nog geen centen over hoor, mar ik bedoel mar zo, twintig halfjes he. En dan kocht hij ze en dan...
nl.verhalenbank.69663
Myn heit wreef met de duum over de wratten, dan gingen se somoar weg.
nl.verhalenbank.26346
M’n zus die lag op bed die was ziek en die haije wrat. En der kwame bij ons een man un Harense en die eh, “die wrat die willik wel kope”. “Kope?” zei me’n zus. “ja, dat willik kope”. En die kreeg er een halve stuiver veur, da was toen een ander soes, en eh, hij gaf me’n zus een halve stuiver en eh, verders niks meer. Die wrat was verkocht mar ze had die...
nl.verhalenbank.69686
In Staevenisse woonde un vint die mit de pak gieng, mee ellegoed. En as ’t dan van ’t êêne durp ni ’t andere gieng dan zat ‘r aoltied un vint achter op dat pak mit goed. Je kon ’n goed zie zitte as ’n z’n ôôd ommedraoide. Ie zei nooit niks. In a ‘t ’n dan bie un uus kwam wi die kaopman most weze, dan sprong die vint van dat pak goed in ie was dan inêêns weg.
nl.verhalenbank.46517
Hy hat ek wolris yn sa'n boek lêzen, dan kom it fjûr op 'e skuorre. Lies er dan werom, dan gong 't fjûr der wer ôf.
nl.verhalenbank.38183
Piter Alka plichte wol gau us by ús to kommen. Hy fortelde, dat by de grouwe beam (betonwei) dêr siet nachts ien to jildtellen. 't Wie in spoek. As men de egen der even ôf hie, dan wie 't ek samar ynienen fuort.
nl.verhalenbank.22253
In frou hie in nachtmerje by har. Hja koe der noch krekt nei gripe. It wie krekt in kat. Mar it wie sa glêd, dat it glied har as in iel troch de hannen hinne en wie fuort.
nl.verhalenbank.11510
Myn broer en syn kammeraet sieten beide op 'e kop yn 'e swolms. Doe krigen se de rie, sy moesten in bonkje fan 't tsjerkhôf helje, dat ôfskraebje en dat yn 'e molke dwaen. Dan gongen de swolms fuort. Sy ha 't dien en wier, sy rekken se kwyt.
nl.verhalenbank.24691
Ik kom ris fan Grins mei de fyts. Ik ried troch Visvliet, doe wie 't al donker. Doe kom der my in lykstaesje tsjin. Doe't ik foarby wie doe wie alles fuort.
nl.verhalenbank.33019
Het geheimzinnige hert
Jagers in de Venraysche Peel ontmoetten dikwijls een groot, wondervlug hert. Hoewel het vlak bij de jagers opstiet, werd het nooit gewond. Legde de jager aan, dan was het allang in damp verdwenen.
nl.verhalenbank.43392
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
na het vertrek reeds voor jaren van [Prutske Pruik] van Eernewoude naar N Amerika en het overlijden eenige jaren daarna van de Knijpster duivelbander is dat gilde bij mijn weten uit Friesland verdwenen
nl.verhalenbank.127321
Heit en mem kommen op in joun let fan Harkema nei Droegeham. Sy roannen de Bosk yn yn 'e Harkema. Doe wie der ynienen in houn by har, in dikke swarte houn. Dy roan hyltyd by har lâns. Mem sei tsjin heit: "Dit is gjin goed spul, sjoch, hy sweeft." It dier roan net. Op 't lêst wied er by har wei gong.
nl.verhalenbank.25340
Eten veranderd
Vruuger ginge ze op de kaoie (kaantjes), da wier dan 'n heul fist. Dan ginge ze goed zitte ete. Nou ha iemand de kaoie in de pan op de kachel gezet, en ze zaote mar te wachte. Toen ze us keke vonde ze 'n pan vol mee pèrdemoppe, dan waore de kaoie weg.
nl.verhalenbank.41611
Iemand had 'n bos gekocht. Twee voerlui zouden er hout uithalen. Maar dat was tegen de zin van 'n heks; de paarden gingen rechtop staan en wilden niet over de weg. Men nam toen een andere weg en zag de heks door de lucht over de akkers verdwijnen.
nl.verhalenbank.46368
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
Op de Heilige Berg tussen een dikke boom en de beek zagen ze telkens een witte gedaante. Elke dag was die er te zien. Maar 't gekke was, als je der dicht bij kwam, dan was die gedaante opeens verdwenen.
nl.verhalenbank.21708
Myn broer Wytse - dy't forstoarn is - en ik reizgen togearre nei Drylst nei in pear susters, skippersdochters, dêr't wy doe forkearing mei hienen. De moarns werom reizgen wy oer Dearsum. 't Wie dêr tusken twaën en trijen yn 'e nacht. Ik sei tsjin Wytse: "Ik sjoch twa froulju op 'e dyk."
"Ik èk, krektlyk", sei er.
Ik sei: "Ien mei in reade en ien mei in...
nl.verhalenbank.31527
Alle Tet (de frou fan Alle Wagenaar) dat wie yn myn egen de iennige echte tsjoenster fan 'e Heide. Op in kear stie der in hiel great grou skiep mei de kop tsjin it tek oan fan Alle Tet yn dy's hûs.
Harm Schievink syn wiif seach dat en sei tsjin Tet har soan: "Ha jim sa'n dik skiep krige?"
"Welné", sei dy.
Doe wist it minske genôch. "Ik ha krekt ien...
nl.verhalenbank.16826
Ik wie noch feint en hie forkearing mei it wiif, dêr't ik nou mei troud bin. Dy wenne oan dizze kant it spoar, yn 'e buert fan 'e Ria's.
't Wie op 'e joun en tsjuster. Ik roun by de fyts lâns.
Doe kom der in swarte houn by my, dy't ik noch noait sjoen hie. En ik hie ek noch noait sa'n greaten ien sjoen. Hy wie net lytser as in keal. Hy roan oan 'e oare...
nl.verhalenbank.38517
