Wy wennen yn 'e Harkema. Ik arbeide op 'e plaets fan Gosse van Dam op it Wytfean, en myn broer Sjirk wie dêr njonken arbeider, by Bouwe van der Meulen. Alle moarnen bitiid fytsten wy nei 't Wytfean ta, mar wy wienen hast noait by elkoar.
Op in moarn bitiid wie der ien foar my op. Dat gebeurde sahwat op it plak, dêr't nou de Fablo-fabryk stiet. Ik fytste...
nl.verhalenbank.33168
Aan de Kanonsdijk, tussen Brummen en Zutphen is een diepe kolk, hierin moet indertijd een kerk verzonken zijn in de Kerstnacht, terwijl de hele kerk vol was. In de Kerstnacht ken men daar nu de mensen uit de verzonken kerk nog horen zingen.
nl.verhalenbank.13535
I. De duivel
4. Wordt van hem verteld, dat hij, evenals de nachtmerrie de mensen berijdt of dat hij bepaalde mensen (b.v. de vloekers) achtervolgt?
Oude mensen hebben mij verteld dat “der Weerwoof” hen op de nek sprong en dat zij in het rond liepen, dus altijd weer op de zelfde plaats terecht kwamen tot hij hen op eens verliet en zij dan in zweet gebaad...
nl.verhalenbank.127168
In sekere Sake seach yn 'e Sweachster bosk hwat yn 'e beam. Doe't er tichterby kom, kom der in frommes ta de beam út. Sy sweefde it lân oer. Doe seach er hwa't it wie. Hy neamde har namme en fuort wie se.
nl.verhalenbank.15757
Dêr stie de Ferkearde
Alde Folkerts Antsje, dy wenne dêr efter op 'e Tike. Se wie, tink ik, sawat yn 'e midden fan 'e foarige ieu berne. Dy hie altyd ferhalen oer de duvel. Se moast dan yn har jonge jierren faak fan 'e Tike nei de Pein om boadskippen. Doe wienen dat noch houtsjepaden en dan de Tikefeart dêr lei in lyts houten brechje oer. 'En op dat...
nl.verhalenbank.12960
Wyberen van der Meulen wie oannimmer. Dy hie in jonkje, dy hie dauwjirm. Dêr wie neat oan to dwaen. De dokter wist der gjin ried op. Doe gongen se nei Joast. Joast sei: "Liz der droege havermout op." Dat ha se dien en 't bern is genezen. Joast hie 't altyd by 't goede ein.
nl.verhalenbank.32044
Geart Hamstra wie by in boer yn 'e ûngetiid. Greate Mindert wie ek by dyselde boer. Mar Mindert wie in nachtmerje en kaem elke nacht by him, dat er hast gjin siken mear helje koe.
De boer wie lulk op greate Mindert, hwant Geart sei: "Ik bliuw hjir net." Geart wie in prima arbeider, mar hy rekke fuort.
nl.verhalenbank.20133
Kabouters verdwijnen omdat de mensen niet meer willen betalen
Ik heb altijd horen zeggen dat de kabouters verdwenen zijn omdat de mensen hen maar schamel betaalden voor de door hen geleverde diensten. Daarom zijn ze naar andere streken getrokken, waar de mensen meer wilden betalen voor de diensten die ze bewezen.
nl.verhalenbank.35700
Ik ken de versie van, ik weet niet of ik die van Henk heb, want ik heb ook die verhalen van familieleden gehoord, die ook in die buurt gewoond hebben of nog steeds wonen. [...] Van der Deen, die echt een reputatie had... Maar ik heb dus de versie van die Wessel Entjes heb ik dus gehoord, op het Slochterdiep. Dat-ie een kapotte schaats had, of het ijzer...
nl.verhalenbank.44311
Myn broer Tseard kom us op in joun fan 'e betonwei, hy soe de Bosk yn nei ús ta. Doe kom der in dikke houn by him, dy roan deun njonken him lâns. 't Wie in giele houn.
Hy roan mei ús Tseard oan hûs ta. Hy koe dy houn net by him wei krije, 't wie in pleachbeest. De houn stapte mei him op 'e strjitte by hûs.
Doe't er de klink fan 'e doar beet hie, wie de...
nl.verhalenbank.28817
Der wienen twa mannen, dy kommen fan Feanwâlden. 't Wie ljochtmoannewaar. Doe wie der in ding fóár har. 't Hie de forskining sahwat fan in minske. Dat wie hyltyd in eintsje fóár har. Doe stapten se fan 'e fyts. Doe woarde 't wei yn 'e wâl. Sy ha 't net wer sjoen.
nl.verhalenbank.24022
Witte wiven gingen altyd door 't bos van Jild Dyk. En so ferdwenen se weer. 't Waren twee witte frouljuu.
Dit gebeurde faak. Forskeidene hebben se sien.
nl.verhalenbank.25852
Us Jille wie ris op 't tsjerkhôf op 'e Boelensloane. Doe kom der ien neist him mei in regenskleed om. Dat roan in eintsje mei him op en wie doe samar ynienen wei.
nl.verhalenbank.23574
Myn wiif har pake wenne op 'e Broek.
Hy kom us op in joun fan 'e froulju werom. Doe wie [er] op 'e Skilige Piip, doe sloech er yn 't tontsje, om syn pipe op to stekken. Doe stie der ûnforwacht ien njonken him, dy sei: "Mei ik èk even fjûr fan jo ha?" Pake hie him noait oankommen sjoen.
Hy krige it tontsje fan pake en stuts syn pipe oan en wie sà ek wer...
nl.verhalenbank.28435
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.127175
Grootmoeder was al lang dood. Als moeder van een boodschap thuis kwam, zag ze in huis Grootmoeder aan de tafel zitten. Kwam ze bij de deur, dan deed Grootmoeder de deur open en was dan ineens weer weg.
nl.verhalenbank.43256
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Duivelbanners zijn er niet meer, maar als er onraad zou zijn, zou men naar een pastoor toe gaan. Ook protestanten zouden dat vroeger gedaan hebben, nu niet meer.
nl.verhalenbank.127217
Heks doodt kippen
Bij ons verdwenen ook soms kippen uit het kippenhok. We hadden al lang gedacht dat het de schuld van een heks was, want we hadden de postbode horen zeggen dat Nel Mertens weer kippesoep had. Ons vader, die alles durfde, zei haar dat ze uit ons kippenhok moest blijven, want dat ie anders verder zou gaan. Sindsdien zijn er geen kippen meer...
nl.verhalenbank.35673
Ik hie in grouwe stikelwart op 'e hân. Ik wie der forlegen mei. As ik wurk die op it lân siet de hân altyd ûnder it bloed. Doe kom der ien fan 'e ploech by my, dy sei: "Woestû dy wart kwyt, jonge?"
Ik sei: "Dêr ha 'k fan alles al oan dien, hy wol net fuort."
"Jow my de hân ris", sei er. Doe nom er syn prúmke yn 'e mûle en struts dêrmei oer de wart hinne....
nl.verhalenbank.26912
Ik haw ris op in nacht by de hulzene hage (by it Blauhûs) hwat donkers sjoen, dat biweegde, mar hwat it wie, dat wit ik net. Ik ha doe noch in stik út 'e hage weibrutsen, hwant ik woe wite hwat it wie, mar doe wie 't al fuort.
nl.verhalenbank.37837
