Iemand, die de zwarte kunst verstaat en wagens wil laten stilstaan, moet eerst vragen of hij mee mag rijden. Bij weigering prevelt hij iets, waarop het paard kreupel wordt en hem niet kan voorbij komen. Mag hij eindelijk meerijden, dan prevelt hij weer iets, en het paard wordt weer even zoo als vroeger. De vader van mijn zegsman had het van een smid te...
nl.verhalenbank.9256
Lui die van Uitdam naar Zuiderwoude roeiden, hebben vaak een schuitje achter zich aan hooren komen zonder dat ze iets zagen. Ze hoorden duidelijk het plassen van de riemen, maar zagen niets. Eens op een keer hielden ze op. Toen hoorde ze een harde plomp en na dien tijd vernamen ze niets meer, maar zullie maakten dat ze thuis kwamen.
(Zuiderwoude)
nl.verhalenbank.9133
Nou, waar ik een hekel an heb, dat is an verspreke. Dat heb de zelfde Wullem Hoek ers edeen. Hij was te pandoere en het was al knappies laat.
"Nag een rondje," zei de boer in Wullem liet zen eigen overhalen, dus bleef ie.
Nou had ie tois ezeid dat as ie later dan elf uur tois kwam, de duvel hem pot hier en gunter... nou, uwe begraipt me wel. Op lest...
nl.verhalenbank.9039
Dat waif van Willem Oostveen kon ook kolle. Het maissie dat ze had, gong al achteroit, dus ze dochte dat ze bekold was. Ze keek er kusse nee, en deer was een kip in. Ze kreeg te raad om dat kusse te koke. Dat deze snachts stiekem. Toe ze pas bezig was, kwam de vrouw an en vroeg of ze dat leete wou.
"Nei," zei ze, "dat doen ik niet. Jai docht main te...
nl.verhalenbank.9037
Toen ik nag vraigezel was, ging een kameraad van me op Zunderdorp oit vraien. As ie sévens tois kwam in hai kwam op de Gouw, den liep een zwarte kat maar al tusse zen biene door. Al maar te streele. Dat begon hum op lest te vervele en hai nam een scharp mes mee. Deer mee gaf ie de kat een goeie jaap. Toe ie veertien dage later bai de maid kwam, had die...
nl.verhalenbank.9036
Ik heb zelf lang an de dubbele dardedagse koors esukkeld. Bij niks had ik baat. Nou diende ik destijs bij Kees de Waart. Joist was ik an een praam hooi te losse toe Saime ankwam.
"Leet je de koors ofneme," zeie ze teuge me.
Affijn, docht ik, leet ik het ers prebeere. Dus ik spreek hem an.
"Dag Saime," zeg ik, "mag ik je ders wat vrage?"
"Jawel," zeit ie,...
nl.verhalenbank.9035
Vannacht 2 november 1901 had ik weer een roeitocht met mijn Zuiderwouder. Ik wist hem geen nieuwe verhalen te ontlokken maar wel varianten op oude thema's. Ik zal hem maar weer zelf laten praten.
Ja, die Saimen Fokkes van Holysloot kon indertaid best beleze. Zoo was ik ers bai Dekker in de Bellemermeer, in deer had een koe zijn poot verrekt. Wat ze deene...
nl.verhalenbank.9034
Heden 23 april 1901 op een mooie nacht naar Zuiderwoude geroeid wordende, wist ik aan mijn roeier, een echten rusticus, de volgende schoone verhalen te ontlokken.
Een jongen vrijde met een meisje. 's Avonds mocht hij, zooals de gewoonte is, bij haar blijven opzitten, doch zij had tot voorwaarde gesteld dat hij vóór twaalven weer heen moest gaan. Dit deed...
nl.verhalenbank.8785
Op den verjaardag mijner dochter vertelde een meisje, uit Zuiderwoude afkomstig, het volgende verhaal:
Er stond in Gelderland een molen en de molenaar daarvan kon geen knechts houden. Ze werden er allemaal bang. Zoo kwam er ook weer een nieuwe knecht. Toen hij 's nachts sliep, kwam er een kerel die hem een scheermes op zijn keel zette, in dier voege dat...
nl.verhalenbank.8768
Men moet den duivel niet verzoeken. B.
Ze vertellen zooveel van spoken en kollen, en daar geef ik niet veel om. Maar waar ik een hekel aan heb, dat is aan verspreken.
Dat heeft Willem v. d. H. eens gedaan. Hij zat te pandoeren en het was al knapjes laat geworden. "Nog een rondje," zei de boer; en Willem liet zich overhalen. Hij bleef dus. Nou had hij...
nl.verhalenbank.35067
Van kollen kan de geest het lichaam verlaten. C.
Een jongen vrijde naar een meisje. 's Avonds mocht hij, zooals dat in Noord-Holland de gewoonte is, bij haar blijven opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenooten te bed zijn gegaan nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij voor twaalven weer heen ging. Dat deed hij in den...
nl.verhalenbank.35050
Van menschen die de zwarte kunst verstonden. B.
De oude Heintje G. te Zuiderwoude kon ook van die rarigheid. Als er een koe in de sloot zat en ze konden hem er niet uit krijgen, dan riepen ze Hein, en: een, twee, drie! de koe was er uit.
Kees de W. heeft het gehad dat hij met varkens naar Purmerend moest en hij kon ze maar niet op den wagen krijgen. Hij...
nl.verhalenbank.35040
Van Klaverenboer. A.
lk zal je wat vertellen dat me gebeurd is toen ik onder dienst was.
Ik was ereis met andere soldaten op wacht. Voor tijdverdrijf zaten we kaart te spelen. Op eens zei een van de soldaten: "Wil ik klaverenboer eens om een flesch jenever sturen?" Wij lachten en dachten aan een grap; maar toen hij volhield en bedong dat de man dan een...
nl.verhalenbank.35032
Van begraven schatten. B.
Een molenaar kon geen knechts houden; en wonder was dat niet, want 's nachts om twaalf uur begon zijn molen uit zichzelf te malen en was het er een leven als een oordeel. Door ondervinding geleerd, besloot hij om het verder maar zonder knecht te stellen.
Maar op een goeden dag meldde er zich toch een aan, en na wat over en weer...
nl.verhalenbank.35029
DE KAT OP DE GOUW
Er was eens een matroos die ging vrijen bij zijn meisje in Zunderdorp. Als hij 's avonds terugkeerde en hij kwam op de Zunderdorper Gouw, dan liep daar altijd een zwarte kat al miauwend tussen zijn benen door alsof ze zich wou laten strelen. Dat begon hem op de duur te vervelen en hij besloot daar voorgoed een eind aan te makon. Hij stak...
nl.verhalenbank.13361
DE VASTGEZETTE WAGEN
Mensen die de zwarte kunst verstaan en wagens willen laten stil staan, moeten eerst vragen of ze mee mogen rijden. Wordt dat geweigerd, dan prevelt de zwarte kunstenaar iets waardoor het paard kreupel wordt en stil moet staan. Mag hij meerijden, dan prevelt hij weer iets en het paard loopt weer net zo rad als vroeger.
Willem van der...
nl.verhalenbank.12811
Ik geloof niet aan die fabeltjes, zei een oude Zuiderwouder, van wien ik verscheidene folkloristische merkwaardigheden heb vernomen, maar dat is me toch zelf overkomen en wel een keer of zeven achter elkaar. Ik lag te slapen en werd wakker, doordat het net was of er iets op me zat. Ik was doodsbenauwd en het zweet droop van mijn lichaam af. Duidelijk...
nl.verhalenbank.9460
De kraamheer is, zooals ik reeds zei, niet bijgeloovig. Hij gelooft onder andere niet, dat met den dood alles uit is, maar wel dat er van die dwaalgeesten benne die je het een of ander kenne bakken.
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9338
Dirk van Vuure heb, als hij 's ochtens in 't donker zat te melken, vaak een roode hond gezien met vurige oogen, en dan stond zijn vee te trillen.
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9329
In den Belmermeermolen (gemeente Broek in Waterland, maar vóór Napoleon I, gemeente Zuiderwoude), woonde vroeger een moeder en een dochter. De dochter had verkeering en de vrijer kwam zondagavonds bij haar opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenoten te bed zijn gegaan, nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij vóór...
nl.verhalenbank.9414
